1) حکومت

قانون اساسی جدیدی در 1978 برای انتخابات اعضای پارلمان و نحوه تشکیل مجلس تدوین گردید. تنها حزب رسمی و قانونی آن حزب انقلابی پیشرفت و جنبش می باشد.

احزاب مهم و رهبران آنها
PDC (آلفرد موكزامفورا)، UDPR (آدرين رانگيرا)، MDR (سلستين كاباندا)، PDI (آندره بومايا)، PL (پراسپر هيگيرو)، RPF (پل كاگامه)، PSD (وينسنت بيروتا) و احزاب ديگر

گروه هاي فشار مهم و رهبران آنها
IBUKA و گروه هاي ديگر

عضويت در سازمان هاي مهم منطقه اي و بين المللي
اتحاديه آفريقا، كمسا، شوراي آفريقايي، حوزه درياي كارئيب و اقيانوس آرام، گروه بانك آفريقايي توسعه، جامعه كشورهاي شرق آفريقا، فائو، گروه 77، بانك بين المللي بازسازي و توسعه، ايكائو، مؤسسه مديران خبره، انجمن بين المللي توسعه، صندوق بين المللي توسعه كشاورزي، همكاري بين المللي مالي، فدراسيون بين المللي هلال احمر و جوامع صليب سرخ، سازمان بين المللي كار، صندوق بين المللي پول، اينترپل، كميته بين المللي المپيك، سازمان بين المللي مهاجرت، اتحاديه بين المجالس، ايزو، سازمان بين المللي ارتباطات ماهواره‌اي، اتحاديه بين المللي ارتباطات از راه دور، كنفدراسيون بين المللي اتحاديه‌هاي كارگري، آژانس تضمين سرمايه‌گذاري چندجانبه، نم، سازمان ممانعت از سلاح‌هاي شيميايي، سازمان ملل، كنفرانس ملل متحد براي بازرگاني و توسعه، يونسكو، عمليات مشترك سازمان ملل در دارفور، سازمان توسعه صنعتي ملل متحد، مأموريت ملل متحد در سودان، سازمان جهاني گردشگري ملل متحد، اتحاديه جهاني پست، سازمان جهاني مصرف، فدراسيون جهاني اتحاديه‌هاي كارگري، سازمان بهداشت جهاني، سازمان جهاني مالكيت فكري، سازمان جهاني هواشناسي، سازمان تجارت جهاني و برخي نهادهاي ديگر


2) سیستم اجرایی

در اکتبر 1991 سیلوستر نسازیمانا را به نخست وزیری معین کرد. نخست وزیر دولت خود را در 17 دسامبر تشکیل داد.
رئیس حکومت در رواندا رئیس جمهور است و رئیس دولت، نخست‌وزیر. رئیس جمهور را مردم با رای خود هر هفت سال یک بار انتخاب می‌کنند. این دوره برای بار دوم قابل تمدید است. رئیس جمهور وزیران را تعیین می‌کند.
طبق قانون اساسی جدید آخرین تقسیمات کشوری مشتمل بر ده بخش تقسیم گردید وهر بخش زیر نظر بخشدار انتصابی که از طرف حکومت مرکزی تعیین می گردید، اداره می شود.


3) سیستم قانون گذاری

قوه‌ قانونگذاری رواندا از دو مجلس تشکیل شده‌است. یکی مجلس سنا که ۲۶ عضو دارد و دیگری مجلس ملی که ۸۰ عضو دارد. ۵۳ نفر از نمایندگانش با رای مردم تعیین می‌شوند. ۲۴ نماینده زن نیز از سوی جامعه محلی و سه نماینده هم از سازمان‌های معلولان و جوانان معرفی می‌شوند. دوره نمایندگی آنها پنج سال است.
رواندا نخستین کشور جهان است که اکثریت نمایندگان مجلس آن از زنان تشکیل شده‌است (پس از رواندا پارلمان‌های سوئد و کوبا قرار دارند). پس از نسل‌کشی رواندا، مردم این کشور بیش از پیش به انتخاب زنان گرایش پیدا کرده‌اند.


