سفیر سودان در لبنان ضمن بررسی و تشریح چالش‌ها و مشکلات گسترده جنوب سودان در مرحله بعد از همه پرسی این منطقه، از تجزیه کشورهای جهان عرب به 32 کشور توسط آمریکا خبر داد.

"ادریس سلیمان " در ابتدای گفت‌وگوی تفصیلی خود با برنامه "ماذا بعد" شبکه تلویزیونی "المنار" لبنان به تاریخچه‌ای از نقش ویرانگر استعمار درگذشته و حال حاضر در آفریقا پرداخت و اظهار داشت: استعمار در جدایی احتمالی جنوب سودان نقش دارد و این امر در راستای راهبرد استعمار برای جدا کردن شمال آفریقای عربی و مسلمان از آفریقای سیاه [در جنوب] صورت می گیرد و اکنون ملاحظه می کنید که شاید این رویکرد استعماری باعث جدایی جنوب سودان شود.
وی افزود: مشکلات بین شمال و جنوب در امتداد قاره آفریقا وجود دارد و استعمار از طریق سیاست‌ها، روی کار آوردن دولت‌ها و تدوین قوانین برای جدا کردن شمال آفریقای عربی و مسلمان از آفریقای سیاه تلاش کرده است.
سلیمان تصریح کرد: همه آفریقا، قاره اسلام بود زیرا وقتی استعمارگران به آفریقا آمدند از هر سه آفریقایی دو نفر عربی صحبت می کردند و مسلمان بودند و 40 زبان آفریقایی با رسم الخط عربی نوشته می شد اما استعمار رسم الخط همه این زبان ها را به لاتین تغییر داد و سعی کرد دیوارهای تمدنی ایجاد کنند و بین یک تمدن با تمدن دیگر جدایی ایجاد کنند زیرا هدف استعمارگران منزوی کردن جهان عرب و سپس از بین بردن آن در مرحله بعدی بود.
وی گفت: بین مردم شمال و جنوب سودان اصلا تفاوتی وجود ندارد و گفته می شود مردم شمال سودان عربی و مسلمان و مردم جنوب سودان آفریقایی و زنگی و مسیحی هستند که این گفته درست نیست زیرا اجداد همه مردم سودان، از جنوب این کشور هستند زیرا اعراب وقتی به سودان آمدند با ساکنان آن پیوندهای خویشاوندی برقرار کردند.

خبرنگار شبکه تلویزیونی المنار این سوال را مطرح کرد که با توجه به اینکه در منطقه جنوب سودان 56 اصل و نسب و 567 گروه زیرمجموعه آن و 180 زبان و لهجه وجود دارد و 65 مردم آن پیرو دین های سنتی و 17 درصد مسلمان و 18 تا 20 درصد مسیحی هستند، به نظر شما وضعیت جنوب سودان در صورت جدایی چگونه خواهد بود و آیا با این ساختار می تواند همزیستی داشته باشد ؟
سفیر سودان این باره گفت: یکی از اشکالات جدایی احتمالی جنوب و شمال سودان از یکدیگر این است که صدها هزار نفر از خانواده ها نمی توانند به سادگی درباره سرنوشت خود تصمیم بگیرند زیرا چه بسا پدر خانواده شمالی و مادر خانواده از اهالی جنوب سودان باشد و درهمین حال تعدادی از قبایل نیز در طول مرز شمال و جنوب ساکن هستند که همه اینها، موضوعاتی در هم آمیخته هستند که نمی توان آنها را از هم جدا کرد.
وی گفت: ما در جنوب سودان هیچ نقطه مشترکی نداریم که باعث وحدت بین جنوبی‌ها شود و بتواند برای آنها انسجام و اتحاد ایجاد کند. در حال حاضر تنها زبانی که عوام و فرهنگیان جنوب سودان با آن سخن می گویند، زبان عربی است و همه آن را می شناسند اما اینکه مسئولان جنوب تلاش کنند زبان انگلیسی را بر مردم تحمیل کنند، این تلاشی غیرطبیعی است زیرا تنها اندکی از فرهنگیان یا کسانی که کمی تحصیلات دارند، به زبان انگلیسی صحبت می کنند و برخلاف این گفته که جنوبی‌ها مسیحی هستند، باید بگویم که یک سوم جنوبی ها مسیحی، یک سوم دیگر مسلمان و یک سوم دیگر از ده‌ها ادیان مختلف سنتی آفریقایی هستند.
