فرانسه در سال 1890 ميلادي اين كشور را تحت استعمار خود در آورد و اين كشور جزيي از فرانسه غرب آفريقا گرديد. نهايتاً اين كشور در سال 1958 ميلادي از فرانسه استقلال پيدا كرد و از آن سال به بعد  كشور به دست عده اي از طبقه ممتاز سياسي اداره مي شود.

احمد سكو توره از زمان استقلال رئيس جمهور اين كشور بوده و در سال 1984  ميلادي از دنيا رفت.او از قوم ماندينكا بوده و دوران جواني و تحصيل او در اعتراض به حكومت استعماري فرانسه گذشت. مطالعات سكوتوره  در زمان جواني و حتي در دوران رياست جمهوري در مورد رهبران فكري كمونيست مانند لنين و كارل ماركس بود.

او فعاليت شغلي خود را با كار در سرويس پست شروع نموده و در سال 1952 ميلادي رهبر حزب دموكراسي گينه گرديد كه شاخه اي  از حركت دموكراتيك آفريقا بود. اين جنبش بر عليه استعمار فرانسه فعاليت مي نمود. سكوتوره در سال 1956 ميلادي شهردار كوناكري گرديد.

در سال 1958 ميلادي همه پرسي برگزار شد كه مرتبط با ادامه فعاليت فرانسه بود و گينه تنها كشوري بود كه به ادامه حضور فرانسه راي منفي داد .

از سال 1965 تا سال 1975 ميلادي توره تمامي ارتباطات با فرانسه را قطع نموده و در سال 1978 ميلادي پس از اينكه روابط گينه با اتحاد جماهير شوروي به تيره گي گراييد ، ژيسكار ديستن رئيس جمهور وقت فرانسه از گينه بازديد وتمايل خود را براي ارتباط دوباره با اين كشور ابراز نمود.

در سال هاي پاياني حكومت سكوتوره، تعداد زيادي از فعالان سياسي دستگير و تبعيد شدند و مطابق برخي آمارها در حدود 50 هزار نفر در زندان هاي او كشته شده اند.

در سال 1978 ميلادي او رسماً ماركسيم را انكار و روابط خود را با غرب شروع نمود. توره در تاريخ 26 مارس 1984 ميلادي در شهر كليولند در ايالات متحده در اثر عمل جراحي قلب از دنيا رفت. بعد از مرگ او ، لانسانا كونته در يك كودتاي نظامي كنترل امور را در دست گرفت.

كونته در سال 1955 ميلادي در ارتش فرانسه ثبت نام و به الجزاير اعزام گرديد. بعد از خدمت در ارتش او به گينه بازگشته و زمان برگشت او مصادف با استقلال اين كشور از فرانسه بود. او وارد ارتش با درجه سرگروهباني شد و در سال 1962 ميلادي به درجه ستوان دومي ارتقاء يافت.

در تاريخ 22 نوامبر سال 1970 ميلادي گروهي از افراد مخالف حكومت سكوتوره كه در گينه بيسائو به سر مي بردند به گينه حمله نمودند. كونته سريعاً به منطقه درگيري رفته و حملات را خنثي نمودند.اين موضوع سبب گرديد كه او در تاريخ 27 فوريه سال 1971 ميلادي به درجه كاپيتاني برسد.

او به دليل لياقت سريعاً در ارتش رشد و در سال 1975 ميلادي به مقام ارشد فرماندهي ارتش رسيد. پس از مرگ سكو توره در تاريخ 3 آوريل سال 1984 ميلادي كودتاي نظامي نمود و حكومت را در دست گرفت. او از تاريخ 3 آوريل سال 1984 ميلادي تا موقع مرگ به صورت متمادي رئيس جمهور اين كشور بود.

پس از رسيدن به حكومت اعلام نمود كه حكومت توره ناقض حقوق بشر بوده و 250 نفر از زندانيان سياسي در اين كشور را آزاد كرد .او همچنين در حدود 200 هزار نفر از افرادي كه در تبعيد بودند را تشويق به بازگشت به كشور نمود.قانون اساسي و تمامي فعاليت هاي سياسي را تا اطلاع ثانوي معلق نمود و در تاريخ 5 آوريل اعلام نمود كه رئيس جمهور گينه مي باشد.

در تاريخ 4 جولاي سال 1985 ميلادي نخست وزير سابق ديارا ترائوره تلاش نمود تا قدرت را در كشور به دست بگيرد، كونته در اجلاس اتحاديه اقتصادي كشورهاي غرب آفريقا در توگو به سر مي برد. افسران وفادار به كونته سريعاً ترائوره را دستگير نموده و او را به همراه صد نفر از كساني كه قصد كودتا داشتند را اعدام نمودند.

