مطبوعات محلي موزامبيک روز دوشنبه از آواره شدن صدها خانواده بر اثر بارنهاي سيل آسا در استان سوفالا Sofala در مرکز اين کشور خبر دادند.

دولت موزامبيک در راستاي "تشديد مبارزه با فساد مالي درون دولتي"، يک وزير سابق کابينه را به 20 سال زندان محکوم کرد.

يک وزير سابق دولت موزامبيک روز شنبه به بيست سال زندان محکوم شد.

رسانه هاي محلي موزامبيک روز جمعه به نقل از مقامات بهداشتي اين کشور افريقايي از مرگ دستکم سي و شش نفر بر اثر بيماري وبا در اين کشور از ماه ژانويه خبر دادند.

مراسم تحليف رييس جمهور موزامبيک امروز براي نخستين بار در طول تاريخ سياسي آن کشور با تحريم حزب مخالف "رنامو" رو برو شد و در واقع سياست حزب حاکم آن کشور را با يک بحران اعتباري روبرو کرد.

چين و موزامبيک امروز پنجشنبه بر لزوم گسترش همکاريهاي دوجانبه و تقويت مناسبات دوستانه ميان دو کشور تاکيد کردند .

ورونيکا ماکامو Veronica Macamo روز سه شنبه به عنوان نخستين رئيس زن مجمع ملي (پارلمان) موزامبيک انتخاب شد.

ترافيک جاده‌اي سال نو در موزامبيک و تصادفات ناشي از آن به کشته شدن دست کم 71 نفر و زخمي شدن 100 تن ديگر انجاميد.
پليس موزامبيک با اعلام اين خبر که در يک هفته گذشته 117 مورد تصادف جاده‌اي ثبت شده‌است، گزارش داد، همه اين 117 تصادف در جاده‌ اِن.4 ( که جنوب موزامبيک را به آفريقاي جنوبي متصل مي‌کند) رخ داده است.
يک سخنگوي پليس موزامبيک گفت: ديروز دو خودروي سواري در منطقه مرزي موآمبا با يکديگر برخورد کردند که بر اثر اين حادثه شش نفر از جمله يک کودک کشته شدند.
در همين روز و در حادثه‌اي ديگر بر اثر برخورد يک خودروي سواري و يک دستگاه ميني‌بوس دست‌کم 20 نفر کشته شدند.
بيشتر اين سوانح بر اثر سرعت بيش از اندازه و خستگي رانندگان اعلام شده است.

وزارت گردشگري موزامبيک اميدوار است بيش از 400 هزار گردشگر در کريسمس امسال از اين کشور بازديد کرده و رشدي 20 درصدي را نسبت به کريسمس سال گذشته نصيب اين کشور کنند.

به گزارش ميراث آريا (chtn)، موزامبيک يکي از کشورهاي جنوبي قاره افريقا محسوب مي‌شود که به دليل آب و هواي گرم خود در ماه‌هاي زمستاني،‌ ميزبان گردشگران بي شماري از روزهاي نخست ماه دسامبر تا اواسط ژانويه است.

فرناندو سومبانا، وزير گردشگري موزامبيک اعلام کرد: صنعت گردشگري نزديک به 5/2 درصد از درآمد ناخالص ملي کشور را تامين مي‌کند، از اين رو اميدواريم با ورود اين ميزان گردشگر در تعطيلات کريسمس سال 2009، سود نسبتا بيشتري از صنعت گردشگري در سال جديد به دست آوريم.

حزب اصلي مخالف دولت موزامبيک ، روز جمعه پس از 9 روز از اعلام نتيجه انتخابات رياست جمهوري آن کشور ، به دادگاه قانون اساسي شکايت کرد.

به گزارش ايرنا به نقل از "ايي نيوز" آفريقاي جنوبي از ماپوتو پايتخت موزامبيک ، "آلفونسو دلاکاما" فرمانده سابق شبه نظاميان و رييس حزب گروه شورشيان مسلح مقاومت ملي "رنامو" ، پس از آنکه نتيجه انتخابات عمومي ششم آبان کشور مطلوب او و حزبش نشد، نتيجه را نپذيرفت و شکايت را تقديم دادگاه کرد.
وي ، "آرماندو گوئه بوزا" رييس جمهور را متهم کرد به اينکه با پر کردن صندوق ها از آراي تقلبي ، مرتکب "جنايت هاي انتخاباتي" شده است.
رييس جمهوري موزامبيک و حزب حاکم جبهه آزادي موزامبيک (فرليمو) ، با يک پيروزي قابل توجه، 191 نماينده پارلمان 250 عضوي را به خود اختصاص داد که 31 نماينده بيش از دوره قبل است.
رنامو با کسب با 16/5 درصد از آرا يعني 51 کرسي ، در رده دوم نتيجه انتخابات قرار گرفت و در نتيجه گوئه بوزا با به دست آوردن 75 درصد آرا براي پنج سال ديگر رييس جمهوري موزامبيک باقي خواهد ماند.
موزامبيک از سال 1994 يک کشور چند حزبي است و اين انتخابات چهارمين آن پس از استقلال اين کشور در سال 1975 (1353) از پرتغال است.
رييس جمهوري در اين کشور ، رييس حکومت است. مجلس قانونگذاري اين کشور نيز 250 کرسي دارد که هم رييس جمهوري و هم نمايندگان پارلمان با راي مستقيم مردم براي يک دوره پنج ساله انتخاب مي‌شوند.
رقباي ديگر رييس جمهوري در اين انتخابات "ديويد سيمانگو" از حزب جنبش دموکراتيک موزامبيک و "سيمانگو" شهردار "بيرا" دومين شهر بزرگ موزامبيک و عضو سابق مقاومت ملي موزامبيک بودند.
اطلاعات منتشره حاکي است که در اين انتخابات، 9 ميليون و 800 هزار نفر از جمعيت تقريبا 22 ميليون نفري اين کشور براي شرکت در انتخابات نام نويسي کرده بودند.

بر اثر انفجار تصادفي خمپاره به جامانده از جنگهاي گذشته در شمال موزامبيک سه کودک کشته و دو تن ديگر به شدت زخمي شدند.
رسانه هاي موزامبيک روز جمعه اعلام کردند اين کودکان روز سه شنبه هنگام بازي در استان نياسا اين خمپاره را پيدا و آن را به سمت يک درخت پرتاب کردند که منجر به انفجار آن شد .
خبرگزاري آلمان اعلام کرد بخشهايي از کشور موزامبيک هنوز آلوده به مواد منفجره ايست که بيشتر آنها مربوط به جنگ داخلي از سال 1976 تا 1992 است.
بيش از يک ميليون نفر در اين جنگ داخلي کشته شدند.

حزب اصلي مخالف موزامبيک نتايج انتخابات رياست جمهوري اخير اين کشور را رد کرد.
رنامو Renamo، اصلي ترين حزب مخالف موزامبيک، روز سه شنبه اعلام کرد نتايج انتخابات رياست جمهوري بيست و هشتم اکتبر را که طبق اعلام کميسيون مستقل انتخابات موزامبيک ارماندو گبوزا و حزبش فرليمو Frelimo در ان پيروز شده است قبول ندارد.
حزب مقاومت ملي موزامبيک، رنامو، جبهه ازاديبخش موزامبيک ، فرليمو، را متهم کرده است که با پر کردن صندوقها از اراي تقلبي مرتکب «جنايتهاي انتخاباتي» شده است. رنامو در همين راستا از رقيب خود در انتخابات اخير نزد کميسيون ملي انتخابات موزامبيک شکايت کرده و خواستار ابطال نتايج انتخابات رياست جمهوري، پارلماني و استاني شده است.
ايوون سوارز، سخنگوي حزب مقاومت ملي موزامبيک در کنفرانسي مطبوعاتي تاکيد کرد سازمان دهندگان انتخابات سراسري اخير به درخواست و توصيه مقامات جبهه ازاديبخش موزامبيک تقلب و تخلف کرده اند بر همين اساس حزب مقاومت ملي و نامزد ان در انتخابات اخير نتايج انرا قبول ندارند.
کميسيون انتخابات موزامبيک اذعان کرده است که در جريان انتخابات سراسري اخير مواردي از تخلف مشاهده شده است اما اين قانون شکنيها به اندازه اي نبوده است که بتوان نتايج انتخابات را باطل اعلام کرد.
کميسيون انتخابات موزامبيک همچنين يکصد هزار راي را بي اعتبار دانسته و در واقع با اينکار به طور غير مستقيم اعتراف کرده است که برخي از صندوقها از اراي تقلبي پر شده است.
ارماندو گبوزا در انتخابات رياست جمهوري اخير موزامبيک با هفتاد و پنج درصد ارا به پيروزي رسيد. در انتخابات پارلماني موزامبيک، حزب رياست جمهوري شمار کرسيهاي خود را در پارلمان از يکصد و شصت به يکصد و نود و يک رساند و اکثريت خود را در پارلماني دويست و پنجاه عضوي موزامبيک تقويت کرد.
الفونسو زلاکاما، رئيس پيشين گروه چريکي رنامو در انتخابات رياست جمهوري موزامبيک با کسب شانزده مميز پنج دهم درصد ارا در جايگاه دوم قرار گرفت. حزب وي نيز پنجاه و يک کرسي پارلمان را به دست اورد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از ماپوتو، از سال هزار و نهصد و نود و چهار که نظام دموکراتيک در موزامبيک برقرار شد اين چهارمين انتخابات سراسري بود که در اين کشور افريقايي برگزار شد. جنگ داخلي موزامبيک که از سال هزار و نهصد و هفتاد و شش تا سال هزار و نهصد و نود و دو ادامه داشت حدود يک ميليون کشته برجا گذاشت و خسارتها و لطمات زيادي به اين مستعمره پيشين پرتغال وارد کرد.
جبهه ازاديبخش موزامبيک از زمان استقلال اين کشور در سال هزار و نهصد و هفتاد و پنج اداره امور اين کشور را در دست دارد. ارماندو گبوزا،‌رئيس جمهور شصت و شش ساله موزامبيک که از سال دو هزار و چهار قدرت را در دست دارد براي يک دوره جديد در سمت خود ابقا شد.