سلیمان افزود: در جنوب سودان، همه به یک زبان واحد سخن نمی گویند بلکه به 48 زبان صحبت می کنند و حتی الان، اگر ارتش جنوب سودان بخواهد دستوری را به واحدهای خود بدهد، ناگزیر است که از زبان عربی استفاده کند زیرا همه این زبان را می دانند اما اگر خواسته باشد آن را به زبان انگلیسی و یا سایر زبان های جنوب سودان ابلاغ کند، اندکی آن را می فهمند.
وی گفت: بنابراین باید گفت که نه عامل دینی و نه عامل زبانی و نه حتی قومیت می تواند باعث ایجاد وحدت و انسجام در جنوب سودان شود زیرا اختلافات زیادی بین قبایل جنوب سودان وجود دارد و هیچ عامل انسجام بخشی بین یکصد قبیله ساکن در جنوب سودان وجود ندارد لذا معتقدم که جنوب سودان با این شرایط در گرداب بزرگی خواهد افتاد.
سلیمان گفت: مسئولان جنوب سودان به خاطر این وضعیت در تنگنایی واقعی گرفتار خواهند شد و در کنار این موارد، باید به وضعیت نابسامان ساختار زیربنایی جنوب سودان نیز اشاره کرد.
وی افزود: ما در شمال سودان تاکید کرده ایم که بهترین یاری دهنده به برادران جنوبی خود در صورت تصمیم آنها برای جدایی خواهیم بود؛ با وجود اینکه می دانیم که درپس پرده این تصمیم عوامل خارجی قرار دارند و می دانیم که عوامل خارجی درپس پرده جدایی جنوب هستند.
سفیر سودان در لبنان گفت: اما با همه این وجود، اگر همه پرسی با شفافیت، سلامت و درستی برگزار شود، ما اعلام کرده ایم که بهترین یاری دهنده به این کشور در صورت جدا شدن جنوب خواهیم بود.
وی در ادامه تشریح مشکلات منطقه جنوب سودان در صورت جدایی احتمالی گفت: کشور جنوب سودان به دهها سال زمان نیاز خواهد داشت تا به یک کشور [حقیقی] تبدیل شود و به میلیون ها دولار پول برای ساختن امور زیربنایی خود و خدمات آموزشی و بهداشتی و آب و برق نیاز خواهد داشت .
سلیمان درباره وضعیت منطقه "ابیه " و اختلافات بین شمال و جنوب سودان درباره این منطقه گفت: ما شاهد تلاشی برای گمراه کردن افکار عمومی هستیم مثلا رسانه های گروهی غربی می گویند که منطقه ابیه یک منطقه نفت خیز است درحالی که آنها می دانند منطقه ابیه نفت خیز نیست. میزان تولید نفت درحال حاضر در ابیه سه هزار بشکه در روز است و این میزان اندک تولید نفت نمی توان این منطقه را منطقه ای نفت خیز دانست بلکه برعکس مناطق پیرامون ابیه، نفت خیز است.
وی گفت: بنابراین حقیقت این است که وقتی ما توافقنامه صلح را در سال 2005 میلادی با جنوب سودان امضا کردیم، از سه منطقه دارای شرایط خاص سخن گفته شد و جنبش خلق سودان اصرار داشت که درباره آنها مذاکره صورت گیرد که این سه منطقه شامل منطقه "نیل آبی"، منطقه "جنوب کردفان" و منطقه ابیه است و از همین رو، سه پروتکل برای هریک از این مناطق امضا شد تا براساس آن رفتار شود.
سفیر سودان در لبنان افزود: در پروتکل مربوط به منطقه ابیه برحق شهروندان این منطقه برای شرکت در همه پرسی در زمان برگزاری آن تاکید شد و در آن از حق شهروندان ابیه برای تعیین سرنوشت خود سخن گفته شد؛ حال خواه جنوب از شمال سودان جدا شود یا نشود. یعنی اینکه آیا به مدیریت "بحر غزال" در جنوب ملحق شوند یا به صورت یک مدیریت مستقل در شمال سودان باقی بمانند.
وی گفت: در منطقه ابیه دو قبیله اصلی زندگی می کنند؛ یکی قبیله "دنکا نوق" است که قبیله ای جنوبی به شمار می رود و دیگری قبیله "مسیره" است که قبیله‌ای شمالی به شمار می رود و بر اساس پروتکل مربوطه قرار بود وقتی زمان همه پرسی فرا برسد، همگان رای بدهند اما به نظر می رسد که برادران در جنوب سودان و جنبش خلق می خواستند که مسائل را پیچیده کنند و گفتند که ما اعطای حق رای دادن به سایر شهروندان سودانی ساکن این منطقه را نمی پذیریم.