از سال 2006 ميلادي اوضاع جسمي او رو به وخامت نهاد و جهت درمان به كشورهاي مختلف از قبيل مراكش و سوييس مسافرت مي نمود.

در سال 2006 ميلادي سازمان حقوق بشر گزارشي سي صفحه اي از اوضاع گينه منتشر و در آن به اين موضوع اشاره نمود كه حكومت كونته كه در دوره هاي متمادي در انتخابات به پيروزي مي رسد نوعي تقلب بوده و اوضاع سياسي اين كشور از نوعي بيماري در رنج است.

در سال 2006 ميلادي همچنين سازمان شفافيت بين الملل گزارشي منتشر و در آن به اين موضوع اشاره كرد كه كشور گينه تحت حكومت كونته دومين كشور جهان از لحاظ فساد اداري و مالي مي باشد. رتبه اول به كشور هائيتي متعلق بود.

شركت هاي مستقر در گينه جهت ادامه فعاليت رشوه هاي بسياري به دولتمردان اين كشور داده و اين موضوع فساد زيادي را در اين كشور به وجود آورده بود.

در ژانويه سال 2007 ميلادي تظاهراتي بر ضد دولت برگزار گرديد. اين تظاهرات به مدت دو هفته ادامه داشت و هزاران نفر در خيابان هاي اين كشور راهپيمايي نمودند. نيروهاي گارد رياست جمهوري و امنيتي به مردم تظاهركننده حمله و 20 نفر را كشتند. در پايان اين تظاهرات در تاريخ 27 ژانويه بنابر گزارش هاي موجود 90 نفر كشته شده و سيصد نفر مجروح گرديدند.

كونته موافقتنامه اي با اتحاديه هاي كارگري امضا كرد و در آن متعهد گرديد نخست وزير جديد در اين كشور به عنوان رئيس دولت انتخاب گردد.

در تاريخ يك مارس همان سال لانسانا كوياته به عنوان نخست وزير جديد اين كشور مراسم تحليف را به جا آورد كه در اين مراسم كونته حاضر نبود.

در تاريخ 3 ژانويه سال 2008 ميلادي كونته نخست وزير را معزول و وزير ارتباطات اين كشور را به جاي كوياته منصوب كرد. كوياته اين مطلب را قبول نكرده و دوباره بحران سياسي اين كشور را به مدت چندين ماه فراگرفته بود تا اينكه در تاريخ 23 دسامبر سال 2008 ميلادي اعلام گرديد كه كونته بعد از بيماري كه ساليان سال با آن مواجه بود فوت نموده است.

بعد از مرگ او مطابق قانون اساسي اين كشور، رئيس مجلس ملي وظيفه رياست جمهوري را عهده دار مي شد تا در فرصت شصت روزه انتخابات جديد در اين كشور برگزار شود.

در حدود شش ساعت پس از مرگ كونته بيانيه اي در تلويزيون اين كشور قرائت شد و در آن از وقوع كودتا به دست نظاميان اين كشور خبر داد. موسي كامارا فرمانده نظاميان گينه اين بيانيه را قرائت و در آن از وجود گروهي به نام CNND خبر داد كه اين گروه به نام شوراي نظامي حاكم بر گينه ناميده شد. در اين بيانيه قانون اساسي گينه معلق گرديد .

در 24 دسامبر، كامارا در گفتگوي راديويي اعلام نمود كه CNND به مدت زيادي در قدرت باقي نمانده و در مدت دو سال درماه دسامبر سال 2010 ميلادي مقدمات برپايي انتقال قدرت را در اين كشور فراهم خواهد ساخت. در مصاحبه ديگري در تاريخ 25 دسامبر او اعلام كرد كه برنامه اي براي اينكه رئيس جمهور شود ندارد . او همچنين دوباره با قاطعيت اعلام نمود كه با فساد اداري مالي به شدت برخورد خواهد نمود.

در تاريخ 25 دسامبر نخست وزير سابق گينه "احمد سواره "به او اعلام وفاداري نمود ولي در تاريخ 22 مارس سال 2009 ميلادي او به همراه دو وزير اين كشور دستگير و به زندان منتقل شدند. همچنين او تعداد زيادي از افراد مرتبط با حكومت كونته را دستگير نمود. تعداد زيادي از اين افراد به تلويزيون اين كشور آورده شده و اعتراف به اين موضوع نمودند كه در زمان حكومت كونته در قاچاق مواد مخدر نقش داشته اند.

شوراي نظامي حاكم بر گينه ابتدا اعلام نمود كه مقدمات انتقال قدرت در اين كشور را فراهم خواهد ساخت و انتخابات قانوني در دسامبر سال 2010 ميلادي در اين كشوربرگزار خواهد شد. ولي در تاريخ 19 آگوست سال 2009 ميلادي كامارا اعلام كرد كه در انتخابات به عنوان كانديدا شركت خواهد كرد.