سازمان عفو بين الملل، پليس موزامبيک را متهم کرد که ده ها شهروند اين کشور را با برخورداري از مصونيت و بدون ترس از مجازات، به قتل رسانده است.
به گزارش شبکه تلويزيوني بي بي سي، سازمان عفو بين الملل، در گزارشي اعلام کرد، ظرف سه سال گذشته، دست کم چهل و شش نفر در موزامبيک به دست پليس اين کشور کشته شده اند. از سوي ديگر، سخنگوي پليس موزامبيک به گزارش سازمان عفو بين الملل انتقاد کرد و گفت، اين گزارش يک جانبه گرايانه و غيرمنصفانه است.

"آرماندو گوئه بوزا" رييس جمهوري موزامبيک و حزب او در انتخابات عمومي ششم آبان اين کشور براي تعيين رييس جمهوري و اعضاي جديد پارلمان حزبي و مجالس ولايتي آن کشور پيروز شدند.

به گزارش ايرنا به نقل از "ايي نيوز" آفريقاي جنوبي، اعلام نتايج نهايي انتخابات موزامبيک حاکي است که گوئه بوزا با به دست آوردن 75 درصد آرا براي پنج سال ديگر رييس جمهوري موزامبيک باقي مي ماند.
بر اساس اين گزارش، رييس کميسيون انتخابات موزامبيک در جمع خبرنگاران با اعلام اين خبر گفت: حزب حاکم جبهه آزادي موزامبيک (فرليمو) با يک پيروزي قابل توجه، 191 نماينده پارلمان 250 عضوي را به خود اختصاص داد که 31 نماينده بيش از دوره قبل است.
خوا لئوپولدو دا کاستا افزود: الفونسو دلاکاما، فرمانده سابق شبه نظاميان رنامو نيز با کسب 16/5 درصد آرا در رديف دوم قرار گرفت و 51 کرسي پارلمان را از آن خود کرد.
موزامبيک از سال 1994 يک کشور چند حزبي است و اين انتخابات چهارمين آن پس از استقلال اين کشور در سال 1975 (1353) از پرتغال است.
رييس جمهوري در اين کشور، رييس حکومت است. مجلس قانونگذاري اين کشور نيز 250 کرسي دارد که هم رييس جمهوري و هم نمايندگان پارلمان با راي مستقيم مردم براي يک دوره پنج ساله انتخاب مي‌شوند.
در اين انتخابات، قوي ترين رقباي رييس جمهوري و حزبش دلاکاماي 56 ساله از حزب گروه شورشيان مسلح مقاومت ملي "رنامو" بود که با وجودي که در انتخابات قبلي (سال 2005)، 31 درصد آرا را کسب کرده بود، اين بار تنها 16/5 درصد آرا را کسب کرد.
رقباي ديگر رييس جمهوري "ديويد سيمانگو" از حزب جنبش دموکراتيک موزامبيک و "سيمانگو" شهردار "بيرا"، دومين شهر بزرگ موزامبيک و عضو سابق مقاومت ملي موزامبيک بودند.
اطلاعات منتشره حاکي است، در اين انتخابات 9 ميليون و 800 هزار نفر از جمعيت تقريبا 22 ميليون نفري اين کشور براي شرکت در انتخابات نام نويسي کرده بودند.

بر اساس نتايج نهايي انتخابات موزامبيک، ارماندو گبوزا رئيس جمهوري موزامبيک با به دست آوردن هفتاد وپنج درصد براي يک دوره پنج ساله ديگر به اين مقام انتخاب شد.
خوا لئوپولدو دا کاستا رئيس کميسيون انتخابات موزامبيک به خبرنگاران گفت کميسيون اعلام مي کند آرماندو اميليو گبوزا براي يک دوره پنج ساله به عنوان رئيس جمهوري انتخاب شد.
در انتخابات پارلماني حزب رياست جمهوري يعني فرميلو شمار نمايندگان خود را افزايش داد و از صدو شصت نماينده به صدونود و يک تن رساند. مجلس نمايندگان موزامبيک دويست وپنجاه کرسي دارد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از ماپوتو، الفونسو دلاکاما فرمانده سابق شبه نظاميان رنامو با
به دست آوردن شانزده و نيم درصد آرا در رديف دوم قرار گرفت. حزب او در انتخابات پارلماني توانست پنجاه ويک کرسي را به دست اورد.

لوئيزا دياس ديوگو نخست وزير موزامبيک روز سه شنبه از طرحهاي سرمايه گذاري چين در کشورهاي پرتغالي زبان که بيشتر آنها در قاره آفريقا قرار دارند استقبال
کرد.
خانم دياس ديوگو در نشستي تجاري که در ليسبون برگزار شده بود گفت رويکرد مشترک جامعه کشورهاي پرتغالي زبان در قبال مناسباتشان با کشور چين خوب و مناسب خواهد بود و فوايد زيادي را به همراه خواهد داشت.
نخست وزير موزامبيک ضمن ابراز خرسندي از روابط فرهنگي تجاري دو طرف گفت چين يکي از نخستين کشورهايي به شمار مي رود که پس از استقلال موزامبيک در سال هزار و نهصد و هفتاد و پنج با اين کشور روابط ديپلماتيک برقرار کرد.
به گزارش خبرگزاري شين هوا از ليسبون، دياس ديوگو تاسيسات زيربنايي ، کشاورزي و بهداشت را اولويتهاي موزامبيک دانست و گفت کشورهاي ديگر نيز آمادگي سرمايه گذاري در اين بخشها را دارند اما چين درباره جزئيات طرحهاي هزينه شده براي سرمايه گذاري پافشاري و سخت گيري به خرج نمي دهد.

بر اساس گزارش رسانه‌هاي انگلستان، محققان و زيست شناسان اين كشور و گروهي از دانشمندان آفريقايي موفق شدند اولين تصاوير مربوط به يك سفره‌ماهي غول‌پيكر را در آب‌هاي موزامبيك بگيرند.
رسانه‌هاي انگلستان اعلام كردند: يك گروه غواص و زيست‌شناس موفق شدند طي يك سفر تحقيقاتي به موزامبيك از يك سفره‌ماهي غول‌پيكر براي اولين بار تصوير‌برداري كنند.
در گزارش شبكه خبري بي‌بي‌سي، آمده است: اين سفره‌ماهي غول‌پيكر كه محققان نام «آندريا؛ ملكه مانتاس» را برايش انتخاب كرده‌اند، جزو 70 گونه سفره‌ماهي محسوب مي‌شود كه در آب‌هاي ساحلي موزامبيك يافت شده‌اند.
اين سفره‌ماهي غول‌پيكر كه داراي چشم‌هاي كوچك است، دو متر عرض دارد و براي اولين‌بار در سال 1908 ميلادي در آب‌هاي ساحلي اين كشور آفريقايي و توسط محققان علوم زيستي كشف شد، اما بعد از مدت تقريبا كوتاهي به طور كامل ناپديد شد و محققان براي بار دوم موفق شدند اين ماهي را در سواحل «توفو» در جنوب اين كشور بيابند.

