مقدمه
خبرگزاری "فاکس نیوز" آمریکا در حاشیه "نشست جهانی اقتصاد" (World Economic Forum) شهر داووس سوئیس، با "مورگارن چانگرای"، نخست وزیر دولت ائتلافی زیمبابوه مصاحبه کرد. موضوع اصلی این مصاحبه که شرح آن در ذیل آمده است، حرکت مردمی مصر بر علیه حاکمیت موجود در این کشور بود. "امی کلوگ" (Amy Kellogg) این مصاحبه را با چانگرای انجام داد.
مخالفت با حکومت های خاورمیانه،  تاثیرات رشد اقتصادی چین بر زیمبابوه و چالش های اقتصادی و اجتماعی پیش روی زیمبابوه، از مواردی بود که نخست وزیر زیمبابوه از آن ها سخن به میان آورد.
سایت خبری "انجمن روزنامه نگاران زیمبابوه" می نویسد: چانگرای، رهبر اصلی اپوزیسیون حاکمیت زیمبابوه و موسس "حزب دموکراسی برای تغییر" (MDC) می باشد. اقدام به ترور چانگرای چنر بار با ناکامی همراه بوده است. حتی در یکی از این ترور ها همسر وی کشته شد.
این انجمن مستقل و مخالف حزب حاکم در زیمبابوه، در مقدمه این مصاحبه می افزاید: حزب MDC با رهبری مورگان چانگرای، در سال 2009 میلادی، رئیس جمهور این کشور را در مسیر تشکیل دولت ائتلاف ملی قرار داد. "رابرت موگابه" رئیس جمهور زیمبابوه می باشد که 30 سال است بر زیمبابوه حکومت می کند.

متن مصاحبه
نظر شما درباره اتفاق های اخیر (حرکت های مردمی) مصر و تونس چیست؟ چه ارتباطی میان این رویداد ها با زیمبابوه وجود دارد؟
دو موضوع وجود دارد. نخست رژیم حاکم در کشور های این منطقه و حکومت مستبدانه و دیکتاتور مآبانه شخص رئیس جمهور و تمایل وی برای تسلط بر مردم تا آخر عمر خویش است. این مسئله به صورت طبیعی خشم مردم را تحریک می کند. اما مسئله مهمتری که بنده می خواهم به آن اشاره کنم مسئله "موروثی" کردن حکومت است. به طوری که شخص حاکم تلاش می کند تا اقوام و نزدیکان وی، پس از او زمام امور را در دست گیرند. این مسئله ای که مردم را بسیار خشمگین می کند.
من فکر می کنم در حال حاضر ما شاهد وجود یک نارضایتی عمومی در میان مردم هستیم. مردم خواستار آزادی بیشتری هستند و این خواسته ای نادرست نیست.

آیا این اتفاق می تواند در زیمبابوه هم روی دهد و مشکلاتی را برای رئیس جمهور رابرت موگابه ایجاد نماید؟
به نظر من زمانی که مردم برای احقاق حقوق خود برمی خیزند و اعتراض می کنند، هیچ عمل نادرستی اتفاق نیفتاده است. این همان اقدامی می باشد که ما 10 سال است به دنبال آن هستیم.

نظر شما درباره ورود و همکاری چین به آفریقا و اقدامات آن چیست؟ آیا شما فکر می کنید که این مسئله برای آفریقا مفید است؟ یا اینکه گمان می کنید برخی جانبداری های چین می تواند مشکلاتی نظیر آنچه درباره رابرت موگابه در زیمبابوه است، به ارمغان آورد؟
شما می توانید هر چه می خواهید درباه چین بگویید، ولی آنها مبلغ نیستند. آنها منافع اقتصادی را به همراه می آورند، آنها تنها به منافع اقتصادی ملی خود فکر می کنند -آن هم زمانی که به متمایل به منابع طبیعی ما هستند. 

در حال حاضر شما فکر می کنید که چین آفریقا را استثمار کرده است؟
آن ها آفریقا را استثمار نکرده اند. شیوه های خاصی وجود دارد که البته من آن ها را تصدیق نمی کنم. آن ها بشر دوست نیستند. آن ها به آفریقا آمده اند تا منافع اقتصادی را داشته باشند. از این منظر، روابط متقابلا سودمند است.

به این ترتیب شما معتقد هستید که باید به آن ها نزدیک تر شد؟
ما باید به یکدیگر نزدیک تر شویم. ما نباید به آن ها امتیاز بدهیم. البته ما باید با شناخت روابط تاریخی مرز های ازادی را از یکدیگر تمییز دهیم اما باید تلاش نماییم که تا جای ممکن حداکثر امتیاز را نیز از آن ها دریافت کنیم.

