1) فرهنگ عمومی

کنیا، کشوری با فرهنگهای متفاوت است.

زبان
انگليسي و سواحيلي

نرخ باسوادی
این کشور دارای نرخ باسوادی 74% می باشد.

قبايل
داراي قريب به 40 قبيله است.
مهمترين اين قبايل عبارتند از؛ كيكويو 22%، لويا 14%، لو 13%، كالنجين 12%، كامبا 11%، كسي 6%، مرو 6%

پوشش
مناطق ساحلی، پاستورالیست در شمال و جوامع مختلف در مرکز و غرب می‌باشد. امروزه فرهنگ ماسای به خاطر صنعت توریسم بخوبی شناخته شده‌است هر چند که فقط یک قبیله کوچک است.
غیر از پرچم ملی، کنیا هنوز لباس ملی ندارد که معرف تمامی گونه‌های نژادی موجود در آن باشد. با داشتن بیش از ۴۲ فرهنگ مختلف، کنیا مراسم و آیین‌های تستی مخصوص به خود را دارد. هر چند، تلاش های زیادی برای طراحی لباس ملی معرف مردم کنیا انجام شد که چیزی شبیه یه لباس از گانا است. کیتگ، یک پارچه کتانی را که از رنگهای مختلف بافته شده، و قلابدوزی‌های سنگین دارد، بعنوان لباس آفریقایی پذیرفته شده‌است. این لباس در بسیاری از کشورهای آفریقایی، بعنوان لباس رسمی در جشن‌ها و مراسم استفاده می‌شود.
کانگا (لباس آفریقایی) نیز یکی دیگر از لباس های متداول در خانه‌های کنیایی است. کانگا قطعه‌ای لباس به اندازة 1.5 در ۱ متر است که جمله‌های زیبا به زبان کیسامیلی (یا انگلیسی) بر روی آن چاپ شده‌است و اغلب زنان آنرا بدور کمر و بالا تنة خود می‌پیچند. از این نوع لباس بعنوان دامن، گهواره کودک، پتوی پیک نیک، لباس شنا و... نیز استفاده می‌شود.

موسیقی
کنیا مهر انواع موسیقی از موسیقی پاپ وارد شده تا موسیقی تلفیقی آفرو و بنگا و آهنگ‌های محلی سنتی است. گیتار پر طرفدارترین ساز در کنیا است و اکثر آهنگ‌ها با ریتم گیتار ساخته می‌شوند. معروف‌ترین نوازندة گیتار در اوایل قرن بیستم، فوندی کونده بود. سایر موزیسین‌های معروف آن، فادهیلی ویلیامز (که به خاطر آهنگ "مالیکاً معروف است) و میریام ماکبا و بونی ام و دائودی کابکا، می‌باشند. موسیقی مردمی در سالهای ۱۹۸۰ و ۹۰ به دو گروه تقسیم می‌شد; آهنگ ساحیلی و آهنگ کونگولیز، گروه دم ماشرومز که بعدها یوگا نام گرفت از گروه‌های محبوب این دوره می‌باشد. در سالهای اخیرموسیقی‌های مدرن مثل رپ و هیپ – هاپ در این کشور افزایش یافته‌اند.
دو گروه جدید بنام «گنگ» و «کاپوکاموزیک» بوجود آمده‌اند که موسیقی کنیایی خلق می‌کنند. گروه زیرزمینی هیپ – هاپ نیز وجود دارد که کمتر کارهایش را از رادیو پخش می‌کند. از پیشگامان موسیقی می‌توان به بریکارد پوکا اولانگ پوکسی پرشا با آهنگ معروفش ازمان اتونلگو و جملة معروف ولی من چیزی می‌گویم؟ و سایر هنرمندان مثل کالاماشاکا، اوکوفولانی و k- سوت، اشاره کرد.

هنرمندان محبوب عبارتند از
دیوید ماتنگ، ردسان، نسسری نویز، نونینی، جوکالی، کلپتومانیاکس، لونگومباس، سوزانا اویو آچینگ آبورا، نوع موسیقی این افراد از پاپ، رگارراگا، تلفیقی آفریقایی تا هیپ – هاپ متغیر است.