رهبران كشورهاي جنوب آفريقا امروز در تلاش براي پايان دادن به بحراني كه دولت وحدت ملي زيمبابوه با آن روبرو شده است، در موزامبيك با يكديگر ديدار مي‌كنند.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري آلمان، سران چند كشور عضو جامعه اقتصادي جنوب آفريقا موسوم به "سادك "، امروز در موزامبيك نشستي را برگزار مي‌كنند تا اختلافات فعلي دولت وحدت ملي زيمبابوه را حل كنند.
جامعه اقتصادي جنوب آفريقا از "رابرت موگابه "، رئيس جمهور زيمبابوه و "مورگان چانگراي "، نخست وزير اين كشور نيز دعوت كرده‌اند تا در اين نشست حضور يابند.
در نشست امروز "ژورف كابيلا "، رئيس جمهور جمهوري دموكراتيك كنگو، "آرماندو گبوزا "، رئيس جمهور موزامبيك، "روبيه باندا "، رئيس جمهور زامبيا، "جاكوب زوما "، رئيس جمهور آفريقاي جنوبي و "مسواتي سوم "، پادشاه سوازيلند، نمايندگان "سادك " هستند.
ميانجيگران تلاش مي‌كنند تا زمينه مذاكره ميان "رابرت موگابه "، رهبر حزب اتحاديه ملي آفريقايي زيمبابوه-جبهه ميهني و "مورگان چانگراي "، رهبر جنبش تغييرات دموكراتيك را فراهم كنند.
چانگراي 9 ماه پيش به "رابرت موگابه "، رئيس جمهور زيمبابوه پيوست تا با تشكيل دولت وحدت ملي به بحران سياسي و اقتصادي 10 ساله‌اي كه زيمباوه از آن رنج مي‌برد، پايان دهند، اما جنبش تغييرات دموكراتيك دو هفته پيش اعلام كرد به علت اختلافاتي كه با موگابه درباره اجراي توافقنامه تقسيم قدرت دارد، همكاري خود با دولت وحدت ملي را به حالت تعليق درمي آورد.
عدم همكاري چانگراي با موگابه پس از آن صورت گرفت كه "روي بنت "، يكي از مشاوران ارشد چانگراي اخيرا به جمع آوري سلاح براي سرقت هاي مسلحانه و اقدامات تروريستي متهم و بازداشت شد.
چانگراي نيز تهديد كرد كه در اعتراض به بازداشت "روي بنت " در زمان انجام محاكمه اش، جلسات هيئت وزرا را تحريم خواهد كرد.
تصميم جنبش تغييرات دموكراتيك در تحريم جلسات دولت و متوقف كردن همكاري با حزب "زانو "، مشكلاتي را در اجراي توافقنامه تقسيم قدرت و تلاشهايي كه در روند بازسازي اقتصاد زيمبابوه انجام مي شود، به دنبال دارد.

کشورهاي جامعه توسعه اقتصادي جنوب آفريقا (سادک) روز پنجشنبه در ماپوتو پايتخت موزامبيک گردهم مي آيند تا براي يافتن راه برون رفت از بحران سياسي در زيمبابوه تصميم گيري کنند.

به گزارش ايرنا، "اولدميرو بالوا" وزير امورخارجه موزامبيک پيش از اين گفته بود که اين نشست هفته آينده برگزار مي شود.
وي افزود: وخامت شرايط سياسي در زيمبابوه موجب شد تا دبيرخانه سادک دوشنبه شب تصميم نهايي براي زمان برگزاري آن را اعلام کند.
بالوا درباره ادامه بن بست سياسي در تشکيل دولت وحدت ملي در زيمبابوه ابراز نگراني کرده و گفته بود که شروع دوره جديد تخاصم ميان گروهاي رقيب در دولت آشتي ملي، سادک را برآن داشت تا هرچه زودتر براي حل مشکلات اين کشور تصميم گيري کند.
در همين ارتباط "يونس موچانگا" سخنگوي وزارت امورخارجه موزامبيک روز دوشنبه از توافق کشورهاي عضو سادک براي برگزاري اين نشست در روز پنجشنبه خبر داد ولي در باره جزئيات اين نشست سخني نگفت.
براساس گزارش هاي منتشره کابيلا، رييس جمهوري دمکراتيک کنگو و رييس دوره اي سادک قرار است با طرفين دعوا در زيمبابوه ملاقات کند که بر اساس اعلام وزارت امورخارجه زيمبابوه تاکنون حضور رابرت موگابه، رئيس جمهور زيمبابوه در اين نشست قطعي است.
مورگان چانگراي، نخست وزير دولت وحدت ملي زيمبابوه از سه هفته قبل به بهانه اينکه موگابه در تشکيل و تکميل اين دولت کار شکني مي کند از شرکت در نشست کابينه و شوراي وزيران کشور خودداري و اعلام کرده است تا زمان حل کامل مشکلاتش با موگابه با وي تماس نمي گيرد.
موگابه نيز در واکنش به اين اقدام چانگراي او را به کارشکني در امور ملي متهم کرده و گفته بود نخست وزير هنوز ثبات فکري لازم براي تصميم گيري هاي عاقلانه را ندارد وتصميمات احساسي مي گيرد.

5 روز پس از برگزاري انتخابات رياست جمهوري و پارلماني موزامبيك، رسانه‌هاي گروهي اين كشور اعلام كردند كه "آرماندو گبوزا "، به عنوان رئيس جمهور موزامبيك انتخاب شد.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري آلمان، در حاليكه 5 روز از انتخابات رياست جمهوري موزامبيك مي‌گذرد، رسانه هاي گروهي اين كشور اعلام كردند كه "آرماندو گبوزا " به عنوان رئيس جمهور اين كشور انتخاب شده است.
بر اساس گزارش‌ها حزب "فريليمو " حاكم نيز توانست در اين انتخابات با قاطعيت پيروز شود.
اين نتايج پس از شمارش 89 درصد آراء در همه مراكز راي گيري اعلام شده است و "گبوزا " توانست 76 درصد آراء را بدست آورده و بر رقباي خود پيشي گيرد؛ "آفونسو دلاكاما "، رهبر مخالفان نيز 15 درصد آراء را بدست آورد.
"گبوزا " در انتخاباتي كه 5 سال قبل انجام شده بود، نيز 64 درصد آراء را كسب كرده بود.
در انتخابات پارلماني نيز حزب "فريليمو " 192 كرسي پارلمان را از اصل 252 كرسي پارلمان بدست آورد، حزب "رينامو " كه "دلاكاما " رهبر آن است نيز 48 كرسي را به خود اختصاص داد و حزب جديد به رهبري "ديويد سيمانگو " شهردار "بيرا " نيز 8 كرسي را بدست آورد.
در انتخابات پارلماني قبل نيز حزب "فريليمو " 190 كرسي و حزب "رينامو " 60 كرسي را به خود اختصاص داده بودند.
اما سخنگوي كميته انتخابات اعلام كرد كه اين كميته نتايج رسمي را قبل از 15 ماه جاري اعلام نخواهد كرد.
به نظر مي رسد حزب "رينامو " كه شورشيان پيشين اين كشور را تشكيل مي دهد و با ايجاد جنگ داخلي 16 ساله با حزب "فريليمو " جنگيد، براي بار چهارم در انتخابات چند حزبي اين كشور شكست خورده است.
موزامبيك با جمعيتي حدود 20 ميليون نفر يكي از فقيرترين كشورهاي جهان است و سرمايه گذاري كشورهاي خارجي در زمينه گاز، زغال سنگ و غيره ، موجب رشد توليد خالص داخلي در اين كشور شده و انتظار مي رود كه اين رشد امسال به بيش از 5 درصد برسد.

گزارش ها از موپوتو پايتخت موزامبيک حاکي از پيشتازي رييس جمهوري فعلي اين کشور در چهارمين انتخابات عمومي چهارشنبه گذشته اين کشور است.

