1) تاريخچه

در 1346 سفارت ايران در ليبي فعاليتش را شروع كرد و سفير ايران در تونس به عنوان سفير آكرديته در ليبي تعيين شد ولي روابط در حد تشريفات باقي ماند. با طرح مسأله جزاير سه‌گانه در 1350 و مخالفت ليبي با حق ايران، روابط به سردي گراييد و از 1351 قطع شد.
با شروع نهضت اسلامي در ايران، روابط ليبي با دولت ايران تيره و با انقلابيون ايران نزديك شد و با پيروزي انقلاب روابط گسترده‌اي ميان دو كشور برقرار و در 1358، نمايندگي‌هاي دو كشور بازگشايي شد.
اين روابط در سال‌هاي بعد دچار نوساتي شد ولي هيچ‌گاه قطع نشد.

سطح نمايندگي ايران در ليبي
سفارت (مقيم) كه از سال 1346 فعاليتش را آغاز كرده است و سفير كنوني ايران در اين كشور آقاي‌ حسين اكبري است.

سطح نمايندگي ليبي در ايران
از سال 1359 در ايران در سطح نمايندگي فعاليت دارد. سفير اين كشور در ايران آقاي سعد مجبر است.

نشاني و تلفن نمايندگي ايران در ليبي

(REPUBLIC OF LIBYA ( TRIPOLI

سفارت جمهوری اسلامی ایران - تریپولی

Embassy of the Islamic Republic of Iran, Tripoli, Libya

Titel of Diplomatic Office Embassy

Head of Diplomatic Office ; Hossein Akbari

Date of Establishment 1979

Address JAMAHIRIYA ST.NEXT TO THE NEW BRIDGE

Address TRIPOLI LIBYA

P.O.Box 6185

Country-Area-Code  00218

Tel. 021 - 3609552

Fax 021 - 3611674

Homepage tripoli.mfa.ir

پايگاه اينترنتي نمايندگي ايران در ليبي
EMAIL  iran_em_tp@yahoo.com

نشاني و تلفن نمايندگي ليبي در ايران
تهران كامرانيه جنوبي، بن بست مريم، پلاك 2

تلفن نمايندگي
22201677- 22235505- 22235812

فاكس
22236649


2) روابط سياسي

روابط سياسي بين ايران و ليبي براي اولين بار در تاريخ1346.10.09در زمان رژيم گذشته در سطح سفارت برقرار گرديد.
در سال 1347 سفير ايران در تونس به عنوان سفير اكرديته در طرابلس تعيين شد و روابط دو كشور حتي پس از روي كار آمدن معمر قذافي نيز همچنان ادامه يافت و در اواخر سال 1348 سفير اكرديته ايران با مقامات دولت جديد ليبي ملاقات و مذاكره نمود ولي هيچگونه پيشرفتي در مناسبات دو كشور حاصل نگرديد و از حد تشريفات و تعارفات ديپلماتيك فراتر نرفت.
تا اينكه در سال 1350 به دنبال بازگشت جزاير سه گانۀ ايراني در جنوب توسط حكومت وقت، مخالفت هايي از سوي دولت ليبي ابراز شد و روابط دو كشور كم كم رو به سردي نهاد. با به رسميت شناخته شدن حق تاريخي ايران بر جزاير مزبور در تاريخ 1350.09.09، دولت ليبي به اتفاق الجزاير، يمن جنوبي در آن زمان و عراق عليه ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد شكايت نمودند كه با توجه به حمايت كشورهاي غربي اين شكايت به جايي نرسيد و مختومه اعلام گرديد.
ادامه اختلافات دو كشور و اتخاذ موضع گيري هاي سياسي منفي عليه يكديگر باعث تيرگي روابط فيمابين گرديد به طوري كه بعد از خاتمه مأموريت سفير اكرديته ايران در طرابلس در مورخۀ 1351.09.24 دولت موقت ايران ديگر نماينده جديدي در اين كشور تعيين ننمود. لازم به تذكر است كه در طول مأموريت سفير اكرديته ايران در طرابلس در سال 1349 وزير نفت وقت ليبي طي ديداري از تهران با مقامات شركت ملي نفت و وزير خارجه وقت ايران ملاقات و مذاكراتي به عمل آورد. ولي عملاً منجر به هيچگونه قراردادي بين دو كشور نگرديد.