ورزش
کنیا در ورزشهایی مثل فوتبال، اتومبیل رانی، راگبی، کریکت و بوکس فعال است. اما این کشور به خاطر قدرتش در ورزش دو می‌دانی و مسابقات دوی کوتاه و بلند معروف است. کنیا، قهرمانانی در مسابقات المپیک در رشته‌های ۸۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر، ۳۰۰۰ متر با مانع، ۵۰۰۰ متر، ۱۰۰۰۰ متر و ماراتن داشته‌است. با وجود رقابت ایتوپی و مراکش، کنیا هنوز سعی در حفظ جایگاه خود در رشته دو می‌دانی دارد. رکورد دارد مسابقات ماراتن جهانی، پل ترگات، و قهرمان مسابقات ماراتن بوستون، کاترین اندریبا، از معروف‌ترین قهرمانان کنیا هستند.
بحث‌هایی در ورزش کشور کنیا وجود دارد، چرا که برخی قهرمانان کنیایی به کشورهای دیگر مثل بحرین و قطر ملحق می‌شوند. وزارت ورزش کنیا سعی کرده جلوی پناهندگی ورزشکاران را بگیرد ولی به هر حال این امر ادامه دارد و این اواخر برناردلاگات به تیم آمریکا پیوست.
تیم راگبی کنیا نیز در حال معروف شدن است. مسابقات سالانه سفری سونز، محبوبیت زیادی دارد. تیم ملی را کنیا (سونز) در مسابقات جهانی IRB در فصل ۲۰۰۶ مقام نهم را کسب کرد. کنیا یکی از قدرت هیا والیبال بانوان در آفریقا در ردة ملی و باشگاهی است. تیم والیبال زنان کنیا در بازیهای المپیک حضور داشته ولی مقام قابل ذکری کسب نکرده‌است.
فوتبال کنیا به علت درگیری‌های داخلی در فدراسیون فوتبال، از طرف فیفا به حالت تعلیق در آمده‌است. در زمینة مسابقات موتور سیکلت، کنیا میزبان مسابقات معروف رالی سفری است که یکی از طولانی‌ترین مسابقات رالی دنیا است. برخی از رانندگان معروف دنیا مثل بایورن والدگارد، هانامیکولا، تومی ماکنین، شکهار مهتا و کولین مک رای در این تورنمنت شرکت کرده و قهرمان شده‌اند.

فیلم و تئاتر
کنیا برگزارکننده یکی از بزرگترین اتفاقات سالیانه تئاتر، جشنواره تئاتر دانشکده‌ها و مدرسه‌ها، در جنوب صحرا است. هر چند دولت، خیلی از صنعت فیلمسازی حمایت نکرده‌است، این کشور صحنه‌های منحصر به فردی دارد و فقط آفریقای جنوبی در تولید بازیگران با استعداد در قارة آفریقا با کنیا قابل مقایسه‌است. به خاطر عدم توجه به علاقة دولت، صنعت فیلمسازی این کشور در حال رکورد است و فیلم‌های بسیار کمی تهیه و ساخته شده‌است.
آخرین فیلمی که برندة جایزه شده فیلم «باغبان دائمی» به کارگردانی فرناندو میرلس و بازی رالف فینس و راشل ویسند است سایر فیلم‌های تولید شده در کنیا عبارتند از; «هیچ کجا در آفریقاً، »داراکرافت، جستجوگر معتبره; گهوارة زندگی« و »قدم زدن با شیرها «شینا، ملکه جنگل» اولین فیلم خارجی بود که کاملاً در کنیا فیلمبرداری شد. سایر فیلم‌هایی که در کنیا فیلم برداری شده‌اند عبارتند از; خارج از آفریقا به کارگردانی سیدنی پولاک و بازی رابرت ردفورد و مریل استریپ و فیلم «آزاده» که از روی زندگی‌نامه جوی آدامسون ساخته شده‌است.
بازیگران معروف کنیا عبارتند از
پل اونسونگو، جان سیبی اکومو و انجری اوساک.
فیلم «ظهور و سقوط آیدی امین» بر مبنای زندگی دیکتاتور آفریقایی، در کنیا فیلمبرداری شده و یکی از فیلم‌های موفق تولید شده در کنیا می‌باشد. از کارگردانان بومی کنیا می‌توان به اینگولو واکیا، آلبرت وانداگو و جودی کپینگ اشاره کرد.
بازی در تلویزیون از محبوبیت بیشتری برخوردار است. از سال ۱۹۶۰ بازیگرانی مثل امزی پمبه و ماما انجری در صحنه تلویزیون کنیا حضور یافته‌اند. پس از مدتی، افرادی مانند نسون وانجائو (اوجوانگ هاتاری) و ماری نابیلی (ماما کایای) در سریالهای کمدی حضور یافتند که منحصراً به زبان کیسا خیلی پخش می‌شد و میلیونها تماشاگر داشت.
تئاترهای جوی تلویزیونی از سال ۱۹۹۰ با حضور بازیگرانی مثل پاکسون انگوگی و BMJ موریتی، آغاز شد. نوع جدیدی از کمدی با هنرمندی جونی اندریتو ابداع شد که بعدها توسط گروه ردیکیولاس متشکل از سه جوان کنیایی به نام‌های والتر مونگاره، تونی انجو گونا و جان کیاره (KJ) ادامه یافت. آنها حتی رئیس جمهور دانیل آراپ موی را مسخره می‌کردند. این کار خطرناک بود و ممکن بود حکم تعقیب و پیگرد، آنها صادر شود که سرانجام در سال ۱۹۸۰، تمسخر و ادای شخصیتهای سیاسی را در آوردن بعنوان جرم و خیانت معرفی شد.

