اتحادیه اروپا نمی‌خواهد با خشونتی که در لیبی به وجود آورد مبارزه کند و یا به مردم لیبی که در سایه تروریسم ناشی از اروپا و غرب قرار دارند کمک کند، بلکه فقط می‌خواهد از شر مشکلات لیبی خلاص شود.

«دمیتری مینین» تحلیل‌گر برجسته روس در مسائل بین‌الملل در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری «فوندسک» یادآور شد که قدرت‌های اروپایی نمی‌دانند چگونه با کابوسی که با نقض قطعنامه شماره 1973 شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 2011 در لیبی ایجاد کردند کنار بیایند. مبارزه با مهاجرت غیرقانونی از لیبی به اروپا یکی از موضوعات مذاکرات اخیر وزرای امور خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در بروکسل بود.

به گفته این کارشناس، فقط در ماه‌های اول سال 2015، 51 هزار مهاجر که اکثر آن‌ها لیبیایی بودند به‌صورت غیرقانونی از طریق دریای مدیترانه به اروپا منتقل شدند. بر اساس آمار سازمان ملل متحد، 1.8 هزار نفر از این مهاجران در دریای مدیترانه غرق شدند. در این راستا اتحادیه اروپا درصدد است کشتی‌های قاچاقچیان را در سواحل لیبی منهدم کند. این در حالی است که غرب بدون اجازه شورای امنیت حق ندارد در سواحل و یا آب‌های سرزمینی لیبی دست به انجام عملیات بزند، اما احتمال این خطر بسیار زیاد است. اتحادیه اروپا نمی‌خواهد با خشونتی که در لیبی به وجود آورد مبارزه کند و یا به مردم لیبی که در سایه تروریسم ناشی از اروپا و غرب قرار دارند کمک کند، بلکه فقط می‌خواهد از شر مشکلات لیبی خلاص شود.

مینین افزود: «درواقع، اروپا منشأ مشکلات و فرار لیبیایی‌ها از وطن خود است. پناهندگان بیشتر توسط قایق‌های کوچک ماهیگیری جابجا می‌شوند و نابود کردن آن‌ها موجب مرگ تعداد زیادی از ماهیگیران لیبیایی می‌شود و مشکلات تأمین مواد غذایی را در کشور حادتر می‌کند. ازاین‌رو تشخیص اینکه کدام قایق به ماهیگیران و کدام قایق به قاچاقچیان تعلق دارد دشوار است. حال چندین سؤال مطرح است که اگر اتحادیه اروپا در لیبی دست به عملیات نظامی بزند، آیا غرب موفق به دستگیری سرکرده­های قاچاقچیان می‌شود؟ چگونه افراد بی‌گناه را از خطرات ناشی از مبارزه با قاچاقچیان نجات می‌دهد. اما سؤال اصلی این است که آیا اتحادیه اروپا با این اقدام خود، مشکل مهاجرت غیرقانونی را حل خواهد کرد یا به دنبال هدف دیگر و مهم‌تری است؟! چراکه قاچاقچیان و مهاجران بعد از مدت کوتاهی به دنبال مسیر دیگری می‌گردند. لیبی درنتیجه عملیات ناتو ناامن شده است و عملیات نظامی جدید اتحادیه اروپا قطعاً به ثبات و امنیت لیبی کمک نخواهد کرد، بلکه آن را وخیم‌تر خواهد کرد».