آیا شما روزی را متصور هستید که ایالات متحده آمریکا به سرمایه گذاری در زیمبابوه بپردازد؟
مسلما. من هیچ کسی را از پتانسیل های کشور نظیر فرصت های اقتصادی و سرمایه گذاری محروم نمی بینم. پتانسیل های فراوان انرژی و معدن در اینجا وجود دارد. اینجا پتانسیل زیادی برای توسعه صنعتی وجود دارد، و مردمی که باسوادترین مردم در میان سایر کشور های آفریقایی هستند.

شما تا کنون چندین بار از جانب این حزب (حزب حاکم Zanu-PF) مورد سوء قصد و ترور قرار گرفته اید. چرا با این حال به آن ها پیوستید؟
این یک سئوال دشوار است. اما سئوال دیگری که وارد است ان است که ایا این اقدام یک استراتژی بود؟ من فکر می کنم ارائه یک حکومت مردمی و یک حکومت ملی و پیوستن به مخالفان، تنها بخاطر نجات کشور از پرتگاه و بدتر نشدن اوضاع برای مردم، یک استراتژی بود. ما از این اقدام پشیمان نیستم.

آیا شما تصور می کنید که روزی موگابه قدرت را از دست بدهد و دموکراسی در کشور حکمفرما شود؟
البته. من برخی از فعالیت ها، اقدامات و رفتار های وی را تصدیق نمی کنم. علیرغم اینکه وی دوست دارد همچنان در راس باشد، من فکر نمی کنم که او برای داشتن این جایگاه تقلای زیادی کند. برای اینکه او پذیرفته است که قدرت را منتقل نماید. او در حال پذیرفتن این موضوع است که نمی تواند قدرت را نگاه دارد.

موگابه در حال حاضر 87 ساله است. زمانی که او از دنیا رود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
امیدوارم او بعد از اینکه قدرت را منتقل کرد بمیرد تا اینکه هرج و مرجی روی ندهد. نگرانی که همیشه ما را به خود مشغول می کند، تصمیم گیری در زمانی است که خیلی دیر شده است.

آیا تا کنون توانسته اید تغییراتی را در دولت ایجاد کنید؟
نخست آنکه، کاهش نرخ تورم میلیونی موجود در زیمبابوه به 3 درصد، مسلما از تغییراتی بود که انجام شد.
احیا و تجدید حیات بخش های اجتماعی از دیگر مواردی است که می توان به آن اشاره کرد؛ مراکز آموزش و پرورش بار دیگر باز شد، مدارس و کلاس های درس تشکیل گشته و بیمارستان ها و سایر مراکز بهداشتی و درمانی و آبرسانی به کار خود ادامه دادند. وبا که در کشور شایع بود، ریشه کن شده  و وضعیت عمومی کشور در صلح و ثبات بسر می برد.

برخی از مردم می گویند، اپوزیسیون، پس از پیوستن به دولت ائتلافی ساکت شده است. نظر شما درباره این گفته چیست؟
شما می دانید، رسانه همواره می خواهد خون روی زمین را نشان دهد. هرگاه خونی روی زمین دیده نشد و هرج و مرجی مشاهده نگشت، آن ها فکر می کنند مردم ساکت شده اند. ما برای نجات مردم،  تاثیرات مبتی را در دولت فراگیر زیمبابوه داشته ایم. ما مخالف در دولت نیستیم. ما در دولت هستیم تا در انتقال قدرت سهیم باشیم. من امیدوارم مردم قدردان این مسئله که ما توانسته ایم با مشکلات مردم مواجه شویم و با آن ها به چالش بپردازیم، باشند.

اقتصاد زیمبابوه، به لحاظ رسیدن به استانداردهای یک زندگی مطلوب، هنوز راه درازی را در پیش دارد. چگونه می خواهید برای این مسئله طرح ریزی کنید؟
برنامه های ما بر پایه اولویت ها طرح ریزی شده است. برنامه ما بر روی پنج اصل مهم بنا شده است. اولویت های ما به ترتیب عبارتند از: بازسازی زیرساخت ها، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، در امان نگاه داشتن کشور از خطر انزوا و رهایی ان از منزوی شدن.

این برنامه چگونه اجرا می شود؟
ما برای اروپا جذاب هستیم. ما برای آمریکا جذاب هستیم. ما برای همه جذاب هستیم. زیمبابوه در مسیر است. در مسیر توسعه، که برگشت ناپذیر است. که باید برسمیت شناخته شود.

105341 - 89.11.12
منابع در دفتر موسسه آفران موجود است