ارتباطات
293 هزار و 400 خط تلفن ثابت و 6.485خط تلفن همراه در این کشور وجود دارد. دامنه اینترنتی آن ke. است. 2.77میلیون نفر در این کشور کاربر اینترنت هستند. این کشور دارای 48 ايستگاه هاي راديويي و 8 ايستگاه هاي تلويزيوني می باشد.
کنیا 15 فرودگاه های مهم دارد.

2) اديان و مذاهب

گروه‌های دینی
 پروتستان ٪45، کلیسای کاتولیک کنیا ٪۳۳، اسلام ٪۱0، اديان بومي افريقائي ٪۱۰، سایر مذاهب 2% مثل هندو، براهمابودا و بهایی

3) گردشگری

جاذبه توریستی
جانوران وحشی کنیا، ریفت والی هتل بالای درختان؛ غرب کوه کنیا، موزه ملی در نایروبی، نایروبی، تساوو، آبر دیر، درپاچه ناکورو، پارک های ملی وحوش، ماسالس مارا، آمبوسلی، و سامبورو.

ایمنی ترافیکی و شرایط جاده
در کنیا از سمت چپ جاده رانندگی میکنند که ممکن است در مواردی برای آن های كه به آن عادت ندارند، مشکل ساز باشد. سرعت زیاد، عادات رانندگی محلی غیر قابل پیش بینی، تعمیر و نگهداری وسیله نقلیه ضعیف، دست انداز جاده ها، و فقدان تجهیزات ایمنی اولیه در بسیاری از وسایل نقلیه روزانه در جاده های کنیایی خطرات بسیاری را به بار می آورند.
وقتی یک ترافیک سنگین به علت شلوغی و یا به دلیل تصادف وجود دارد، رانندگان با سرعت به سمت ترافیک می‌رانند. اغلب تصادفاتی که منجر به مرگ می‌شوند که شامل اتوبوس های درون شهری، یا اتوبوس های محلی به نام ماتاتوس می باشند. ماتاتوس پرخطرترین وسیله در برابر وسایل نقلیه دیگر یا عابران به شمار می آیند. آن‌ها به طور معمول بیش از حد سریع و نامنظم می رانند. در طول فصل بارانی، برخی از جاده های اسفالت نشده حتی با وسایل نقلیه چهار چرخ و شاسی بلند نیز صعب العبور هستند اما با مهارت رانندگی خوب می‌توانید از این مناطق نیز عبور کنید.


شهر هاى اين كشور

مالیندی Malindi
یکی از شهرهای کنیا است که در جنوب شرقی این کشور قرار گرفته، دارای گردشگاه تابستانی و مرکز بازرگانی می‌باشد. احتمالاً در قرن دهم میلادی به وسیله سوداگران عرب ایجاد و یک کشور شهر و بندر مهم گشت. در 1498 و اسکودوگاما از این شهر دیدار و بنای یادبودی در آن ایجاد کرد که هنوز برجاست.

مومباسا MOMBASA
شهر مومباسا با 461753نفر جمعیت از شهرهای کنیا، بندری است بر کرانه ی اقیانوس هند، برخی از آن ها بر جزیره ی مومباسا است و برخی بر کرانه ی مجاور می باشد. مرکز قدیم تجارت عرب ها بود. و اسکودوگاما در 1498 از این ناحیه دیدار کرد و پرتغالی ها تا 1698 بر آن تسلط داشتند. تا این که به عمان واگذار گردید و بعد از مدتی جزو متصرفات زنگبار گشت و در حدود 1880 به چنگ بریتانیا افتاد. مواد و محصولات کشاورزی از این شهر صادر می گردد.

