1) فرهنگ عمومی

در كومور 49.426 كودك مدرسه اي وجود دارد. مدت آموزش در مقطع ابتدايي 6 و در مقطع راهنمايي 7 است كه در مجموع 8 سال اجباري است. در عمل 55% كودكان در مدرسه ثبت نام مي‌شوند. آموزش 24.1% توليد ناخالص ملي اين كشور را به خود اختصاص داده است. 56.5% مردم اين كشور باسوادند. 70% مردم اين كشور به تسهيلات بهداشتي دسترسي دارند.

ارتباطات
در كشور كومور 19 هزار خط تلفن ثابت و 40 هزار خط تلفن همراه مورد استفاده وجود دارد و از هر 1000 نفر 55 نفر مشترك تلفن (ثابت يا همراه) هستند و پيش شماره آن 269 است.
کومور 6 میزبان اینترنتی و 21 هزار کاربر دارد.

2) ادیان و مذاهب

98 درصد مردم مسلمان و سنی هستند و دو درصد بقیه مسیحی کاتولیک.


3) رسانه های گروهی

11.18درصد خانواده‌ها تلويزيون و از هر 1 مليون 8 نفر رايانه دارد.
كومور 1 ايستگاه اي ام، 4 ايستگاه اف ام و 1 ايستگاه موج كوتاه دارد از ديگر سو 90 هزار گيرنده رايويي در اين كشور وجود دارد.


4) گردشگری

شهر هاى اين كشور

مورونی MORONI
مورونی با 48000هزار نفر، پایتخت و بزرگ ترین شهر کشور کومور است که برکرانه غربی جزیره ی گرانده کومورو قرار دارد. مورونی مرکز ملی و دولت، داد و ستد و توریسم و دارای یک مسجد است. فرودگاه بین المللی و مدارس متعدد دارد. ساختمان های آن نفوذ معماری عربی را به خوبی نشان می دهد. عرب ها از سده ی 1400 تا سده ی 1800 بر این سامان فرمان می راندند تا این که فرانسه به این منطقه دست یافت و مورونی در 1962 به پایتختی کومور برگزیده شد.

تسهیلات درمانی و اطلاعات سلامت
تجهیزات درمانی در کومور ضعیف است. مسافران باید خود اقدام به برداشتن داروها و وسایل درمان و پیشگیری نمایند. مالاریا از بیماری های شایع منطقه است و مسافران باید از واکسن مالاریا استفاده نمایند. آن دسته از مسافران خارجی که از این دارو ها استفاده می کنند با درصد بالایی از این بیماری ها مصون شده اند به علاوه مراقبت های فردی مانند جلوگیری از گزش حشرات نیز می تواند در پیشگیری از بیماری بسیار مؤثر باشد. افرادی که در طول سفر احساس تب و مریضی می نمایند یا تا یکسال پس از سفر دچار این عارضه شدند، باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرند و به پزشک خود داستان مسافرت و واکسن های استعمال شده را شرح دهند.

امنیت ترافیکی و شرایط جاده ای
در کومور تعمیر و نگهداری جاده ها در سطح پائین هستند و در شب از روشنایی کافی برخووردار نیستند بنابراین مسافرات باید در رانندگی پس از غروب بسیار مراقب باشند.
بیشتر جاده ای شهری آسفالته هستند اما بسیاری از جاده های روستایی اینگونه نیستند. بسیاری از جاده ها داراي چاله ها و پیچ های خطرناک می باشند. اغلب جاده ها تابلوی محدودیت سرعت ندارند اما به طور کلی سرعت مطمئن در جاده ها کمتر از 30 مایل در ساعت می باشد. راننده و فرد کنار راننده باید کمربند را ببندند اما قانونی در مورد صندلی های امن کودکان وجود ندارد.
سازمان یا نهادی وجود ندارد که مسئول امداد رسانی در حوادث جاده ای باشد و کمک ها معمولا به وسیله رهگذران انجام می شود.