دمیتری مینین در ادامه می‌گوید: «کشور لیبی در حال حاضر در وضعیت اسف‌باری قرارگرفته است؛ منطقه جنوب غربی لیبی که ساکنان آن را عمدتاً عشایر تشکیل می‌دهند در اواخر سپتامبر سال 2013 ادعای استقلال کردند؛ کوه‌های غربی لیبی ارتش بزرگ و مخصوص به خود را دارد؛ شهر «مصراته» واقع در مشرق «طرابلس» عملاً به شهر مرفه هان دولتی تبدیل‌شده است و برای سایر مردم لیبی ممنوع است. شهر مصراته توسط زنجیره‌ای از پایگاه‌های نظامی محافظت می‌شود و مردم عادی لیبی در صورتی می‌توانند وارد این شهر شوند که یکی از ساکنان مصراته ورود موقت آن‌ها را ضمانت کند. در سواحل شرقی استان «سرت» چندین میدان نفتی وجود دارد که تحت کنترل گارد حفاظت از تأسیسات نفتی لیبی قرار دارد. ازاین‌رو خطر سومالیزه شدن لیبی بسیار بالا است، چراکه دولت بی‌سروسامان لیبی تحت‌فشار رقابت گروه‌های مسلح قرار دارد. در دسترس بودن سلاح‌های سنگین، شکاف‌های سیاسی، ضعف ارتش کشور، گرایش‌های جدایی‌طلبانه و نفوذ بالای گروه‌های رادیکال اسلام‌گرا از مهم‌ترین ویژگی‌های سومالیزه شدن است. درگیری‌های قومی قبیله‌ای که برای دستیابی به معادن هیدروکربن روزبه‌روز شدیدتر می‌شود، لیبی را به آشوب کشانده است. سلاح‌های سرقت شده از انبارهای ارتش و سلاح‌های دریافت شده از کشورهای ناتو در سرتاسر لیبی گسترش یافتند و شبه‌نظامیان مسلح در کشور حکمرانی می‌کنند، به‌گونه‌ای که یکی از این گروه‌های مسلح «علی زیدان» نخست‌وزیر لیبی را برای چند ساعت ربودند که مدتی بعد شایعه شده است که سارقان نخست‌وزیر از اعضاء پارلمان لیبی بودند. ازاین‌رو لیبیایی ها این سؤال را از خود می‌پرسند که وقتی نخست‌وزیر قادر به دفاع از خود نباشد، چگونه می‌تواند از کشور دفاع کند؟».

دمیتری مینین همچنین افزود: «گروه تروریستی داعش با غنیمت شمردن هرج‌ومرج لیبی به اشغال مناطق جدید می‌پردازد. «فرانسوا فیون» نخست‌وزیر سابق فرانسه که یکی از عاملان مداخله لیبی در سال 2011 بود اقرار کرد که عملیات نظامی فرانسه کشور لیبی را نابود کرده و هرج‌ومرج را به اقصا نقاط این کشور گسترش داده است. به‌عنوان‌مثال، به‌تازگی تروریست‌ها در نزدیکی طرابلس، پایگاه نظامی مخفی و ویژه آمریکایی‌ها را که برای آموزش و آماده‌سازی نیروهای ضد تروریستی لیبییایی تدارک دیده بودند، تسخیر کردند. علاوه بر این تروریست‌های داعش اخیر وارد استان «سرت» شدند. اوضاع فعلی لیبی یادآور وضعیت عراق است که داعش پس‌ازآنکه بخش بزرگی از افسران سابق ارتش «صدام حسین» بدان پیوستند قدرت خود را چند برابر کرده است و درصورتی‌که افسران سابق ارتش «معمر قذافی» نیز به همین منوال عمل کنند و به داعش در لیبی بپیوندند، آنگاه لیبی ممکن است اولین کشوری باشد که کاملاً تحت کنترل گروه تروریستی داعش قرار خواهد گرفت. بنابراین مبارزه اتحادیه اروپا با فراری‌های لیبیایی فقط مسیر داعش را تسهیل می‌کند و لیبی به پایگاه استراتژیک داعش برای حملات بعدی خود به آفریقای شمالی و اروپا تبدیل خواهد شد».

کارشناس روس در پایان می‌گوید: «باراک اوباما امروزه باافتخار از قتل قذافی یاد می‌کند و بارها اذعان کرد که دموکراسی را در لیبی بدون تلفات جانی پیاده کرده است. این در حالی است بسیاری از تحلیل‌گران آمریکایی مداخله در لیبی را شکست کامل آمریکا می‌دانند، چراکه هرج‌ومرج، ناامنی، خشونت و مرگ‌ومیر بیش از هرزمانی دیگری در این کشور افزایش‌یافته است. سیل عظیم سلاح در لیبی، امنیت این کشور به‌شدت به چالش می‌کشاند و خطرات ناشی از تروریسم در حال گسترش است. درواقع آمریکا و غرب با مداخله خود در لیبی نه‌تنها دموکراسی را در این کشور اجرا نکردند، بلکه زمینه را برای رشد گروه‌های تروریستی و افرایش تنش‌های قومی قبیله‌ای فراهم کرده است و اکنون‌که لیبایی ها برای فرار از ناامنی به اروپا پناه می‌برند، غرب آن‌ها راه نمی‌دهد و باوجود وضعیت نابسامان لیبی بازهم درصدد است در لیبی دست به اقدام نظامی بزند. بنابراین نجات لیبی از چنگال‌های درنده آمریکا و غرب بسیار دشوار است و پاکسازی آن از گروه های تروریستی مستلزم زمان طولانی است»