به گزارش ايرنا، "آرماندو گوئه بوزا" و حزبش از آغاز شمارش آراي انتخابات عمومي ششم آبان براي تعيين رييس جمهوري و اعضاي پارلمان حزبي و مجالس ولايتي موزامبيک همچنان در صدر فهرست قرار دارند.
تا کنون بيش از نيمي از آراي تقريبا 10 ميليوني اين انتخابات شمارش شده است که حزب حاکم جبهه آزادي موزامبيک (فرليمو) و شخص "گوئه بوزا" رييس جمهوري همچنان بيش از 70 درصد آرا را از آن خود دارند.
موزامبيک از سال 1994 يک کشور چند حزبي است و اين انتخابات چهارمين آنها پس از استقلال آن کشور در سال 1975 (1353) از پرتغال است.
رييس جمهوري در اين کشور، رييس حکومت است.مجلس قانونگذاري اين کشور نيز 250 کرسي دارد که هم رييس جمهوري و هم نمايندگان پارلمان با راي مستقيم مردم براي يک دوره پنج ساله انتخاب مي‌شوند.
در اين انتخابات، قوي ترين رقباي رييس جمهوري و حزبش "آفونسو دلاکاما" 56 ساله از حزب گروه شورشيان مسلح مقاومت ملي "رنامو" بود که با وجودي که در انتخابات قبلي (سال 2005)، 31 درصد آرا را کسب کرده بود، اين بار 9 درصد راي آورد که اين درصد حتي کمتر از آراي "ديويد سيمانگو" از حزب جنبش دموکراتيک موزامبيک است.
"سيمانگو" شهردار "بيرا"، دومين شهر بزرگ موزامبيک و عضو سابق مقاومت ملي موزامبيک تا کنون 17 درصد آرا را به خود اختصاص داده است.
در تمامي 13 منطقه انتخاباتي موزامبيک با 12 هزار و 694 شعبه راي گيري حزب حاکم فرليمو حائز اکثريت آرا شده است که اين نشان از شکست شورشيان سابق موزامبيک است.
شورشيان با ايجاد جنگ داخلي 16 ساله در اين کشور تاکنون نتوانسته اند اقبال عمومي را با خود همراه کنند.
رنامو که از گذشته توسط اقليت سفيد پوست حکومت تبعيض نژادي آفريقاي جنوبي تحت نفوذ انگليس حمايت مي شد، در اين انتخابات همچون گوئه بوزا شعار همبستگي سر داده و اعلام کرده بود که مي خواهد به حکومت مارکسيست - لنينيستي رييس جمهوري فعلي پايان دهد، اما نتيجه شمارش آرا نشان مي دهد که مردم اقبالي به اين حزب نشان نداده اند.
اطلاعات منتشره حاکي است که در اين انتخابات 9 ميليون و 800 هزار نفر از جمعيت تقريبا 22 ميليون نفري اين کشور براي شرکت در انتخابات نام نويسي کرده بودند.

نتايج شمارش جزئي آراي انتخابات رياست جمهوري و پارلماني مورامبيك نشان مي‌دهد كه "آرماندو گبوزا " و حزبش با اكثريت قاطع در اين انتخابات پيروز خواهند شد.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري آلمان، نتايج اوليه انتخابات رياست جمهوري و پارلماني موزامبيك، حاكي از اين است كه "آرماندو گبوزا "، رئيس جمهور موزامبيك و حزب "فريليمو " حاكم، در اين انتخابات به پيروزي قاطع دست خواهند يافت.
كميته ملي انتخابات اعلام كرد: در انتخاباتي كه 28 اكتبر(6 آبان) در موزامبيك برگزار شد، "آرماندو گبوزا "، توانست 74 درصد آراء شمارش شده را به خود اختصاص دهد.
تاكنون 18 درصد آراء مراكز راي گيري شمارش شده است و "ديويد سيمانگو "، رقيب جديد گبوزا كه شهردار "بيرا " است، توانست 17 درصد آراء را به خود اختصاص دهد؛ همچنين "آلفونسو دلاكاما "، رهبر مخالفان نيز 9 درصد آراء را به خود اختصاص داد.
در همه 13 دايره انتخاباتي نيز، حزب "فريليمو " به رهبري "گبوزا " توانست از حزب "رينامو " به رهبري "دلاكاما " و جنبش دموكراتيك به رهبري "سيمانگو " پيشي بگيرد.
به نظر مي رسد حزب "رينامو " كه شورشيان پيشين اين كشور را تشكيل مي دهد و با ايجاد جنگ داخلي 16 ساله با حزب "فريليمو " جنگيد، براي بار چهارم در انتخابات چند حزبي اين كشور شكست خورده است.
موزامبيك با جمعيتي حدود 20 ميليون نفر يكي از فقيرترين كشورهاي جهان است و سرمايه گذاري كشورهاي خارجي در زمينه گاز، زغال سنگ و غيره ، موجب رشد توليد خالص داخلي در اين كشور شده و انتظار مي رود كه اين رشد امسال به بيش از 5 درصد برسد.

نتايج اوليه انتخابات رياست جمهوري و پارلماني موزامبيک از پيش بودن ارماندو گوئه بوزا رييس جمهور کنوني اين کشور و حزب حاکم در اين انتخابات حکايت دارد و به احتمال زياد وي با اختلاف فراوان در انتخابات پيروز خواهد شد.
براساس اين نتايج که کميسيون ملي انتخابات موزامبيک منتشر کرده است گوئه بوزا در پي شمارش هجده درصد از صندوق هاي راي گيري با هفتاد و چهار درصد ارا پيش است.
ديويز سيمانگو شهردار شهر بندري بيرا که رقيب اصلي رييس جمهور موزامبيک در انتخابات به شمار مي رود نيز تا کنون هفده درصد ارا را به دست اورده است. الفونسو دالاکاما رهبر حزب مخالف دولت نيز تنها نه درصد ارا را به دست اورده است.
در انتخابات پارلماني نيز حزب گوئه بوزا نيز با اختلاف زيادي از احزاب رقيب پيش است.
تاکنون امار دقيقي از شمار شرکت کنندگان در اين انتخابات منتشر نشده است با اين حال به نظر مي رسد استقبال مردم موزامبيک از اين انتخابات بيش از اين انتخابات سال دو هزار و چهار ميلادي در اين کشور بوده است که تنها سي و شش درصد از واجدان شرايط پاي صندوقهاي راي حاضر شدند.

ناظران بين المللي روز جمعه از برگزاري انتخابات سراسري موزامبيک در فضايي کاملا آرام و بدون تنش استقبال کردند.
ناظران انتخاباتي اتحاديه اروپا در گزارشي اعلام کردند مبارزات انتخاباتي در موزامبيک در مقايسه با انتخابات پيشين در فضايي آرامتر برگزار شد.
اين هيئت اروپايي در گزارش خود افزود «انتخابات به خوبي برگزار شد ولي خروج نام برخي از احزاب در انتخابات استاني و پارلماني از فهرست هاي اصلي نامزدها، انتخاب را در برخي مناطق با دشواري روبرو کرد».
به گزارش خبرگزاري فرانسه از ماپوتو، به گفته برخي منابع خبري، نتايج اوليه انتخابات رياست جمهوري و پارلماني موزامبيک از پيش بودن آرماندو گوئه بوزا رييس جمهور کنوني اين کشور و حزب حاکم در اين انتخابات حکايت دارد و به احتمال زياد وي با اختلاف فراوان در انتخابات پيروز خواهد شد.

مردم موزامبيك امروز (چهارشنبه) در حالي به پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند كه حزب حاكم اين كشور با توجه به بروز تفرقه‌ي اخير در حزب مخالف و شكست‌هاي انتخاباتي متوالي اين حزب در سال‌هاي گذشته، بخت نخست پيروزي در اين انتخابات است.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين انتخابات 17 حزب و دو ائتلاف براي كسب آراي حدود 10 ميليون راي‌دهنده‌ي ثبت‌نام شده رقابت مي‌كنند. انتخاباتي كه انتظار مي‌رود حزب آرماندو گوئبوزا، رييس جمهور كنوني موزامبيك، موسوم به جبهه‌ي آزادي موزامبيك فرليمو (Frelimo) در آن با اكثريت قاطع آرا پيروز شود.

فليسبرتو نايف، رييس نهاد دولتي انتخابات، پيش از شروع چهارمين انتخابات دموكراتيك موزامبيك گفت: شرايط براي برگزاري يك راي‌گيري آرام و منظم مهيا است.

اين احتمال وجود دارد كه آراي حزب مخالف بين حزب مقاومت ملي موزامبيك رنامو (Renamo) و شاخه انشعابي آن موسوم به جنبش دموكراتيك موزامبيك ام.دي.ام تقسيم شود كه اين امر راه را براي استحكام بخشيدن به حكومت فرليمو از زمان استقلال موزامبيك از پرتغال در سال 1975 هموار مي‌كند.

در انتخابات رياست جمهوري موزامبيك گوئبوزا، رييس جمهور ميليونر موزامبيك كه به دنبال دومين و آخرين دوره‌ي تصدي است، در برابر آلفونسو دلاكاما كانديداي چهار دوره انتخابات از حزب رنامو و داويز سيمانگو، بنيانگذار حزب تازه‌كار ام.دي.ام قرار دارد.