از دي ماه سال 1351 دولت ليبي به طور علني به مخالفت با رژيم شاه و حمايت از گروه هاي تجزيه طلب در جنوب پرداخت و با اوج گرفتن مبارزات انقلاب اسلامي در سال 1356 مقامات ليبي به ويژه سرهنگ قذافي رهبري اين كشور از مبارزات و مجاهدتهاي ملت مسلمان ايران عليه نظام طاغوت پشتيباني نمودند.
بلافاصله بعد از پيروزي انقلاب اسلامي دولت ليبي هيئت هايي را براي تبريك و حمايت از آرمانهاي انقلاب و مذاكره پيرامون برقراري روابط دو جانبۀ سياسي به ايران گسيل داشتند و تا امضاي نخستين يادداشت تفاهم كميسيون مشترك، سفرها و ديدارهاي متعددي بين دو كشور صورت گرفته است كه به مهمترين آن ها اشاره مي گردد
1. سفر سعد مجبر و محمد بشاري به عنوان نمايندگان ليبي به جمهوري اسلامي ايران
2. شركت هيئتي از اعضاي حزب جمهوري اسلامي و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي براي شركت در جشن تعطيلي پايگاههاي آمريكا در جماهيري ليبي
3. سفر هيئتي به سرپرستي شهيد محمد منتظري به اين كشور
4. و در تير ماه 1358 آقاي سعيد مجبر مجدداً با در دست داشتن حكمي از سوي آقاي تريكي وزير خارجه وقت دولت ليبي براي مذاكره در باب برقراري روابط سياسي به تهران آمد و در تاريخ 1358.08.24 وي با وزير خارجه وقت ايران ملاقات نمود. كه در اين ديدار طرفين با برقراري روابط سياسي فيمابين موافقت نمودند و اعلاميه آن در روزنامه هاي رسمي كشور انتشار يافت.

از آن زمان به بعد سفارت جماهيري ليبي به طور رسمي افتتاح و آقاي سعد مجبر به عنوان اولين كاردار اين كشور در جمهوري اسلامي ايران به فعاليت خود ادامه داد. دولت متبوع وي در مورخ 1359.01.17 براي آقاي سعد مجبر به عنوان سفير درخواست پذيرش نمود كه موافقت جمهوري اسلامي ايران اعلام و وي در مورخ 1359.03.14استوارنامه خود را به وزير خارجه وقت تسليم نمود.
در نيمه دوم مهر ماه 1359 آقاي علي خرم به عنوان كاردار جمهوري اسلامي ايران به ليبي اعزام گرديد. مقارن با ديدار شهيد محمدعلي رجايي نخست وزير وقت از اين كشور سفارت جمهوري اسلامي ايران در مورخ 1359.07.29 به شكل رسمي افتتاح گرديد.
در دي ماه 1360 آقاي مهدي شاملو به عنوان سفير جمهوري اسلامي ايران در ليبي تعيين گرديد. بعد از ايشان به ترتيب آقاي باقري به عنوان كاردار و حجت الاسلام و المسلمين نوري شاهرودي به عنوان سفير به ليبي اعزام گرديدند. در تير ماه 1369 حجت الاسلام محمدرضا نوري شاهرودي به عنوان سفير جمهوري اسلامي ايران در جماهيري ليبي تعيين گرديد و در تير ماه 1375 مأموريت ايشان در اين كشور خاتمه يافت .
در حال حاضر سفير ايران در كشور ليبي آقاي حسين اكبري مي باشند
آخرين ديدار وزير خارجه وقت كشورمان از جماهيري ليبي فروردين ماه سال 1376 كه در اين ديدار ايشان با آقاي قذافي رهبر ليبي ملاقات نمود و دعوتنامه جناب آقاي هاشمي رفسنجاني رياست جمهور وقت را به منظور شركت وي در اجلاس سران سازمان كنفرانس اسلامي در تهران تسليم نمود و آخرين ديدار وزير خارجه ليبي از جمهوري اسلامي ايران كه به منظور شركت در اجلاس سران سازمان كنفرانس اسلامي در آذر ماه سال 1376 صورت گرفت.

