1) حکومت

عضويت در سازمان هاي مهم منطقه اي و بين المللي

گابن علاوه بر سازمان‏ ملل متحد، در بانک توسعه‏ آفریقا، کمیسیون اقتصادی‏ آفریقا، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، گروه ۲۴، گروه ۷۷، آژانس‏ بین‌المللی انرژی اتمی، بانک بین‌المللی ترمیم‏ و توسعه، سازمان بین‌المللی‏ هواپیمایی کشوری، کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری‏ آزاد، جامعه بین‌المللی توسعه، بانک توسعه‏ اسلامی، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، صندوق بین‌المللی پول، سازمان بین‌المللی کار، سازمان بین‌المللی مهاجرت، سازمان بین‌المللی‏ ماهواره دریایی، سازمان بین‌المللی ارتباطات‏ دور ماهواره‌ای، سازمان بین‌المللی پلیس‏ جنایی، اتحادیه ارتباطات دور، جنبش عدم‏ تعهد، سازمان وحدت آفریقا، سازمان کنفرانس‏ اسلامی، سازمان منع سلاح‏های شیمیایی، کمیسیون توسعه و تجارت سازمان ملل متحد، سازمان توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی‏ ملل متحد، سازمان جهانی پست، سازمان‏ جهانی بهداشت، سازمان جهانی مالکیت‏ معنوی، سازمان جهانی هواشناسی، سازمان‏ جهانی گردشگری و سازمان جهانی تجارت‏ عضویت دارد.
گابن به پیمان‌های بین‌المللی تغییرات آب و هوایی، بیابان‌زدایی، قانون دریاها، دفن زباله‌ها، حراست از لایه‏ اوزون، زباله‌های دریایی، آلودگی کشتی‌ها، پروتکل جنگل‏های ۸۳ و ۹۴ پیوسته است.


2) سیستم اجرایی

قانون اساسی در 1961 تدوین و در 1967 اصلاحاتی در قانون اساسی بعمل آورد که بموجب آن رئیس جمهور رئیس قوه مجریه است و حق انتخاب نخست وزیر و اعضای کابینه را دارد. رئیس جمهوری بمدت هفت سال با رأی مستقیم انتخاب میشود.
رئیس جمهور فرمانده کل قوای مسلح است و با موافقت مجلس و شورای وزیران می تواند به آرای عمومی مراجعه کند.
در سال ۱۹۹۱ قانون اساسی کنونی این کشور تصویب شد. بر اساس این قانون اساسی رئیس جمهور، نخست وزیر را انتخاب می‌کند , نخست‌وزیر رئیس کابینه است و اعضای هیات وزیران را منصوب می‌کند. سن قانونی در این کشور ۲۱ سال است.
حزب دموکراتیک یک دفتر سیاسی با بیست عضو و یک کمیته مرکزی با هفتاد و سه عضو دارد. دفتر سیاسی حزب می تواند بدون مراجعه به هیأت وزیران اقداماتی بعمل آورد. کابینه گابن بیست و سه وزیر و شش وزیر مشاور دارد. رئیس جمهور، رئیس دولت، وارتخانه های دفاع، اطلاعات، پست و تلگراف برنامه ریزی، توسعه و اداره زمین، هدایت ملی ارگانهای ویژه حزب، خدمات عمومی، امور زنان و آموزش مردم، نخست وزیر رئیس شورای مشورت ملی، وزیر هماهنگی خانه سازی و شهر سازی است و. ..


3) سیستم قانون گذاری

قوه قانونگذاری در این کشور دو مجلس وجود دارد، سنا با ۹۱ کرسی که برای دوره‌ای هفت ساله انتخاب می‌شوند و مجلس ملی با ۱۲۰ کرسی. سالی دوبار تشکیل جلسه می دهد. رئیس جمهور می تواند پس از مشورت با وزیران و رئیس مجلس، مجلس را منحل یا بمدت 18 ماه تعطیل کند درینصورت باید در مدت 40 روز انتخابات انجام شود.
اعضاء قوه مقننه کشور جمهوری گابن از نه ناحیه بشرح زیر تشکیل گردیده که زیر نظر دولت مرکزی اداره میشوند، 1- استوئر (لیبرویل) 2- انگونیه (موئیلا) 3- اوت – اوگوئه ئه (فرانس ویل) (بوئه ئه) 5- اوگوئه ئه – لولو (کولا- موتو) 6- اوگوئه ئه – ماریتیم (پورژانتی) 7- مواین- اوگوئه ئه (لامبارنه) 8- پنانگا (چی بانگا) 9- وولو – انتم (اویم).
حکومت شورای وزیران در دسامبر 1990 تعداد 26 وزیر داشت.


4) سیستم قضایی

قوه قضائیه و استقلال دادگستری بوسیله رئیس جمهور که رئیس شورای عالی قضائی میباشد تعیین و تاکید شده است.
گابن چهار دادگاه دارد
1. دادگاه عالی که دارای چهار بخش است (بخش قانون اساسی، بخش قضائی، بخش اداری، بخش محاسبات)
2. دادگاه عالی قضائی که اعضایش را مجلس از میان نمایندگان برمیگزیند و این دادگاه حق محاکمه رئیس جمهور و وزیران را دارد.
3. دادگاه پژوهش
4. دادگاه امنیت


5) شخصیت ها

علي بونگو
علي بونگو (Ali-Ben Bongo Ondimba) متولد 9 فوريه سال 1959 ميلادي از سال 2009 ميلادي بعد از مرگ پدرش عمر بونگو رييس جمهور اين كشور مي باشد. او در برازاويل پايتخت جمهوري كنگو متولد گرديده و بعد از تحصيل در رشته حقوق وارد دنياي سياست گرديد. او در سال 1981 ميلادي به حزب PDG پيوسته و در سال 1983 ميلادي به عضويت كميته مركزي حزب درآمد.
علي بونگو در سايه رياست جمهوري پدر مراتب رشد سياسي را در حزب طي نموده و در سال 1984 ميلادي يكي از مقامات ارشد حزب گرديد. او در خلال سال هاي 1989 تا 1991 وزير امور خارجه و در سال هاي 1991 تا 1999 ميلادي، معاون رييس مجلس كشور بود.
وي در ژانويه سال 1999 ميلادي به عنوان وزير دفاع كشور انتخاب گرديد. در انتخابات پارلماني سال 2001 ميلادي او مجدداً به عنوان كانديداي حزب PDG به مجلس راه يافت. بونگو در كنگره حزب در جولاي سال 2003 ميلادي به عنوان معاون معاون رييس حزب معرفي و انتخاب گرديد.
در انتخابات رياست جمهوري سال 2005 ميلادي او در تبليغات انتخاباتي به عنوان نماينده حزب در امور جوانان براي پيروزي پدر تلاش فراواني نمود و بعد از انتخاب پدر به مقام رياست جمهوري در 21 ژانويه سال 2006 ميلادي به عنوان وزير ايالتي انتخاب گرديد.
بونگو مجدداً در انتخابات پارلماني سال 2006 ميلادي به مجلس گابن راه يافته و در كنگره حزب در سپتامبر سال 2008 ميلادي، مجدداً به عنوان معاون رييس حزب انتخاب گرديد.
بعد از مرگ عمر بونگو در 8 ژانويه سال 2009 ميلادي، در تاريخ 30 اگوست سال 2009 ميلادي انتخابات در كشور برگزار و علي بونگو با كسب 42% كل آراء به عنوان كانديداي حزب PDG در انتخابات به پيروزي رسيد.
او دوبار ازدواج نموده و داراي چهار فرزند مي باشد.