سيمانگو، عضو سابق حزب رنامو و شهردار شهر بيرا (Beira) زمانيكه براي تاسيس حزب رقيب ام.دي.ام از حزب رنامو جدا شد توجهات را به سمت خود جلب كرد ولي وي براي تدارك كمپين انتخاباتي خود تنها شش ماه فرصت داشت.

حزب حاكم فرليمو در انتخابات پارلماني به دنبال دفاع از 160 كرسي خود در پارلمان 250 عضوي موزامبيك است.

ظهور حزب ام.دي.ام احتمال تصاحب كرسي‌هاي پارلمان توسط يك حزب ثالث را براي اولين بار از سال 1994 (زمان برگزاري اولين انتخابات دموكراتيك موزامبيك) تا كنون بوجود آورده است.

اين انتخابات بخشي از توافقنامه‌ي صلحي است كه به جنگ داخلي 16 ساله بين حزب رنامو و رژيم ماركسيستي-لنيني حزب فرليمو پايان داد.

اما حزب ام.دي.ام تنها در چهار بخش از 13 منطقه‌ي پارلماني موزامبيك فعال است كه اين نتيجه‌ي تصميم جنجال برانگيز كميسيون ملي انتخابات براي خارج كردن اين حزب و 13 حزب كوچك ديگر به خاطر اسناد ناكافي ثبت كانديداتوري است. بر اين اساس تنها دو حزب فرليمو و رنامو اجازه‌ي فعاليت در تمام مناطق را به دست آورده‌اند.

انتظار مي‌رود نتايج اوليه انتخابات اواخر چهارشنبه و نتايج رسمي تا 12 نوامبر مشخص شوند.

به رغم ميانگين رشد اقتصادي سالانه هشت درصدي طي يك دهه بعد از جنگ، موزامبيك هم‌چنان يكي از فقير‌ترين كشورهاي جهان است كه 90 درصد مردم آن درآمدي كمتر از دو دلار در روز دارند.

مردم موزامبيك امروز به پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند تا رئيس جمهور و اعضاي پارلمان اين كشور را انتخاب كنند.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري آلمان، مردم موزامبيك امروز پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند تا رئيس جمهور و اعضاي پارلمان اين كشور را انتخاب كنند.
دفاتر راي گيري موزامبيك در ساعت 7 صبح امروز كار خود را آغاز كردند و انتخابات تا ساعت 6 عصر ادامه خواهد يافت.
پيش بيني مي‌شود كه "آرماندو گبوزا "، رئيس جمهور فعلي اين كشور بار ديگر در انتخابات پيروز شود؛ وي رهبر حزب "فريليمو " حاكم يا همان جنبش آزاديبخش ماركسيست سابق است كه در سال 1975، اين كشور واقع در جنوب شرق آفريقا را از استعمار پرتغال نجات داد.
اين حزب از اولين انتخابات چند حزبي در سال 1994 هر بار در انتخابات پيروز شده است.
رقيب اصلي حزب "فريليمو " حزب " رينامو " است كه مدت 16 سال يعني طي سالهاي 1976 تا 1992 با كمك نظام نژاد پرست قبلي آفريقاي جنوبي ، جنگي داخلي به راه انداخت و در برابر حزب "فريليمو " جنگيد.
انتظار مي رود گوبوزا كه ثروتمندترين تاجر موزامبيك است به راحتي به عنوان رئيس جمهور انتخاب شود و پس از ان "آفونسو دلاكاما "، رهبر حزب ريمانو و "ديويد سيمانگو "، رهبر حزب جنبش دموكراتيك با يكديگر رقابت خواهند كرد.
"ديويد سيمانگو " شهردار "بيرا "، دومين شهر بزرگ موزامبيك است كه در ماه مارس گذشته جنبش دموكراتيك موزامبيك را تاسيس كرد.
در انتخابات پارلماني 19 حزب با يكديگر رقابت مي كنند و نتايج اوليه در 22 نوامبر (1 آذر) اعلام خواهد شد.
موزامبيك با جمعيتي حدود 20 ميليون نفر يكي از فقيرترين كشورهاي جهان است و سرمايه گذاري كشورهاي خارجي در زمينه گاز، زغال سنگ و غيره ، موجب رشد توليد خالص داخلي در اين كشور شده و انتظار مي رود كه اين رشد امسال به بيش از 5 درصد برسد.

انتخابات رياست جمهوري، پارلماني و شوراهاي شهر موزامبيک روز چهارشنبه اغاز شد.
راي دهندگان در شرايطي امروز به پاي صندوق هاي راي رفتند که بطور گسترده انتظار مي رود حزب حاکم فرليمو Frelimo تحت رهبري ارماندو گوبوزا رييس جمهور موزامبيک در اين انتخابات به پيروزي دست يابد.
حزب فرليمو که از زمان استقلال موزامبيک از پرتغال در سال هزار و نهصد و هفتاد و پنج تاکنون در اين کشور حکومت کرده است، از انشقاق اخير در حزب مخالف رنامو Renamo سود مي برد.
هفده حزب سياسي و دو ائتلاف در اين انتخابات با يکديگر رقابت مي کنند.
تقريبا ده ميليون نفر واجد شرايط راي دادن در انتخابات رياست جمهوري، پارلماني و شوراهاي شهر موزامبيک هستند.
راي دهندگان در اين انتخابات که از ساعت هفت صبح تا ساعت شش عصر به وقت محلي برگزار مي شود، رييس جمهور اينده موزامبيک، سرنوشت دويست و پنجاه کرسي مجمع ملي (پارلمان) و کرسي هاي ده شوراي شهر را تعيين مي کنند .
انتظار مي رود نتايج اوليه از بيش از دوازده هزار مرکز اخذ راي عصر امروز پس از پايان راي گيري منتشر شود.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از ماپوتو، اين چهارمين انتخابات سراسري در موزامبيک پس از برقراري دموکراسي چند حزبي در اين کشور در سال هزار و نهصد و نود و چهار تاکنون قلمداد مي شود.موزامبيک که با حدود بيست ميليون جمعيت يکي از فقيرترين کشورهاي جهان است، در سال هاي گذشته يکي از موفقترين کشورهاي افريقايي بوده است.

انتخابات عمومي موزامبيک روز چهارشنبه در حالي برگزار مي شود که حزب حاکم اين کشور با توجه به بروز اختلاف ميان مخالفان، از بخت بيشتري براي پيروزي برخوردار است.
با اين حال پيش بيني مي شود مشارکت مردمي در اين کشور که به رغم بازگشت صلح در سال 1992 با فقر دست و پنجه نرم مي کند،‌پائين باشد.
از بيست و دو ميليون و چهارصد هزار نفر جمعيت موزامبيک نزديک به ده ميليون نفر واجد شرايط شرکت در اين انتخابات هستند که به منظور تعيين نمايندگان استاني، ملي و رئيس جمهور پاي صندوق هاي راي مي روند.
اين چهارمين انتخابات ملي است که پس از برقراري دموکراسي چند حزبي در سال 1994 در اين کشور دو سال پس از پايان مناقشه داخلي (1976-1992) برگزار مي شود. اين مناقشه يک ميليون کشته بر جا گذاشت و اين مستعمره سابق پرتغال را ويران کرد.
جبهه آزاديبخش موزامبيک ( فره ليمو) (Frelimo) که از زمان استقلال موزامبيک در سال 1975 قدرت را در اين کشور در دست دارد احتمالا بدون هيچ مشکلي پيروز اين انتخابات خواهد بود.
آرماندو گبوزا شصت و شش ساله رئيس جمهور که از سال دو هزار و چهار قدرت را در اين کشور در دست دارد در صورت پيروزي حزب حاکم،از براي يک دوره ديگر به رياست جمهوري برگزيده مي شود.
از نظر تاريخي، حزب مقاومت ملي موزامبيک (رينامو) نيروي اصلي مخالف در اين کشور به شمار مي رود اما اين جنبش شورشي سابق که مدت زيادي از حمايت نظام هاي نژاد پرست آفريقاي جنوبي و ردزيا برخوردار بود به سختي بتواند وجهه خود را تغيير دهد.
اين حزب همچنين از تمرکز گرايي که آلفونسو دهلاکاکا Dhlakama رهبر اين حزب به آن تحميل کرده است رنج مي برد. وي براي چهارمين بار نامزد انتخابات رياست جمهوري شده است هر چند در انتخابات قبلي شکست سنگيني را متحمل شد.
در آخرين انتخابات شوراهاي شهر حزب مقاومت ملي موزامبيک در هيچيک از حوزه ها راي نياورد حتي در مناطقي که قلمرو آن به شمار مي رود.
بخت هاي اين حزب پس از تاسيس حزب مخالف ديگري موسوم به جنبش دموکراتيک موزامبيک از سوي داويز سيمانگو شهردار بيرا دومين شهر بزرگ موزامبيک در ماه مارس باز هم کمتر شد.
به گفته تحليلگران شهردار بيرا که از محبوبيت برخوردار است براي رياست جمهور نامزد شده است و انتظار مي رود آرا قابل توجهي را کسب کند اما نمي تواند اميدوار باشد طي چند ماه موفق شود سلطه حزب حاکم را در هم بشکند.
کميسيون انتخاباتي نامزدي نمايندگان جنبش دموکراتيک موزامبيک را براي انتخابات پارلماني در بيشتر حوزه ها رد کرده است و علت آنرا به موقع تحويل ندادن اسناد لازم از سوي آنان اعلام کرده است.
آن پيچر کارشناس مسائل موزامبيک در دانشگاه ميشيگان آمريکا گفت به علت نبود رقابت جدي، مخالف اصلي گبوزا خودداري از شرکت در انتخابات است.
وي افزود اگر مشارکت مردمي در اين انتخابات تنها سي و شش درصد باشد مانند سال دو هزار و چهار، واکنشي منفي به عملکرد گبوزا در دوره رياست جمهوري خواهد بود.
نااميدي و دلسردي ناشي از فقر شديد در موزامبيک خودداري از شرکت در انتخابات را تقويت خواهد کرد. به رغم بازگشت صلح، نود درصد از مردم موزامبيک با درآمد روزانه کمتر از دو دلار زندگي مي کنند.
متوسط رشد اقتصادي موزامبيک از سال 1992 هشت درصد است اما درآمدهاي اين کشور در دستان عده محدودي به ويژه نزديک حزب حاکم متمرکز شده است.
گبوزا پولدارترين فرد اين کشور در بخش هاي بانکي، رسانه ها، ساختمان سازي، شيلات و صادرات و واردات نيز دست دارد.
تحليلگران مي گويند اين نماي ثروت اندوزي دلسردي را بين راي دهندگان موجب مي شود.