ناکورو NAKURU
از شهرهای کشور کنیا با 231262 نفر جمعيت و مرکز ایالت دره ریفت در غرب این کشور. بندر و شهری است که در آن بازرگانی و صنعت رونق دارد. پارچه و مواد خوراکی از جمله فرآورده های آن است. این شهر در 90 کیلومتری دریاچه ناکورو قرار داد.

نایروبی NAIROBI
پایتخت کنیا با 1162189 نفر جمعيت و مهمترین مرکز بازرگانی و مالی. درآفریقای شرقی. این شهر بریک فلات بلندجنوب مرکزی کنیا قرار دارد. درمنطقه ی مرکزی نایروبی ساختمانهای مدرن و بسیاری از خیابانهایش بادرخت است. این منطقه شامل پارلمان. ساختمانها. مرکز کنفرانس کنیاتا. خانواده ی مقدس کلیسای جامع. مسجد جامع و هتل ها و ساختمان های بازرگانی است. موزه ی ملی و دانشگاه نایروبی درشمال منطقه شمال مرکزی قرارگرفته. محل ایجاد راه آهن و صنعتی نایروبی درجنوب میباشد. درحدود8کیلومتری دورترجنوب واقع شده. اما هنوز درمیان این شهرپارک ملی نایروبی به مساحت 114 کیلومترمربع درفضای باز. جایی که شیران. غزالان. گورخرها و دیگر جانوران وحشی آزادانه بسر میبرند. وجود د ارد.
بسیاری از مردم نایروبی درمجتمع های آپارتمان های ارزان قیمت بزرگ و خانه هایی که یک خانواده درآن بسر میبرند. زندگی می کنند. حکومت کنیا یک محل مهم اشتغالش در نایروبی است. صنایع در نایروبی. آشامیدنی ها. سیمان. مواد شیمیایی. پوشاک. خوراک. لوازم خانه. شیشه. ماشین آلات و رنگ. کفش. صابون و پارچه تولید میکنند. توریسم نیزیکی از منابع مهم درآمد نایروبی میباشد. نایروبی مرکز بانک داری. دادوستد و فعالیتهای دیگربازرگانی است. همچنین مرکز مهم راه آهن میباشد.
نایروبی دراصل محل آب بنام آنکاره نایروبی که معنی آب سرد داشت میباشد. این شهر مرکز راه آهن در اوایل سده ی 1900 گشت. در 1963 که کنیا ستقلال یافت مساحت منطقه ای نایروبی از 91 کیلومترمربع به 689 کیلومترمربع میرسید.
نایروبی پایتخت کنیا حدود دو میلیون نفر جمعیت داردکه حدود یکصد سال پیش توسط انگلیسی ها بنیاد نهاد شد و بعنوان یکی از مبادی تجاری کمپانی های انگلیس مورد استفاده قرار گرفت. درآمد اصلی کنیا صدور محصولات کشاورزی و جلب گردشگران است و مردم این کشور شدیدا“ به مبالغ حاصل از گردشگری وابسته هستند.
نایروبی شهری اداری، تجاری است که نقاط دیدنی چندانی ندارد. جاذبه اصلی این شهر برای گردشگران پارکهای طبیعی فوق العاده زیبائی است که در اطراف این شهر گسترده شده اند.
شهر نایروبی بعنوان پایتخت کنیا مملو از خارجیانی است که در این شهر سکنی گزیده اند و تقریبا” تمامی مشاغل تجاری کلیدی در اختیار خارجیان سفیدپوست است. در نایروبی اثری از آسمان خراش و برجهای مرتفع نیست و بلندترین ساختمانهای شهر که متعلق به نمایندگی های شرکتهای خارجی است بیشتر از 50 متر اثری از ترافیک، ازدحام جمعیت و آلودگی هوا نیست.
دراینجا فقط مناطق شمال غرب شهر اعیان نشین است و تا حدودی لوکس و مجلل است و باقی نواحی شهری پیام آور فقر و نداری هستند.
برخلاف خیابان های مرکزی نایروبی که همگی عریض هستند و به شکل بلوارهایی زیبا و چشم نوازی ساخته شده اند بقیه نقاط شهر با خیابانهای تنگ و کثیف به یکدیگر مرتبط می شوند و ازدحام جمعیت آزار دهنده ای گردشگران را بیش از هر چیز متعجب و بهت زده می کند. درکشوری که سالانه پذیرای میلیون ها توریست ثروتمند غربی است و محصولات کشاورزی خود را به دنیای خارج صادر می کند فقر و محرومیت عارضه ای است که اغلب مردم کنیا با آن دست به گریبان هستند و این معضل حتی در پایتخت این کشور،‌ که نه تنها پیشرفته ترین و مدرن ترین شهر این کشور است که حتی در تمامی منطقه شهری پیشرو قلمداد می شود جدا” سوال برانگیز است.