4) شخصیت ها

پل كاگامه
پل كاگامه رئيس جمهور روآندا (Paul Kagame) يكي از توتسي هاي كشور روانداست كه در سال 1957 ميلادي در جنوب اين كشور به دنيا آمد. وقتي دو ساله بود خانواده او به علت خشونت هاي قبيله اي در سال هاي قبل از استقلال كشور به اوگاندا مهاجرت كردند به طوري كه پل تمام مدت كودكي خود را در اوگاندا گذراند و 30 سال در اين كشور به عنوان يك پناهنده زندگي كرد. در اوگاندا او تحصيلات خود را تا مقطع متوسطه ادامه داده، در طول دوران تحصيل به انقلابيوني چون چه گوآرا بسيار علاقمند نشان داد.

هنگام 22 سالگي به ارتش مقاومت ملي يووري موسويني رئيس جمهور كنوني اوگاندا پيوست و سال ها به عنوان يك شبه¬نظامي برضد حكومت ميلتون اوبوته جنگيد. در همين سال ها بود كه وي و ديگر توتسي هاي تبعيدي در اوگاندا جبهه ميهني رواندا Rwandese Patriotic Front (RPF) راتشكيل دادند.

در سال 1986 ميلادي كه موسويني در اوگاندا به قدرت رسيد، كاگامه كه يكي از نزديك ترين متحدان او به شمار مي رفت، رسماً به ارتش اوگاندا پيوسته، رييس اطلاعات نظامي NRA شد. در سال 1990 ميلادي با شركت در يك دوره آموزشي نظامي توسط آمريكايي ها آموزش ديد و از همانجا توانست ارتباطات خود را با ارتش هاي امريكا و انگلستان گسترده نمايد.

از همين جا بود كه وي مقدمات برگزاري دوره هاي آموزشي نيروهاي RPF توسط نيروهاي ويژه امريكايي را فراهم كرده و حمايت هاي لجستيكي امريكا از اين نيروها را جلب نمود و با همين كمك ها در سال 1994 ميلادي در رواندا به قدرت رسيد.

بعد از رسيدن به قدرت، نيروهاي RPF را براي گذراندن دوره هاي آموزشي توسط امريكايي ها آماده نمود و با كمك آنها براي براندازي حكومت كشور همسايه (زئير)‌ جنگي را در سال هاي 1996- 1997 ميلادي به راه انداخت.

زماني كه او براي گذراندن دوره آموزشي خود در آمريكا به سر مي برد، نيروهاي RPF براي كمك به توتسي هاي رواندا به كشورشان حمله نمودند، اما موفقيت چنداني بدست نياورده و مجبور به عقب نشيني شدند. اين حملات درگيري هاي نژادي ميان توتسي ها و هوتوها را تشديد كرد تا جايي كه سرنگوني هواپيماي حامل روساي جمهور هوتو تبار رواندا و بروندي آتش نسل كشي معروف رواندا را شعله ور نموده، حداقل 800 هزار نفر را به كام مرگ فرستاد.

در اين زمان نيروهاي توتسي RPF براي حمايت از توتسي هاي داخل كشور بار ديگر به رواندا حمله نمودند و اين بار توانستند هوتوها را شكست داده قدرت را از آن خود نمايند. در دولت وحدت ملي كه پس از نسل كشي بر سر كار آمد، پاستور بيزيمونگو رئيس جمهور و پل كاگامه معاون اول وي و وزير دفاع شد.

سرانجام در سال 2000 ميلادي (79ه.ش) با بركناري بيزيمونگو، كاگامه با انتخاب مجلس ملي انتقالي به رياست جمهوري رسيد و در سال 2003 ميلادي نيز در اولين انتخابات ملي رواندا قاطعانه و با كسب 95 درصد آراء پيروز شد.
در دوره بعدي انتخابات رياست جمهوري كشور رواندا که در سال 2010 ميلادي (89ه.ش) برگزار شد  پل كاگامه مجددا برای هفت سال دیگر در سمت خود ابقا شد.

پل كاگامه ازدواج كرده و چهار فرزند دارد.او به بازي تنيس و تماشاي فوتبال نيز علاقمند است.