همانگونه که در شماره قبلي اين گزارش اشاره شد، چهارمين انتخابات رياست جمهوري، پارلماني و ولايتي کشور استعمار زده آفريقايي موزامبيک در ششم آبان ماه آينده در راه است و نامزدهاي اين مبازره انتخاباتي نيز بايد برنامه هاي سازندگي پس از دوره استقلال کشور را به مردم معرفي کنند.

همانگونه که قبلا اشاره شد، سه دولت قبلي پس از استقلال کشور با بحران هاي جدي در زمينه اقتصادي و به ويژه سياسي و اجتماعي از جمله آنها بحران هويت و همبستگي ملي و نيز حل مشکل کهنه سربازان و يا رزمندگان دوره مبارزات روبرو بودند که امروزه بحران هاي اجتماعي آن بيش از بخش اقتصادي بر جامعه موزامبيک اثر منفي گذاشته است.
از اينروز چنانچه دولت آينده موزامبيک نتواند اين بحران ها را که بسيار عميق نيز شده اند حل کند، جامعه انساني اين کشور در آينده با بحران هاي جدي تر داخلي و حتي بين المللي روبرو خواهد بود، لذا رييس جمهور آينده و قوه مقننه آن در سطحي کوچکتر بايد براي رفع آن قيام کند.

** چالش امروز حکومت در موزامبيک
در خصوص حل بحران هاي اجتماعي موزامبيک بايد گفت که هريک از سه رييس جمهور بعد از استقلال موزامبيک در عصر خود بر موضوع اجتماعي خاصي از کشور متمرکز شده بودند مثلا در زماني که اتحاد ملي در مرکز ناسيوناليسم آفريقايي قرار داشت، سامورا ماچل در عصر خود گفته بود که براي حيات ملت بايد "قيبله" از بين برود.
به همين دليل زماني که شورشيان از سوي رژيم تبعيض نژادي آفريقاي جنوبي حمايت مي شدند دولت بر نواحي روستايي و قبايل متمرکز شد و کنترل خود بر نواحي شهري را از دست داد و همين امر بر بحران همبستگي ملي به گونه اي ديگر دامن زد و سرخوردگي کهنه سربازان بيکار متوقع از دولت و مقيم در شهرها را با مشکلات اجتماعي بيشتري مواجه ساخت.
زماني بود که ناسيوناليسم قرن بيستم همچون جريانات مارکسيستي – سوسياليستي در موزامبيک رشد چشمگير داشت، اما طبيعت ناسيوناليسم در آفريقا با اروپا متفاوت بود.
چون حکام کشورهاي آفريقاي خود نقشي در اين ناسيوناليسم نداشتند و قدرت هاي استعماري مرزهاي سياسي را براي آنها ترسم کرده بودند در نتيجه مرزهاي فرهنگي و هويتي آنها بسيار بي ارزش بود، بدين معني که گروه هاي متنوع فرهنگي با هويت هاي متعارض گردهم آمده بودند و عدم اتحاد و يا فرهنگ مشترک آن نيز بدان معني بود که اين جوامع به عنوان يک ملت مطرح نمي شدند.
يعني دولت مدرن در موزامبيک همچون اغلب کشورهاي آفريقايي قبل از هروگونه هويتي که خود را به عنوان يک دولت تلقي کند، بوجود آمد که اين نيز نتوانست از بار عدم همبستگي ملي کشور چيزي کم کند.
و يا دهه آخر قرن بيستم تغييرات اساسي ناميموني براي آفريقا به ارمغان آورده شد و تمام قاره را موج دمکراسي گرايي غير بومي فرا گرفت از جمله آنها اين کشورها موزامبيک بود که رييس جمهور آفريقاي جنوبي از بروز پديده دمکراسي خواهي در موزامبيک به عنوان تجربه "رنسانس سياسي" ياد کرده بود.
سه پديده دمکراسي خواهي، ناسيوناليزم، جريانات مارکسيستي - سوسياليستي و دولت مدرن نتوانستد از حدت و شدت بحران هويت ريشه دار و همبستگي ملي و بحران روحي و اجتماعي کهنه سربازان اين کشور بکاهند.

