1) تاريخچه

شروع روابط ايران و ليبريا در سال 1355؛ سفير ليبريا در مصر به عنوان سفير آكرديته نزد دولت ايران معرفي شد ولي تا زمان پيروزي انقلاب اسلامي، تحرك چنداني در روابط صورت نگرفت.
ركود روابط دو كشور به مدت چند سال پس از انقلاب اسلامي وجود داشت. برقراري تماس ميان دو كشور در دهه 1370 به دنبال توجهات بيشتر كشورمان به توسعه روابط با كشورهاي افريقايي كه زمينه توسعه روابط را فراهم كرد. ليبريا به قطعنامه‌هاي مربوط به جمهوري اسلامي ايران رأي ممتنع مي‌داد و يا غايب مي‌بود. به دنبال توسعه روابط دو كشور به در سال 1379، آراي دولت ليبريا به قطعنامه هاي سازمان ملل درباره حقوق بشر كشورمان طي سال هاي 1380 و 1381 به نفع كشورمان بوده است. به طور كلي سياست خارجي تيلور كه منجر به سردي روابط به ويژه با كشورهاي غربي و گسترش روابط با كشورهاي مستقل نظير ايران گرديد، در گسترش روابط ايران و ليبريا تأثير بسزايي گذاشت.  رويكرد ليبريا در دوره دولت ليبريا رياست خانم سيرلف مسير متفاوتي را پيمود و به قطعنامه پيشنهادي وضعيت حقوق بشر ايران و قطعنامه وضعيت حقوق بشر در در سازمان ملل به ضرر ايران رأي داد.
به دنبال تشكيل اتحاديه افريقايي در سال 2001 و عضويت ناظر جمهوري اسلامي ايران در اين اتحاديه، تا حدودي زمينه هاي همكاري در اين بخش فراهم شده است.

2) روابط فرهنگي

همكاري خاصي وجود ندارد.

3) روابط سياسي

برخی فعالیت های سیاسی طرفین به قرار ذیل می باشد

1. ديدار معاوت وقت عربي و افريقاي وزارت امور خارجه كشورمان با رئيس دولت انتقالي ليبريا در سال 1376
2. سفر مدير كل آفريقاي وزارت امور خارجه به ليبريا و ديدار با معاون رئيس جمهور و معاون وزير امور خارجه ليبريا
3. ادامه ديدارها با رئيس جمهور و وزير امور خارجه ليبريا در سال 1378
4. سفر وزير وقت امور خارجه ليبريا به تهران

سطح نمايندگي ايران در ليبريا
در حال حاضر آقاي سيد رضا نوبختي، سفير جمهوري اسلامي ايران در ابيجان، سفير آكرديته جمهوري اسلامي ايران در ليبريا مي باشد كه در سال 1387 استوارنامه خود را تسليم مقامات اين كشور كرده است.

سطح نمايندگي ليبريا در ايران
دولت ليبريا نزد دوست جمهوري اسلامي ايران، سفير آكرديته معرفي نكرده است.


4) روابط اقتصادي

روابط اقتصادي ميان دو كشور مرتب در حال نوسان بوده است اما از ديگر سو همين روابط بيشتر به تأمين منافع ايران متمايل بوده است.