در نایروبی فضای شهری را نمی توان از سرسبزی و زیبائی حواشی شهر متمایز کرد و همه چیز در کنار یکدیگر به تلفیقی از خود و سرسبزی پوشش گیاهی بدل شده است. از جمله نقاط دیدنی معدود این شهر موزه ملی کنیا است که در مجاورت دانشگاه نایروبی در شمال این شهر واقع شده است. در این موزه که ساختمانی دو طبقه و نسبتا” بزرگ است طیف وسیعی از اشیاء نگهداری میشود که هرچند به سختی میتوان آنها را آثار باستانی و کهن دانست اما ین واقعیت از زیبائی و جذابیت آنها نمی کاهد. در این موزه صنایع دستی کنیا، بازمانده هایی از دوران برده داری و نمونه های خشک شده جانوران و گیاهان و در قسمتی از این موزه که در واقع باغ گیاه شناسی موزه است نمونه های منحصر به فردی از گیاهان کمیاب و نادر به نمایش گذارده شده است.
در نزدیکی موزه ملی کنیا، موزه مارها و آرشیو ملی کنیا قرارداد. موزه مارها مجموعه نفیس و زیبائی از انواع و اقسام مارهای جهان را در معرض دید تماشاگران قرار میدهد. از مارهای زهرآگین و کشنده آفریقا گرفته تا مارهای بوآی غول پیکر و عظیم الجثه که هرچند نیش ندارند اما قادرند فیلی را با فشار بدن خود از پای درآورند. در گوشه ای از این موزه مجموعه ای قرار دارد که در آن عنکبوت ها و عقرب های خاص آفریقا نگاهداری می شوند که با هیبت کریه و ترس آور خود بدن هر بیننده ای را به لرزه می آورند. اینجا آدم دچار نوعی تضاد میشود گویی نیستی و وحشت با فقر این مردم عجین شده و سرزمین سیاه نفرین شده تا هرگز روی آرامش را نبیند.
زیبائی های بی بدیل وخیره کننده طبیعی کنیا هر بیننده ای را دچار حیرت می کند و همین زیبائی های شگفت انگیز است که غربیان را از دنیای پر زرق و برق شان به سرزمین فقر و محنت می کشد، نایروبی شهر تضادهاست. شهری که مناطق مسکونی و مراکز خرید مجلل و نورانی ثروتمندان اروپایی را درکنار کلبه های محقر و شرم آور سیاهان فقیر در دل خود جای داده است. وقتی که از مرکز خرید نایروبی دیدن می کنید آنرا یکی از بزرگترین، زیباترین و بهترین مراکز خرید درآفریقا خواهید یافت اما دراین بازارخرید ندرتا” خریداران سیاه را می یابید.
آرشیو کنیا درخیابان پرنس جان در شمال غرب شهر مملو از یادگارهای دوره مستعمراتی کنیا است. در این موزه تاریخ استقلال کنیا پیش روی بینندگان قرار میگیرد. تقریبا” در وسط شهر نایروبی رودخانه نایروبی جاری است که هرچند سرزندگی و شادابی دل انگیزی به این شهر بخشیده است اما برخلاف رودخانه هایی که در شهرهای اروپایی جریان دارند در اینجا اثری از شور و شوقی که برفراز آب رودخانه های اروپا و آمریکا و شرق آسیا درجریان است دیده نمی شود. در اینجا اکثر شناروهای روی آب کرجی های زشت و سیاهی هستند که مالکانشان در جست و جوی صیدی مناسب به آب زده اند البته گمان نکنید بر روی رودخانه نایروبی اثری از کشتی های مجلل غرق در نور و شادی نخواهید یافت. چرا اینجا هم ثروت و مسکنت نمودی چشمگیر دارد اما در قیاس با فقر و فلاکتی که در اطراف به چشم می خورد دیگر آن دل انگیزی و زیبائی خاص خود را ندارد.