** انتخابات چهارم بحران کهنه سربازان و همبستگي ملي
انتخابات چهارم رياست جمهوري و مجلس قانون گذاري موزامبيک در 28 اکتبر در راه است و در اساسنامه برگزاري اين انتخابات چندين اصل مهم را در سرلوحه شعارهاي انتخاباتي نامزدهاي مبارزات انتخاباتي قرار گرفت که از جمله آنها مي توان به مبارزه با فقر، حاکميت مطلوب و تحکيم وحدت ملي اشاره کرد.
اين شعارها مطلوب است ولي تا دولت جديد نتواند دو مشکل مورد نظر را که هريک زماني لازم و ملزوم هم نيز مي شوند حل کند، مشکل ملي اين کشور که به مشکلات آن در سطح بين المللي نيز دامن مي زند همچنان لاينحل باقي خواهد ماند.
اما در اين انتخابات آرماندو گوبوزا، رئيس جمهور فعلي بار ديگر نامزد رياست جمهوري شد و انتظار مي رود که بار ديگر خود او در اين انتخابات پيروز شود.
چون او چندي پيش در يکي از سخنراني هاي خود در تلويزيون دولتي موزامبيک گفته بود که انتخابات پيش رو را فرصتي براي جشن وحدت ملي و ثابت کردن پايه هاي آن قرار مي دهد تا از اين طريق صلح را تقويت کرده و شهرت خوب کشورش را به گوش جهان برساند.
کارشناشان در انتخاب مجدد گوبوزا ترديدي ندارند، زيرا نفوذ جبهه آزاديبخش موزامبيک که وي به اين حزب منتسب است، رو به گسترش است و شخص گوبوزا که براي نخستين بار در انتخابات سال 2001 با کسب 64 درصد آراء پيروز شده بود تجريه حکومت داري را داشته و توانسته بود با کمک حزبش از زمان استقلال کشور در سال 1975 هدايت کشور را در دست داشته باشد.
اما در اين انتخابات دو نفر کانديداي مخالف گوبوزا نيز حضور دارند که قوي ترين آنها "افونسو دلاکاما" 56 ساله است که تجربه گوبوزا را نداشته و "ديويد سيمانگو" شهردار بيرا، دومين شهر بزرگ موزامبيک و عضو مقاومت ملي موزامبيک نيز يکي از آنها است که او نيز وضعيتي بهتر از رقيب اول گوبوزا را ندارد.
رقباي گوبوزا نيز چون او شعار همبستگي سر مي دهند ولي شخص گوبوزا اين بار تاکيد دارد که با ارزيابي مجدد از وضعيت مبارزان صلح يا کهنه سربازان کشور، طرح رسيدگي به وضعيت آنها را در دست تهيه دارد و مدعي شد که فرآيند اين کار از مدت ها قبل در کشور آغاز شده است.
اما برآوردها از وجود تقريبا 100 هزار رزمنده در صلح در اين کشور خبر مي دهد که پس از آنکه تنازعات داخلي موزامبيک پايان يافت و يک برنامه خلع سلاح، صلح باني و همبستگي داخلي تحت هدايت سازمان ملل در آن کشور شکل گرفت.
گرچه برنامه خلع سلاح و صلح باني در تثبيت وضعيت امنيتي و خلع سلاح اغلب مبارزان موفق بود، اما براحتي نتوانسته بود مبارزان قديمي را در يک زندگي عادي شهروندي و به ويژه در محيط هاي کاري اجتماعي يکپارچه سازد، لذا آنها به عنوان حباب هاي مزاحم اجتماعي در فضاي اجتماعي و سياسي کشور معلق ماندند.
دولت هاي هاي پس از استقلال نيز به اندازه کافي نتوانسته بودند افراد آسيب پذير جامعه از جمله آنها معلولين باقي مانده از منازعات گذشته را سروسامان دهند، از اينرو تنها بخش کوچکي از افراد خلع سلاح شده و مبارزان قديمي براحتي پذيرفته بودند که زندگي طبيعي در جامعه را برگزينند.
اما بسياري اين افراد چون هنوز بيکار بوده و در فقر شديد بسر مي برند، توقع دارند دولت به امور آنها رسيدگي کند و لذا بي توجهي دولت به آنها نگاه عمومي به حس دمکراسي و مردم خواهي و به ويژه توجه دولت به خدمتگذاران ديروز را خدشه دار کرده و ادامه اين روند در همبستگي ملت با دولت و ملت با ملت تاثير بسيار منفي گذاشته است.
چون اين دسته از افراد در زمان خود به محض اينکه براي آغاز مبارزه از مدارس خارج شدند تا به نيروهاي مسلح بپيوندند از ادامه تحصيل جا ماندند و از مهارت هاي کاري کافي براي استخدام در مناصب و جايگاه هاي اجتماعي جا ماندند و در نتيجه از خدمات اجتماعي و بهداشتي و درماني بهتر نيز محروم شدند.
دولت گوبوزا در اين اواخر تا حدودي توانسته است برخي از بحران هاي روحي آنها را برطرف کند و از اين طريق زمينه تکميل فرآيند همبستگي و وحدت ملي براي حل بخران هاي اساسي جامعه فراهم سازد.
به همين منظور در ماه مارس (فروردين ماه) امسال يک کميته بين وزراتخانه اي در سطح ملي در دل وزارتخانه امور زنان و اقدامات اجتماعي شکل گرفت تا بيشتر تلاش خود را بر رتق و فتق امور مبارزان قديم قرار دهد.
در راس اين کميته وزير دفاع کشور قرار دارد و وزارتخانه هاي ديگري چون وزارت امور اجتماعي، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، مسکن و وزات دارايي را در انجام ماموريت ملي حل بحران همبستگي و رفع مشکلات کهنه سربازان نظارت مي کند.
در حالي که اين کميته مسوول نظارت و کنترل روند همبستگي جديد است يک اداره کل ديگر نيز مسووليت اجراي تصميمات اين کميته را برعهده دارد که 18 دغدغه اصلي دولت در خصوص اين بازماندگان از جمله رفع بحران ملي، اشتغال، بيمه و حقوق بازنشتگي، مراقبت هاي درماني و بهداستي، تحصيلات آنها را ترسيم کرده و مجموعه دولت را ملزم به رفع اين دغدغه هاي ملي کرده است.
در هر حال ظاهر امور نشان مي دهد که شخص گوبوزا کلنگ بازسازي اجتماعي - سياسي را بر زمين زده است و چنانچه بتواند در اين انتخابات پيروز شود، زمينه شناخت و ادامه کار براي او فراهم است .
اما چنانچه عواملي به ويژه عوامل خارجي موجب شوند که او از انتخابات بازماند بحران بزرگ همبستگي ملي و مشکل کوچکتر جامعه موزامبيک يعني حل مساله بغرنج کهنه سربازان و رزمندگان همچان باقي خواهد ماند مگر اينکه رقباي او بخواهند پس از پيروزي حتمالي در اين انتخابات ماموريت هاي ملي قبلي او را ادامه دهند.

کشور موزامبيک در جنوب شرقي آفريقا در 28 اکتبر جاري (ششم آبان) چهارمين انتخابات رياست جمهوري، پارلماني و ولايتي را پس از استقلالش در سال 1975 (1342) پشت سر مي گذارد.

اين انتخابات در حالي برگزار مي شود که مردم و دولت اين کشور همچنين پس از 16 سال تحمل جنگ هاي داخلي سرانجام در سال 1992 (1371) توافقنامه صلح را ميان رقباي سياسي کشور امضاء کردند و بحران فرآينده آنرا متوقف ساختند.
اما بحران هاي گذشته تاثيرات تخريبي ماندگاري را بر ساختار و بافت اجتماعي، سياسي و اقتصادي و حتي فرهنگي اين کشور برجاي گذاشته که به اعتقاد تحليلگران ريشه همه بحران هاي امروزي عدم همبستگي ملي بجا مانده از آن دوران است، لذا همين مهم نخستين و مهم ترين عاملي بود که دولت هاي قبلي و بعدي اين کشور مي بايست و بايد براي رفع آن قيام کرده و بکنند.
اين کشور مستعمره سابق پرتغال و انگليس پس از تقريبا سه دهه از استقلال و 18 سال تجربه يک آرامش نسبي، گرچه براحتي نتوانست تجربه طولاني زلزله بزرگ استعمار و نزاع هاي داخلي را پشت سر بگذارد و امروزه نيز براحتي قادر نيست پس لزره هاي آنها را از سر بگذراند.
موزامبيک گرچه در سال 1992 (1371) با کمک سازمان ملل متحد توانست با امضاي توافقنامه صلح ميان حزب جبهه آزادي موزامبيک (فرليمو) و شورشيان رنامو به درگيري هاي داخلي پايان دهد، ولي اثرات روحي و رواني و اجتماعي طولاني مدت آن درگيري ها هنوز بر چهره اجتماعي آن هويدا است.
يعني گرچه اين کشور مدت ها است که از طغيان اقوام و نزاع هاي مسلحانه در امان مانده است، اما حل چالش هاي پس از آن بحران ها به ويژه پس از عميق تر شدن آنها پس از سه دوره ناموفق رياست جمهوري در آن کشور، موضوعي نيست که نامزدهاي رياست جمهوري بعدي بتوانند براحتي وعده رفع آنها را داده و براي مبارزه با آنها اقدام کنند.
از اينرو چون اين چالش اصلي در سه دوره زمانداري قبلي قابل حل نبود بعيد است اين بار نيز براحتي حل شود، مگر اينکه رييس دولت جديد براي حل اين معضل ريشه دار ملي درايت و تدبير بيشتري به خرج دهد و در درجه نخست بحران وحدت ملي را حل کند.
پس از اين مهم، معضل بعدي کشور سروسامان دادن به وضعيت کهنه سربازاني است که براي استقلال و ايجاد آرامش در کشور مبارزه کرده بودند، ولي آنها امروز با احساس غبن و سرخوردگي که از دوره مبارزات خود دارند، بحران بزرگ ديگري را براي دولت هاي پس از استقلال اين کشور بوجود آورده اند.
اين بحران نيز چيزي جز نتيجه بحران اصلي عدم همبستگي ملي نيست، چرا که در نتيجه همين عدم همبستگي است که تفاهم و درک آن دسته از کساني را که زماني براي کشور زحمت کشيده بودند مشکل کرده و همين پديده به يک چالش جديد درون حکومتي پس از استقلال تبديل شده است.
چون پاسخ گويي به خواسته هاي اجتماعي آنها نظير حل مشکل بيکاري، حرمت اجتماعي و فقر اقتصادي در سه دوره دولت پس از استقلال همچنان لاينحل باقي مانده است.
کوتاه سخن اينکه بررسي پيشينه تاريخ سياسي – اجتماعي موزامبيک مي تواند چراغ راهي براي شناخت بيشتر و عميق بحران هاي اجتماعي اين کشور براي حکومت هايي باشد که مي خواهند براي حل آنها چاره انديشي کنند.
در هرحال دولت هاي پس از استقلال موزامبيک هريک توانستند کمي از بحران هاي سياسي و تا حدودي بحران اقتصادي را برطرف کنند ولي بحران هاي ريشه دار اجتماعي و فرهنگي اين کشور همچنان به قوت خود پايدارند و حتي قوت بيشتري هم مي گيرند.

