جمهوری کنگو تا سال ۱۹۶۰ مستعمرهٔ فرانسه بود اما در تاریخ 1360.08.15 از فرانسه استقلال یافت.
در سال 1958 از فرانسه حکومت خودمختاری و در سال 1960 استقلال کامل گرفت. آلونس ماسمبادباکه از 1963 خود را رییس جمهور اعلام کرده بود، شورای ملی انقلاب را جانشین مجلس ملی کشورکرد. در 1969 خود را رییس جمهور اعلام کرده بود شورای ملی انقلاب را جانسین مجلس ملی کشور کرد. در 1969 سرگردماریان نگوابی رئیس شورای شورای انقلاب بمقام ریاست جمهور دست یافت و حزب قانونی کنگو تنها حزب کشور را بنام حزب کارگر کنگو تاسیس کرد. در 1973 قانون اساسی جدیدی تدوین نمود که در آن انتخابات عمومی برای یک مجلس ملی پیش بینی شده بود. سال بعد نگوایی دفتر سیاسی حزی را تبدیل به ستاد ویژه انقلاب و کابینه را ترمیم کرد. ساکنان عمده کنگو پیش از ورود اروپاییان پانتوها، پیگمی ها بودند. و از روزگاران قدیم به شیوه شاهی کنگو اداره میشد. پیرساورگنان دیرارزا فرانسوی پیمانی به ماماکو فرمانروای مردم بی تکه بست که بموجب آن در 1880 کنترل این سرزمین را به دست گرفت و فرانسه با گابن و اوبانچی شاری کولونی آفریقای استوایی فرانسه را در 1960 سلطه فرانسه را از خود دور کرد و از اتحادیه فرانسه خارج گردید.
رهبری انقلاب ملی کنگو فرانسه را ماج مارین نگابی بعهده داشت و در اول ژانویه 1969 کشور مستقل و وی رییس جمهور گردید. در 1975 مجددا بمدت 5 سال بریاست جمهوری انتخاب شد. از بازگشت از سفر مسکو و عقد قراردادهای تکنولژی و اقتصادی با روسیه (هجدهم مارس 1977) بوسیله چهار کماندو کشته و 5 روز بعد از قتل وی آلفونس ماسامبادبتا بریاست جمهوری رسید. اما چندی بعد یعنی چهار آوریل سرهنگ جواکیم یوهومبی اوبانگو بریاست جمهوری رسید و در چهار فوریه 1979 سرهنگ دنیس ساسونگوسو درت یافت و رییس جمهور گردید.
از فوریه 1991 یک کنفرانس ملی شاما نمایندگان 67 حزب سیاسی 134 نماینده مجمع و 30 نفر متخصص تشکیل گردید. قانون اساسی در جولای 1979 مورد بررسی و تجدید نظر قرار داد و برای انتخاب شرایط رییس جمهور تازه در نظر گرفت و در یک رفراندوم در مارس 1992 احزاب دموکراسی 96.32 درصد ارا را بدست آوردند انتخابات ریاست جمهوری در ژوئن 1992 برگزار شد و رییس جمهور جنرال دنیس ساسونگوئسو گردید.