جاذبه اصلی کنیا پارکها و باغهایی است که درجای جای این کشور گسترانیده شده و این کشور را به واقع باید به مثابه پارکی بزرگ دانست که مجموعه های مسکونی کوچکی در آن پراکنده شده اند. یکی از نقاط فوق العاده دیدنی در محدوده شهری نایروبی مرکز زرافه است. اسم عجیبی است اما چندان بی مسما نیست این مجموعه مملو از زرافه هایی است که آزادانه درمحیط این باغ وحش بزرگ به گشت و گذار مشغولند و با انسانها حشرو نشر دارند. شاید بهتر باشد سری هم به اوهور و پارک بزنید که درجنوب شرق شهر واقع شده است. در وسط این پارک دریاچه کوچکی قراردارد که قایقهای بیشماری بر روی آن قرارداده شده و به بازدیدکنندگان اجازه استفاده داده میشود. این پارک بزرگ مرکز وقت گذرانی جوانان سفیدپوست است که به این پارک می آیند تا در مجاورت مراکز تفریحی وقت خود را بگذرانند. در اوهورو رستوران ها و کافی شاپ هایی دایر شده است که گردشگران بی شماری را هرروزه به خود جلب می کند. پارک ملی نایروبی درحومه شهر مجموعه ای از مراتع، جنگل های انبوه و حیواناتی است که بدون هیچ محدودیتی در این پارک به زندگی مشغولند. این پارک بسیار زیبا مهمترین جاذبه گردشگری نایروبی است که هر روزه پذیرای هزاران بازدیدکننده است. در این پارک از نزدیک شاهد زندگی حیوانات خواهید بود. شاید جدال هرروز آنان برای ادامه حیات.
برای دیدار از پارک باید از خودروهای ویژه ای که در این پارک به جابجائی بازدیدکنندگان مشغول هستند استفاده کنید.
در فروشگاههای بزرگ این شهر، معتبرترین و معروفترین مارکهای لباس غربی را ارائه می کنند و همه روزه پذیرای خیل خریداران محلی و توریست ها است.
شهر که درحدود ارتفاع 166 متری از سطح دریا و درجنوب کشور کنیا واقع شده از مراکز مهم تجاری و جهانگردی است. تا 1961 تنها اروپائیان حق اقامت در آن داشتند. این شهر در 1899 تاسیس شد و تا 1948 تنها حدود پنجاه هزار نفر جمعیت داشت.
صادرات عمده این شهر محصولات کشاورزی از جمله قوه، الیاف کتان میباشد که که با راه آهن به بندر مومباسا برده میشود. دارای دانشگاه است با این که در منطقه استوائی قرارگرفته با این حال بواسطه ارتفاع زیاد آب و هوای سالمی دارد.
نایروبی در 480 کیلومتری شمال غربی بندر مومباسا برکرانه اقیانوس قرارگرفته. روزگاری محل شبانان موسای بود. در دهه 1980 نایروبی مورد توجه قرارگرفت. با ایجاد راه آهن میان اوگاندا وساحل رو به رشد نهاد،‌ در 1899 نایروبی بعنوان یک شهرک درمساحت 18 کیلومترمربع طراحی و درنظرگرفته شد. باتکمیل راه آهن در 1950 دستگاه اداری وسیاسی کولونی از مومباسا به نایروبی انتقال یافت. از آن به بعد نایروبی راه پیشرفت و گسترش را آغاز کرد به طوری که مساحت 18 کیلومترمربعی آن به 25 کیلومترمربع و در 1920 به نود کیلومترمربع ودر 1927 به 680 کیلومترمربع توسعه یافت. در 1950 بصورت یک شهر درآمد و از آن پس از جهات مختلف راههای ترقی را پیمود.
در 1950 جمعیت نایروبی 87000 نفر بود درحالیکه در 1995 جمعیت آن به 2.1 میلیون نفر رسید.
نایروبی مرکز مهم مالی، اقتصادی، صنعتی و مرکز توریستی آفریقای شرقی و مرکز مهم صنعتی کشور کنیا گشت. حدود 56 درصد نیروی کار کشور در نایروبی به کار اشتغال دارند. تولیداتی چون پلاستیک، لوازم خانه،‌ پارچه،‌ سیمان و مصالح ساختمانی، نوشیدنی ها، سیگار، فرآورده های غذائی و تولیدات نفتی دارد. از نظر توریستی نیز منبع درآمد مهمی بشمار میرود. قهوه,‌ چای و دام و پالایش نفت آن از اهمیت برخوردار است.
نایروبی پایتخت کنیا حدود دو میلیون نفر جمعیت دارد که حدود یکصد سال پیش توسط انگلیسی ها بنیا نهاده شد و بعنوان یکی از مبادی تجاری کمپانی های انگلیس مورد استفاده قرار گرفت. درآمد اصلی کنیا صدور محصولات کشاورزی و جلب گردشگران است و مردم این کشور شدیدا” به مبالغ حاصل از گردشگری وابسته هستند.