** نگاهي مختصر به تاريخ سياسي موزامبيک و راه حل بحران
موزامبيک از جمله کشورهاي جنوب – شرق آفريقا است که در سال 1498 ميلادي توسط "واسکو دو گاما" دريانورد پرتغالي کشف شد و هفت سال بعد در سال 1505 به صورت مستعمره ي پرتغال درآمد.
پنج سال ديگر گذشت تا اينکه پرتغال در سال 1510 کنترل تمامي سلطان نشين هاي عربي ساحل شرقي آفريقا را در اختيار گرفت که از جمله کنترل موزامبيک نيز در دست اين کشور استعمارگر قرار گرفت.
ما پس از حدود دو قرن زوال پرتغال در اروپا، بسياري از نواحي شرق آفريقايي از جمله خود موزامبيک به دست ديگر استعمارگران اروپايي افتاد و نقش مستعمراتي پرتغال در اين کشور و ديگر مستعمرات آفريقايي آن کمرنگ شد و سپس جنگ هاي مسلحانه در آن کشور راه افتاد.
اما با آغاز فعاليت هاي گروه هاي مسلح در سال 1963 (1342) در موزامبيک، درگيري هاي داخلي در سال 1973 (1352) به اوج خود رسيد و لذا پرتغال مجبور شد حدود 40 هزار نظامي را براي مبارزه با شورشيان به موزامبيک گسيل دارد.
جنگ با نظاميان به ضرر طرفين پيش مي رفت تا اينکه يک آتش بس در سپتامبر 1974 بين پرتغال و شورشيان به امضا رسيد و سرانجام پس از 470 سال استعمار پرتغال بر موزامبيک، اين کشور در 25 ژوئن 1975 با اقتصادي نابسامان از پرتغال اعلام استقلال کرد ولي اين بار به شکلي ظريف و غير قابل محسوس زير سلطه انگليس رفت و البته نفوذ شوروي سابق نيز بر دولت مردان پس از استقلال اين کشور نيز قابل توجه است .
گرچه موزامبيک جرو 11 کشور داراي تنوع صادراتي در آفريقا به حساب مي آيد، ولي در زمان استقلال جزو فقيرترين کشورهاي دنيا بود که دليل آن نيز سوء مديريت سوسياليستي و همچنين جنگ هاي داخلي آن بود که همين وضع به معضل عدم همبستگي ملي در اين کشوربيشتر دامن زد.
بلافاصله پس از اعلام استقلال در موزامبيک بود که نظام جمهوري در آن کشور برقرار شد و "سامورا مويسس ماچل" رهبر مبارزان فرليمو (شورشيان آن روز و حزب حاکم امروز) پس از يک دوره مبارزه ي 10 ساله با استعمار پرتغال، اولين رئيس جمهور موزامبيک شد.
چندي نگذشت که ماچل براثر يک سانحه ي هوايي درگذشت و وزير خارجه ي کابينه اش، "ژواکيم آلبرتو چيسانو" به عنوان جانشين او برگزيده شد.
در 25 ژانويه ي 1985 بود که پس از گذشت يک دهه از استقلال موزامبيک، حزب حاکم فرليمو با يک مشکل اساسي و آن هم شورشيان مسلح موسوم به مقاومت ملي يا جبهه آزادي موزامبيک (رنامو) روبه رو شد که به وسيله ي اقليت سفيد پوست آفريقاي جنوبي تحت نفوذ انگليس حمايت مي شدند.
همانگونه که اشاره شد نفوذ شوروي در اين کشور کم نبود، ولي جنبش شورشيان رنامو با کمک انگليس در اين کشور، تلاش چيساتو را براي برقراري سوسياليسم در کشور ناکام گذاشت و بدين ترتيب چيسانو در سال 1989 از قدرت کناره گيري کرد و قانون اساسي منطبق با انتخابات آزاد و اقتصاد درهاي باز را در پيش گرفت.
با اصلاح قانون اساسي به سبک غربي تمام احزاب سياسي به رسميت شناخته شده و حق فعاليت يافتند چون پيش از اين قدرت تنها در انحصار حزب فرليمو بود و احزاب مخالف حق دخالت در سياست را نداشتند.
و با امضاي پيمان آتش بس ميان گروه ها و جناح هاي رقيب در اکتبر 1992 قرار بر آن شد که کشور توسط دولت غير نظامي اداره شود، بدين ترتيب به 16 سال جنگ داخلي در موزامبيک پايان داده شد اما اقتصاد موزامبيک همچنان بي سامان بود.
پس از استقلال اين کشور زماني رسيد که شهروندان آن فقط با توليد ناخالص ملي تا 80 دلار هم زندگي کردند و لذا برخي کشورها و به ويژه کشورهاي استعماري قديم ناچار شدند براي سرپا نگهداشتن اين کشور به دولت و مردم آن کمک کنند.
در هر حال اصلاحات دولت در سال 1975 و نير کمک هاي خارجي تا حدودي باعث تحول در اقتصاد موزامبيک شده بود و با استقرار سيستم چند حزبي در انتخابات 1994 به تدريج رشد قابل توجهي در کشور ايجاد شد واقتصاد مرده آنرا نيز تا حدودي متحول ساخت.
پس از اين بود که توليد سرانه ناخالص ملي در اين کشور به 205 دلار رسيد، درصد رشد سالانه آن تا سال 2000 چيزي حدود 3/3 درصد شد، اميد به زندگي در آن کشور به 41 سال رسيد و نرخ سواد جمعيت بزرگسال 65 سال شد، در حالي اين شاخص ها تا دو دهه قبل از آن نصف اينها بود.
در هر حال موزامبيک تا سال 1994 يک کشور تک حزبي بود اما حزب حاکم در انتخابات قوه مجريه و مقننه همان سال به پيروزي رسيد و پس از آن نيز به حکومت ادامه داد و در نوامبر 1995 بود که موزامبيک به عنوان اولين کشور غير مستعمره بريتانيا به اتحاديه ي کشورهاي مشترک المنافع پيوست.
البته دولت در دو انتخابات قوه مجريه و مقننه سال 1999 نيز بار ديگر برنده شده بود به گونه اي که اين کشور اکنون جزو 45 کشور آفريقايي داراي قانون اساسي چند حزبي است و تغييرات دمکراتيک را بطور کامل در کشور شکل داد که بر اثر همين شرايط "ژواکيم آلبرتو چيسانو" مجددا به قدرت بازگشت.
چيسانو با برقراري اقتصادي مبتني بر نظم، در زمينه ي تحول اقتصادي در موزامبيک تاحدودي موفق بود و در اواخر دهه ي 90 ميلادي، موزامبيک در بين کشورهايي با رشد اقتصادي بالا جاي گرفت، اما بهبود وضعيت اقتصادي نتوانست وضعيت اجتماعي و عدم همبستگي ملي بحران کهنه سربازان دوران مبارزات را حل کند.
در 17 فوريه 2004 "لوئيزا ديوگو" به عنوان نخست وزير موزامبيک منصوب شد و چون سيستم قضايي اين کشور طبق قانون اساسي پرتغال است، چيسانو به عنوان رئيس دولت نخست وزير و وزاري کابينه اش را انتخاب کرد.
در سال 2002 چيسانو اعلام کرد براي دور سوم انتخابات رياست جمهوري نامزد نخواهد شد، لذا در انتخابات رياست جمهوري دوم فوريه ي 2005 (14 بهمن 1384) آرماندو گوئه بوزا باز هم از حزب فرليمو که در ميان مردم موزامبيک از محبوبيت زيادي بر خوردار بود با کسب 63 درصد آرا در مقابل رقيبش، آفونسو زلاکاما از حزب رنامو که تنها 31 درصد آرا را از آن خود کرده بود، به پيروزي رسيد.
در هرحال دولت هاي پس از استقلال موزامبيک هريک توانستند کمي از بحران هاي سياسي و تا حدودي بحران اقتصادي را برطرف کنند ولي بحران هاي ريشه دار اجتماعي و فرهنگي اين کشور همچنان به قوت خود پايدارند و حتي قوت بيشتري هم مي گيرند که دولت هاي بعدي بايد براي حل آن قيام کنند.