3) روابط اقتصادي

از سال 1360 به اين سو روابط سياسي و اقتصادي دو كشور به شكل مستمر رو به گسترش بوده و مقامات دو كشور ديدارهاي متقابل از ليبي و جمهوري اسلامي ايران داشته و قراردادهايي نيز در قالب اجلاسهاي كميسيون نيز امضاء گرديده است
• در ديدار آيت الله والمسلمين هاشمي رفسنجاني رئيس مجلس وقت و سفر وزير راه و ترابري ايران به طرابلس انعقاد قراردادهايي در خصوص ايجاد خط هوايي مستقيم بين دو كشور و نيز توافق در خصوص تشكيل كميسيون مشترك از سوي دولتين مورد تأكيد قرار گرفت.
• سفر شهيد موسي كلانتري وزير راه و ترابري وقت و تنظيم يادداشت تفاهم در زمينه هاي هواپيمايي حمل و نقل زميني و دريايي، هواشناسي، تبليغاتي، آموزشي و فرهنگي، همكاري هاي فني و نيروي كارگري.
• ديدار ميرحسين موسوي وزير خارجه وقت در رأس هيئتي براي شركت در كنفرانس جبهه پايداري و مذاكره با مقامات عاليرتبه ليبي.
• ديدار مجدد مهندس ميرحسين موسوي نخست وزير وقت به هنگام ديدار از شمال افريقا و ملاقات با مقامات ليبي و رهبري اين كشور.
• سفر دكتر علي اكبر ولايتي وزير امور خارجۀ وقت در رأس هيئتي به ليبي و امضاء يك پيش نويس قراردا همكاريهاي اقتصادي و فني بين دو كشور.
• ديدار مقام معظم رهبري از جماهيري ليبي هنگام عهده دار بودن رياست جمهوري در سال 1364 كه در گسترش روابط في مابين نقش مهمي داشت.
• از سال 1364 تا سال 1374 هيئت هاي مختلف كارشناسي ديدارهاي متقابل از دو كشور به عمل آورده اند.
• ديدار وزير مسكن وقت كشورمان در سال 1374 از ليبي و امضاء يك يادداشت تفاهم همكاري در زمينه هاي مختلف مسكن و شهرسازي.
• ديدار وزير كشاورزي در تابستان سال 1374 از ليبي و ملاقات با مقامات اين كشور و امضاء يادداشت تفاهم در زمينه هاي مختلف كشاورزي.
• ديدار وزراي ارتباطات و كشاورزي و صنايع ليبي در رأس هيئتهايي به جمهوري اسلامي ايران در سالهاي 1374 و 1375 كه يادداشت تفاهمهايي به امضاي وزراي وقت دو كشور رسيده است.
• سفر وزير صنايع وقت آقاي نعمت زاده در دي ماه 1375 به منظور امضاء قرارداد كارخانه سيمان 2200 تني زليتن كه قرار است توسط شركت احداث صنعت در كشورمان در ليبي احداث گردد.
همچنين به موازات روابط خوب سياسي، دو كشور اهتمام خود را در جهت تعميق و گسترش مناسبات اقتصادي ابراز داشته اند و به اين منظور روابط اقتصادي دو كشور در چارچوب اجلاسهاي كميسيون مشترك فيمابين پيگيري مي شود تاكنون چندين نشست كميسيون مشترك برگزار شده است.