جمهوري بوركينافاسو در غرب افريقا واقع شده و از شمال به مالي و نيجر و از جنوب به بنين، توگو، غنا، و ساحل عاج محدود است. جمعيت اين كشور (طبق آمار سال 2000)، 11900000 نفر و مساحت آن 274200 كيلومترمربع است. زبان رسمي آن فرانسوي است، ولي اكثر آنها به گويش محلي صحبت مي‌كنند. اين كشور قبلاً دلتاي عُليا ناميده مي‌شد و پس از استقلال (1960) در سال 1984 به بوركينافاسو تغيير نام يافت.
بوركينافاسو كتابخانه ملي ندارد. در سال 1969 "كميته ملي كتابخانه‌ها و مراكز آرشيوي و سندپردازي"[2] تأسيس شد، اما ديري نپاييد. در سال 1950 با تأسيس مركز ملي تحقيقات علمي و فني[3] ، كار گردآوري كليه انتشارات مربوط به اين كشور، كه در داخل يا خارج منتشر شده بود، انجام شد. كتابخانه اين مركز كه مشتمل بر بيش از 6000 جلد كتاب بود به پژوهش در حوزه علوم طبيعي و انساني اختصاص يافت. مركز ملي تحقيقات علمي و فني فصلنامه‌اي با عنوان <يادداشت‌ها و اسناد>[4] و گاهنامه‌هاي ديگري منتشر كرد و مسئوليت تهيه و تنظيم كتابشناسي ملي جاري را نيز برعهده گرفت، كه جلد اول آن در سال 1967 با عنوان <كتابشناسي عمومي هات ولتا<[5] (1956-1965) منتشر شد.
در سال 1973 "مركز ملي آرشيو" سازمان‌دهي شد. اين مركز، تحقيقاتي درباره كليه آرشيوهاي اداري موجود در كشور انجام داد و طرح‌هايي را براي ايجاد آرشيو واسپاري مركزي در شهر اُواگادوگو[6] ارائه داد.
دانشگاه اُواگادوگو (تنها دانشگاه بوركينافاسو) در سال 1970 تأسيس شد و در سال 1974 اهميت دانشگاهي يافت. كتابخانه دانشگاه در حدود 55000 جلد كتاب، 100 عنوان نشريه ادواري، و 1400 نقشه دارد. كتابخانه‌هاي كوچك زيادي در اين كشور وجود دارد كه به دانشكده‌هاي اُواگادوگو وابسته‌اند. كتابخانه آموزشگاهي دانشگاه فيليپ زينداكابور[7]اُواگادوگو كتابخانه كوچكي است كه عمدتاً مورد استفاده معلمان و دانش‌آموزان دوره متوسطه است.
در بوركينافاسو كتابخانه عمومي وجود ندارد و امكانات كتابخانه‌اي براي عموم مردم اساساً از طريق مراكز فرهنگي در اُواگادوگو امكان‌پذير است كه برجسته‌ترين آنها عبارتند از: مراكز فرهنگي آلمان، ايالات متحده، فرانسه، ليبي، و روسيه.
مركز سندپردازي و اطلاع‌رساني كميته افريقاي مركزي مطالعات مهندسي آب[8] در اُواگادوگو مجموعه‌اي حاوي 11000 مدرك شامل كتاب، گزارش فني، مجموعه سخنراني‌هاي كنفرانس‌ها، نقشه‌ها، تصاوير هوايي و ماهواره‌اي، و مقالات نشريات ادواري را گردآوري كرده است. اين مركز حدود 135 مجله دريافت كرده و خبرنامه‌هاي كتابشناختي تهيه مي‌كند كه براي بيش از يك هزار دريافت‌كننده در پنج قاره جهان ارسال مي‌دارد. در سال 1977 اين مركز دو فهرست <نمايه نويسندگان< و >نمايه جغرافيايي <را از 6000 مدرك منتشر كرد. اين خبرنامه‌ها با اسناد گزيده و بررسي‌شده، كه تاريخ انتشار آنها بعد از 1977 است، ارتباط دارند.
يكي ديگر از مراكز اطلاع‌رساني در بوبو ديولاسو واقع است كه در حوزه بهداشت عمومي و پزشكي مناطق گرمسيري فعاليت دارد. مؤسسه ملي آمار و جمعيت در اُواگادوگو با 2200 جلد كتاب و 50 عنوان نشريه ادواري و خبرنامه‌هاي آماري از كشورهاي مختلف در زمينه اقتصادي فعاليت مي‌كند و همچنين مؤسسه ملي آموزش و پرورش در اُواگادوگو با حدود 15000 جلد كتاب و 237 عنوان نشريه ادواري در زمينه فلسفه و نظريه‌هاي تعليم و تربيت كار مي‌كند.
در سال 1972 "انجمن ولتايي با هدف توسعه كتابخانه‌ها و مراكز آرشيوي و سندپردازي"[9] در اُواگادوگو تأسيس شد. اين انجمن توسط كميته اجرايي منتخب اعضاي انجمن، اداره مي‌شود و در واقع وابسته به ايفلاست.


منبع: دايرة المعارف كتابداري و اطلاع‌رساني


[1]. Burkina Faso

[2]. National Commission for Libraries, Archives and Documentation

[3]. Centre National de la Recherche Scientifique et Technologique (CNRST)

[4]. Notes and Documents

[5]. Bibliographie Generale de la Haute-Volta

[6]. Ouagadougou

[7]. Lycee Philippe Zinda Kabore

[8]. Documentation and Information Center of the Interafrican Committee for Hydraulic Studies

[9]. Association Voltaique pour le Developement des Bibliotheques, des Archives et de la Documentation(AVDBAD)

[10]. Krissiamba Larba Ali