مردم
از گروههای آفریقائی، کی کیویو، لیوهیا، کی سی و کامبا آسیائی (مردمی که اصلشان به هندی و پاکستانی میرسد) اروپایی ها و سومالی ها.
از سطح 1680 متربلندی دارد. آب و هوای گرمسیری در بلندی با روزهای آفتابی درجه هوای ملایم و شبهای سرد، حداقل حرارت بطور متوسط در روزها 21 و حداقل درجه در شبها 11 درجه سانتیگراد است. بارندگی فصلی، بارانهای سنگین تا ماه مارس تا ماه مه و بارانهای سبک از نوامبر تا دسامبر دارد.

آموزش
در روزگار استعماری، از طرف استعمارگران اروپایی مدارسی برای اروپاییها و آسیائی ها و آفریقائی ها ساخته شد. با رسیدن به استقلال مدارس فراوانی ایجاد و علاقه پدرومادر نسبت به آموزش فرزندان خود بیشتر گشت و موسسات آموزش متوسطه گسترش یافت. کهن ترین دانشگاه آن، دانشگاه در کنیا، دانشگاه نایروبی است. دانشگاه دیگر دانشگاه کنیاتا است. تعدادی دانشگاه خصوصی در دهه 1980 و 1990 در نایروبی گشوده شد.
پلی تکنیک نایروبی و کالج اوتالی از مراکز آموزشی مهم بود. کالج اوتالی در 1969 برای تربیت کادر توریستی و صنعت توریسم تاسیس شد. این کالج به این صنعت رونق بخشید.

پارک ها و تفریحگاه ها
در این سامان پارکهای گوناگون و فعالیتهای مهمی در نایروبی صورت گرفت. مهمترین پارک نایروبی پارک ملی است که درست در پنج مایلی جنوب شهر نایروبی قرارگرفته. این پارک 117 کیلومترمربع مساحت دارد و جانوران آن غزال بزرگ، ایمپالا، غزال تامسون، گورخر، زرافه، پرندگان و. .. است احتمالا” بیشتر این دیدارها برای شکار جانوران در شرق آفریقاست که روزنامه تا 7 بعد از ظهر باز است.
پارک اوهورو و باغها در طول بزرگراه اوهورو نه چندان دور از دانشگاه نایروبی و مرکز شهر قراردارد. پارک اوهورو وباغها یک فضای بزرگ سبز شهری هستند. نایروبی آربورو تیوم، نیز در نزدیکی دانشگاه نایروبی قرار دارد. در این پارک جاهایی برای رفع خستگی، قدم زدن درمیان 300 گونه درخت متفاوت وجود دارد. پارک شهر در دو مایلی شمال مرکز شهر قرار گرفته که پیش از ایجاد راه آهن بصورت درختزار بود. در پارک شهر و در باغها گیاهان کمیاب و زمین بازی و ورزش ایجاد گشته است. مسابقات اسب دوانی در پایان هفته در آن انجام میشود و این محل از زیبائی و سرسبزی و فراوانی برخوردار است.
هنرهای نمایشی موسیقی مهمی از فرهنگ نایروبی را تشکیل می دهد. بسیاری از آوازهای موسیقی به زبان کنیایی است مانند لیو، کامبا، لوهیا و کی کیویو، دیگر موسیقیدانان پاپ برخی از کشورهای همسایه، آواز سواحلی است، موسیقی پاپ در نایروبی نفوذ فراوانی با نواختن بنگاله که در اصل در کنیای غربی میان مردم لیو رواج داشته، موسیقی از جمهوری دمکراتیک کنگو و تانزانیا نیز تاثیر فراوانی کرده،‌ موسیقی جاز نیز، کلاسیک در کنسرت هایی که در تآتر ملی کنیا برگزار میشود تاثیرگذاشته است.
نواختن طبل در موسیقی نایروبی و نواحی تقریبا” نزدیک آن خیلی تاثیرگذار بوده است.
نایروبی محل دوکمپانی، دو تآتر بوده یکی در تآتر ملی کنیا که نور فلک هتل و دیگر به دانشگاه نایروبی راه یافته است.

