1) حكومت

جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) کنترل اریتره را در مه ۱۹۹۱ در دست گرفت و دولت انتقالی را تا زمان تصویب قانون اساسی اداره می‌کند. حکومت قانونی چند حزبی از ۱۹۹۵ بر پا گشته‌است.
رئیس جمهور در این کشور با رای اعضای مجلس ملی برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب شد که این دوره از زمان استقلال تاکنون (۲۰۰۸) ادامه یافته است.
در اریتره حزب حاکم، جبهه مردم برای آزادی و عدالت است که تنها حزب سیاسی این کشور محسوب می‌شود.
در نوزدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ یازده نفر از اعضای برجسته حزب حاکم و از رهبران جبهه آزادیبخش به جرم توطئه علیه دولت بازداشت شدند که از آن زمان تاکنون در مکان نامعلومی زندانی هستند و تا به حال هیچ یک از اعضای خانواده‌شان را ملاقات نکرده‌اند.
آنان که به "گروه یازده نفر" معروف شده‌اند، قبل از دستگیری در نامه‌ای سر گشاده به رئیس جمهور خواهان اجرای مفاد قانون اساسی و دادن آزادی‌های سیاسی و اجتماعی به مردم شده بودند.

عضويت در سازمان هاي مهم منطقه اي و بين المللي
گروه بانك آفريقايي توسعه، شوراي آفريقايي حوزه كارائيب و اقيانوس آرام، اتحاديه آفريقا، كومسا، فائو، گروه 77، آژانس انرژي اتمي، بانك بين المللي نوسازي و توسعه، ايكائو، شوراي بين المللي حمل و نقل پاك، انجمن بين المللي توسعه، صندوق بين المللي توسعه كشاورزي، همكاري بين المللي مالي، فدراسيون بين المللي هلال احمر و جوامع صليب سرخ(ناظر)، سازمان بين المللي كار، صندوق بين المللي پول، سازمان بين المللي دريانوردي، اينترپل، كميته بين المللي المپيك، سازمان بين المللي مهاجرت، ايزو، اتحاديه بين المللي ارتباطات از راه دور، كنفرانس بين المللي اتحاديه هاي كارگري، اتحاديه عرب(ناظر)، آژانس تضمين سرمايه‌گذاري چندجانبه، جنبش عدم تعهد، سازمان جهاني مصرف، سازمان بهداشت جهاني، سازمان جهاني مالكيت فكري، سازمان جهاني هواشناسي،  سازمان جهاني گردشگري ملل متحد، اتحاديه جهاني پست، سازمان ممانعت از سلاح‌هاي شيميايي، سازمان ملل، يونسكو، كميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد،  كنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، سازمان توسعه صنعتي ملل متحد


2) شخصیت ها

عیسايس افورکي

عیسایس افورکی (أسياس أفورقي به عربی) (Isaias Afewerki)، متولد ۱۹۴۶میلادی، رئیس‌جمهور وقت و اولین رئیس‌جمهور کشور اریتره از سال ۱۹۹۱میلادی (70ه.ش) تا کنون (آبان 94ه.ش) است. وی همچنین رئیس مجلس ملی این کشور از سال ۱۹۹۳میلادی است.

وی به رهبری جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) در مه ۱۹۹۱میلادی، به مبارزه مسلحانه ۳۰ ساله برای آزادی، که در بین مردم اریتره به Gedli معروف است، پایان داد و دو سال بعد، پس از یک همه پرسی رئیس‌جمهور کشورش شد. او همچنین رهبر حزب حاکم جبهه خلق دموکراسی و عدالت است.

افورکی قبلاً در چین آموزش‌های نظامی دیده است. وی در سال ۱۹۷۵رئیس کمیته نظامی EPLF و در سال ۱۹۷۷ میلادی معاون دبیر کل شد. هنگامی که یکی دیگر از جنگ داخلی اریتره در سال ۱۹۷۹میلادی آغاز شد، آفورکی و EPLF که مخالف حزب ELF، در نهایت رژیم Derg سرنگون می‌کند و در سال ۱۹۹۱ میلادی در پی به دست آوردن استقلال اریتره، دو سال بعد در یک همه پرسی رسماً به عنوان رئیس‌جمهور این کشور انتخاب می‌شود.

جبهه آزادي بخش اريتره در سال 1961 ميلادي به رهبري «حامد عواتي» تاسيس شد. افورقي در سال 1966 ميلادي به اين جبهه ملحق و پس از مدتي در سال 1972 ميلادي به جناح منشق شده از جبهه آزادي بخش اريتره كه به رهبري "عثمان صالح سبي" نام «نيروهاي آزادي بخش خلق اريتره» را براي خود برگزيده بود، پيوست. اما ديري نپاييد كه در سال 1977 ميلادي، افورکي به همراه جمعي از دوستان و نزديكان خود از «نيروهاي آزادي بخش خلق اريتره» جدا و «جبهه آزادي بخش خلق اريتره» را تاسيس نمود. "رمضان محمد نور" به دبيركلي و افورکي نيز به سمت معاون دبيركل انتخاب شد، اما يك سال بعد، افورکي با حذف دبيركل، رهبري جبهه آزادي بخش خلق اريتره را به اختيار خود درآورد.

در اوريل سال 993  ميلادي پس از همه پرسي كه 95 درصد مردم اريتره راي به جدايي از اتيوپي دادند، اريتره به طور رسمي به استقلال رسيد و عسايس افورکي رئيس اولين دولت مستقل اريتره شد.
با گذشت چند ماه از استقلال اريتره، افورکي شروع به تصفيه معارضين و دور كردن آنها از قدرت كرد و در اين روند حتي دوستان و رفقاي هم رزم خود كه با هم براي كسب استقلال مي جنگيدند، در امان نماندند. اكنون تنها يك حزب با نام «جبهه دموكراتيك و عدالت خلق» از زمان استقلال تا كنون بر كشور حكومت مي كند.

قرار بود كه در سال 1997 ميلادي انتخابات رياست جمهوري برگزار شود، اما اين اتفاق تا كنون رخ نداده و افورکي همچنان بر اريكه قدرت تكيه زده است. معارضين افورکي،‌ او را به عدم پايبندي به دموكراسي، نبود مطبوعات آزاد و تحت فشار قرار دادن معارضين متهم مي كنند.