سلیمان افزود: برادران جنوبی و جنبش خلق برای اینکار خود بهانه هایی مطرح می کنند، از جمله اینکه، قبیله مسیره در طول سال در منطقه ابیه سکونت ندارند. هرچند این گفته درست است زیرا افراد این قبیله پرورش دهنده احشام هستند و در فصل تابستان از منطقه ابیه به منطقه جنوب سودان کوچ می کنند، اما اگر به آنها حق شهروندنی در منطقه ابیه داده نشود، پس حق شهروندی درکجا باید به آنها داده شود؟ باید به آنها در منطقه جنوب که در فصل تابستان به آنجا کوچ می کنند، حق شهروندی اعطا شود اما مسئولان جنبش خلق به آنها حقوق شهروندی نمی خواهند بدهند زیرا آنها جنوبی نیستند.
وی ادامه داد: جای شگفتی دارد که آنها [مسئولان جنوب] نمی خواهند به این قبیله سودانی نه حق شهروندی در منطقه ابیه را بدهند و نه در جنوب سودان. یعنی نه به آنها حق شهروندی در ابیه می دهند به این بهانه که آنها کوچ می کنند و نه حق شهروندی در جنوب می دهند به این بهانه که آنها جنوبی نیستند و این یک معضل به شمار می رود

خبرنگار شبکه تلویزیونی المنار در ادامه با اشاره به قرارداد شوم "سایس -پیکو " بین فرانسه و انگلیس که جهان عرب را درگذشته تقسیم کرد، این سوال را از سفیر سودان پرسید که آیا معتقدید ما در چارچوب "سایس پیکوی " جدیدی قرار داریم؟
سلیمان در پاسخ گفت: بله، در حال حاضر تلاشی برای تولید دوباره سایس پیکو وجود دارد. باید بگویم که سایس بیکو در گذشته در جنوب سودان آغاز شد، یعنی در آن زمان ارتش های فرانسه و انگلیس درخود همین منطقه جنوب با هم درگیر شدند و این امر باعث مذاکره بین انگلیس و فرانسه شد که بعد از چند سال به توافق بین وزیران امور خارجه دو طرف برای تقسیم جهان عرب منجر شد و این منطقه تقسیم شد.
کشورهای انگلیس، فرانسه و روسیه با امضای قرارداد محرمانه در سال 1946 میلادی به نام قرارداد "سایس پیکو" اراضی عربی در خاورمیانه را بین خود تقسیم کردند. بر اساس این قرارداد، فرانسه منطقه ای را برای خود برداشت که شامل سوریه بود و انگلیس نیز منطقه ای را شامل عراق جنوبی به همراه حیفا و عکا در دریای مدیترانه را برای خود برداشت و درخصوص اراضی بین این دو منطقه نیز توافق شد که جایی برای یک کشور عربی در آینده باشد که بخش شمالی آن تحت کنترل فرانسه و بخش جنوبی آن تحت کنترل انگلیس قرار داشته باشد و در خصوص فلسطین توافق کردند که در آن یک مدیریت بین المللی کار کند.
این قرارداد نام خود را از مارک سایکس دیپلمات انگلیسی و فرانسوا جورج - بیکو دیپلمات فرانسوی گرفت چرا که آنها به این قرارداد را بستند.
سفیر سودان در ادامه گفت‌وگوی خود با شبکه تلویزیونی المنار گفت: الان گویی در مسئله جنوب سودان، استعمار نوین و قدرت های امپریالیستی و نمایندگی آمریکا می خواهند نقشه ها را در این منطقه دوباره ترسیم کنند. آمریکا به این رویکرد روی آورده است و در پژوهش های منتشر شده در مجله وزارت دفاع آمریکا و فارین پالسی و مراکز پژوهشی آمریکایی سخن از تقسیم و تجزیه جهان عرب به 32 کشور و تقسیم و تجزیه شاخ آفریقا و آفریقای مرکزی و غرب آفریقا آمده است. این پ‍ژوهش‌ها موجود است.
وی گفت: این پژوهش ها همچنین به اسرائیل خدمت می کند و هم اکنون اسرائیل نیز وارد جریان شده است و با آن همراهی می کند زیرا تقسیم و تجزیه جهان عرب به معنای امنیت بیشتر برای اسرائیل خواهد بود لذا بین این دو راهبرد [راهبرد آمریکا و رژیم صهیونیستی] همخوانی وجود دارد و ما الان شاهدیم که درمسیر سایس پیکوی جدیدی و کنفرانس برلین جدیدی قرار داریم که آفریقا را تجزیه و تقسیم کرد.

منبع: خبرگزاری حیات