کتابخانه ها و موزه ها
نایروبی محل و مرکز تعدادی کتابخانه و موزه است. آرشیو در بانک قدیمی ساختمان هند نگهداری میشود. در محل کسب و کار مرکزی بخش در خیابان موی قراردارد. یک بخش از اشیاء تاریخی ازجمله عکس و نمایشگاه صنایع دستی در معرض دید است.
کتابخانه بنای یادبود مکمیلان نیز در نایروبی مرکزی در نزدیکی مسجد جامع قراردارد. این کتابخانه بواسطه دو شیر سنگی درمحل نزدیک ورودی کتابخانه برافراشته شد، مشخص گشته است. دراین کتابخانه آثار ارزنده ای لوازم نویسنده کارن بلیکس که بواسطه نوول معروفش بنام بیرون آفریقا نامور گشته در این کتابخانه قراردارد. در این کتابخانه مجموعه کتابها و روزنامه ها وجود دارد.
موزه ملی کنیا آثاری از پیش از تاریخ براثر کوشش لی کی خانواده معروف مردم شناس فراهم آمده است. در این موزه حشرات، جانوران و فرهنگ کنیایی نگهدای میشود. (در این موزه نویسنده ناتوالیست نویسنده بوری فری) نقاشی ها، فیلم و چیزهای دیگر از جمله مار، مارمولک، لاک پشت، خزنده و کروکودیل و جانوران دیگر وجود دارد.
موزه راه آهن در نزدیکی ایستگاه راه آهن نایروبی قراردارد و موزه های فراوان دیگر در این شهر دایر است.

شرایط گمرکی
مقامات گمرک کنیا ممکن است به طور موقت مقررات سختگیرانه مربوط به واردات و یا صادرات از کنیا از اقلامی از قبیل اسلحه، مواد و مطالب دینی، باستانی، داروها، تجهیزات کسب و کار، محدودیت های ارزی، عاج و غیره را به اجرا گذارند و ممكن است تا 100،000 شيلينگ كنيا جريمه گرفته شده است.
بازدیدکنندگان کنیا که با خود دلار حمل می‌کنند، باید اطمینان داشته باشند که از اسکناس نسبتا جدید استفاده می کنند چون که بانک ها در کنیا اسکناس قدیمی را قبول نمی کنند .
استفاده از سلاح گرم به ويژه در حیات وحش و پارک های ملی ممنوع است. اجازه حمل سلاح گرم باید از مقامات محلی قبل از ورود گرفته شده باشد.
آب محلی قابل شرب نیست. آب بطری مهر و موم شده بی خطر و قابل نوشیدن است و می توان در هتل ها، رستوران ها و خواربار فروشی خریداری كرد.
کنیا تسهیلات هزینه به حساب مخاطب تلفن و تلگراف خود را قطع کرده است. استفاده کارت های تلفنی از راه دور بین المللی در کنیا بسیار محدود است. چندین شرکت کامپیوتری محلی خدمات اینترنتی بر اساس نرخ ساعتی ارائه می‌دهد. بسیاری از هتل ها دستگاه های فکس دارند اما اغلب دسترسی مهمانان به آن محدود است ؛ برخی از خدمات فکس نیز در مغازه های خدمات اداری موجود است. به مسافران توصیه می‌شود به روش حفظ ارتباط با خانواده و دوستانشان قبل از آماده سازی برای توجه کنند.
سفر از طریق قطار مسافربری در کنیا به خصوص در فصول بارانی به علت عدم نگهداری مناسب ناامن درنظرگرفته شده است. در طول سال های گذشته تصادفات زیادی وجود داشته است از جمله از خط خارج شدن قطار مسافری بین نایروبی و مومباسا که منجر به مرگ 32 نفر از جمله یک توریست خارجی شد. چند قطار در سال 2000 از خط خارج شدند. خدمات راه آهن کنیا سه روز در هفته بيشتر موجود نيست.

امکانات پزشکی و اطلاعات بهداشتی
خدمات درمانی مناسب در نایروبی در دسترس هست. بیماری های وبا و مالاریا در کنیا خارج از نایروبی بسیار شیوع دارند. علاوه بر این، بیماری های مانند ابولا، تب دره ریفت، سیاه زخم، که پتانسیل و آیا دوره ای رخ می دهد. مسافران که تب میکنند یا به آنفولانزا مبتلا می شوند باید درطول سفر مادامی که در مناطقی به سر می برند که خطر ابتلا به مالاریا در آن زیاد است و تا یک سال پس از بازگشت به خانه مورد توجه فوری پزشکی قرار بگیرند و چنانچه در مسافرت خود از داروهای ضدمالاریا استفاده کردند، پزشک را مطلع سازند.