اين كشور، جمهوري استقلال
يافتهاي است كه در ساحل جنوب شرقي افريقا واقع شده است. كشور موزامبيك از شمال به
تانزانيا؛ از شرق به اقيانوس هند؛ از جنوب به سوازيلند و افريقاي جنوبي؛ و از غرب
با زيمباوه، زامبيا، و مالاوي هممرز است. جمعيت آن (طبق آمار سال 2005) 19406703 و
مساحت آن 801590 كيلومترمربع است. زبان رسمي اين كشور پرتغالي است و زبانهاي بانتو
در سطح وسيعي تكلم ميشود.
كتابخانه ملي موزامبيك در شهر ماپوتو در 1961 تأسيس شد و حدود 110000 جلد كتاب
دارد. موزامبيك كتابشناسي ملي منتشر نميكند، اما انتشارات موزامبيك يا درباره
موزامبيك در >خبرنامه كتابشناسي پرتغالي<[1] فهرست ميشود. مجله >فصلنامه اسناد<[2]
، كه از 1935 در موزامبيك منتشر ميشود، فهرست آثار واسپاري شده داراي قانون
حقمؤلف را هر چهارماه يكبار منتشر ميكند. مواد آرشيوي كشور در آرشيو تاريخ
موزامبيك كه در 1934 در ماپوتو تأسيس شد، نگهداري ميشود و مجموعه آن حدود 12000
جلد است. دانشگاه ادوئاردو موندلان[3] (دانشگاه لورنسو ماركيش سابق) در 1962 در
ماپوتو تأسيس شد. زبان تدريس در اين دانشگاه پرتغالي است. حدود 80000 جلد كتاب
بهاضافه 8600 نشريه ادواري در كتابخانههاي اصلي و گروههاي آموزشي دانشگاه وجود
دارد. امكانات آموزشي در موزامبيك توسعه چنداني نيافته است. تنها كتابخانه عمومي در
ماپوتو با حدود 8000 جلد كتاب قرار دارد.
مؤسسه پژوهشهاي علمي (تأسيس 1955) در شهر ماپوتو يك كتابخانه و مركز اسناد دارد كه
در 1977 زيرنظر وزارت آموزش و پرورش ايجاد شده است. اين كتابخانه حدود 3000 جلد
كتاب علمي دارد. مؤسسه پژوهشهاي علمي كتابهايي در رشتههاي بومشناسي، علوم
طبيعي، زمينشناسي، علوم اجتماعي، و بهويژه تاريخ موزامبيك منتشر ميكند. دو
كتابخانه مهم ديگر در ماپوتو وجود دارد. انجمن زمينشناسي كه در 1930 تأسيس شده است
و تخصص آن در تحقيقات معدني و مطالعات زمينشناسي است، مجموعهاي حدود 16000جلد
دارد. يافتههاي پژوهشي در خبرنامه انجمن منتشر ميشود. كتابخانه ديگر وابسته به
مؤسسه تحقيقات پنبه[4] است كه در 1962 تأسيس شده و حدود 2500 جلد كتاب و 210 مجله
دارد.
منبع: دايرة المعارف كتابداري و اطلاعرساني
[1]. Boletin de la Bibliografia portuguesa
[2]. Journal Documentario Trimestral
[3]. Eduardo Mondlane
[4]. Cotten Research Institute