پس از انتشار اين خبر معترضين شروع به اعتراضاتي نمودند كه در تاريخ 5/6/88 درگيري در كوناكري مابين اين افراد با نيروهاي امنيتي رخ داد كه تعداد زيادي مجروح و دستگير شدند.

كشمكش مابين كامارا و مخالفين ادامه داشت تا اينكه معترضين شامل اتحاديه هاي كارگري ، گروه هاي اجتماعي اعلام نمودند كه در تاريخ 28 سپتامبر به خيابان ها خواهند آمد.

روز قبل از آن كامارا در مصاحبه راديويي اعلام نمود كه نبايد كسي فردا به خيابان ها بيايد و نظاميان با افراد شورشي برخورد خواهند نمود.

هزاران نفر در روز 28 سپتامبر به خيابان ها آمده و شروع به راهپيمايي به سمت استاديوم ورزشي شهر كوناكري نمودند. نيروهاي شورشي به سمت تظاهر كنندگان حمله كرده و شروع به ضرب و شتم و تيراندازي به سمت مردم كردند. در خبرهاي اوليه كه منتشر گرديد تعداد كشته شدگان در حدود 60 نفر ذكر گرديده بود.در حالي كه خبرهاي تكميلي حاكي از آن بود كه در حدود 160 نفر كشته شده و در حدود 1200 نفر زخمي شده اند .

پس از درگيري مابين نيروهاي امنيتي با مردم كامارا به تلويزيون آمده و تاسف خود را در اين مورد اعلام و دوروز عزاي عمومي در اين كشور اعلام كرد . او همچنين بيان داشت  كه معترضين برنامه قبلي داشته و قصد هرج و مرج و ناامني را داشته اند. كامارا معترضين را عامل به وجود آمدن اين حادثه خونين معرفي نمود.

جوامع بين المللي نيز نسبت به اين واقعه اعتراض خود را بيان نمودند. اتحاديه آفريقا مراتب اعتراض خود را اعلام و گفت كه حكومت قانوني بايد در اين كشور به قدرت برسد. كانادا  اين وضعيت را محكوم نموده و اعلام كرد كه تمامي احزاب بايد به قانون احترام بگذارند. اتحاديه اقتصادي غرب آفريقا Ecowas نيز حادثه كوناكري را محكوم كرد.اتحاديه اروپا كامارا متهم به نقض قانون نموده و او را به انتقال مسالمت آميز قدرت دعوت نمود.

كامارا چند روز بعد اعلام نمود كه خواهان ايجاد اتحاد ملي در اين كشور است كه اين موضوع با واكنش شديد گروه هاي معترض مواجه شده است.

در تاريخ 13/9/88 كامارا مورد اصابت گلوله توسط دستيار خود ابوبكر تومبا قرار گرفت و براي مداوا به كشور مراكش منتقل گرديد. او در مراكش مورد مداواقرار گرفت، اما توسط احزاب مخالف از ورود مجدد به كشور منع گرديد . كامپائوره رئيس جمهور بوركينافاسو از كامارا درخواست نمود كه براي آرام شدن اوضاع در مراكش مدتي استراحت نمايد. طبق اخرين اخبار او اينكه در بوركينافاسو به سر مي برد.

پس از ترور كامارا ، ژنرال سكوبا كوناته رهبري موقت دولت نظامي را بر عهده گرفت و متعهد شد تا انتخابات را در كشور برگزار نمايد. ژان ماري دوره نيز به عنوان نخست وزير دولت موقت در گينه انتخاب گرديد.

انتخابات رياست جمهوري در كشور گينه كوناكري در روز يكشنبه مورخ 6/4/89 با حضور 24 كانديدا برگزار گرديد، اين اولين انتخابات دموكراتيك بعد از استقلال اين كشور در سال 1958 ميلادي بود.

در حدود 24 كانديدا در انتخابات با يكديگر رقابت مي كردند. در بين كانديداها افراد ذيل شاخص تر بودند: سيديا توره ( اتحاد پيشرفت و توسعه)، سلو ديالو ( اتحاد نيرو هاي دموكراتيك گينه)، لانسانا كوياته ( حزب ملي اميد و توسعه)، آلفا كونده ( ائتلاف مردم گينه) و فرانسوا فال.

نتايج انتخابات رياست جمهوري گينه در اواخر روز جمعه مورخ 11/4/89 اعلام گرديد. مطابق نتايج اعلام گرديده، سلو ديالو موفق گرديد كه 39% كل آراء را كسب نمايد، و آلفا كونده با كسب 20% كل آراء در مكان دوم قرار گرفت.

سرانجام در تاريخ 24/8/89 بعد از كش و قوس هاي فراوان نتيجه دور دوم انتخابات اعلام گرديد و طي آن آلفا كونده با كسب 52% آراء به پيروزي دست يافت.