استعفای سریالی دیپلماتهای لیبیایی در روزهای اخیر و پیوستن آنها به مردم انقلابی لیبی به علاوه  شنیدن خبر اقدام مشابه "سعد مصطفی مجبر" سفیر لیبی در تهران باعث شد که گفتگویی با این مقام لیبی که در گذشته پستهای مهمی داشته و از مقامات نزدیک به "معمر قذافی" محسوب می شود، داشته باشیم؛

در ساعات اخیر که موج پیوستن دیپلماتهای لیبی به انقلابیون افزایش پیدا کرده است، ما خبر استعفای شما و پیوستن به جنبش مردم لیبی علیه قذافی را شنیدیم، اگر در این باره صحبتی  دارید مطرح کنید؟
- من به هیچ وجه استعفا نداده ام و از مسئولیتهایم فرار نمی کنم. سفارتها در قاموس لیبی دفتر مردمی خوانده می شوند و به همین دلیل من مسئول هستم تا در این پست خدمات خود را به ملت لیبی ارائه کنم. همچنین در راستای روابط دوجانبه با ایران تلاش کنم. در واقع من هرگز استعفا نداده ام اما از امروز دیگر در صف انقلابیون قرار دارم.

آقای سفیر تحولات روزهای اخیر در لیبی را چگونه ارزیابی می کنید؟
- خوب، شرایط فعلی در لیبی پر مخاطره و سخت است اما من گمان می کنم شرایط کشور تا یک هفته دیگر آرام شود. هم اکنون شرایط این کشور نگران کننده است و فاجعه ای در حال رخ دادن است. شما اجساد کشته شدگان را در خیابانها و معابر مشاهده می کنید. در واقع اگر حتی یک نفر از مردم لیبی و یا نظام کشور کشته شود این ضایعه ای برای ملت و کشور خواهد بود. من خود این موضع را در پیوستن به انقلاب مردم گرفتم و از قذافی خواسته ام فورا از قدرت کناره گیری کند تا از خونریزی بیشتر فرزندان ملت و مسلمانان جلوگیری شود و در تاریخ نوشته نشود که وی باعث کشتار ملت خود شده است.\

نحوه عملکرد کشورهای غربی را در روزهای اخیر در تعامل با انقلاب مردمی علیه قذافی را چگونه ارزیابی می کنید؟
- برخورد آنان پر از نفاق، دروغ و تمایلات مشکوک و خطرناک است. تحولات اخیر در لیبی تنها به مردم این کشور مربوط می شود و تنها مردم هستند که می توانند به آن خاتمه دهند. این مسئله هیچ ارتباطی به شورای امنیت سازمان ملل ندارد، شورایی که در 66 سال گذشته هرگز نمی توان آن را شورای امنیت نام نهاد. شورای امنیت در این سالها شورای جنگ و حمله به کشورهای کوچک بوده است. آنان مشکلاتی را با سرهنگ قذافی دارند و با این اقدامات در صدد تسویه حساب با وی هستند.
شورای امنیت از تطبیق بند هفتم منشور سازمان ملل (در زمینه تحریم ها) بر لیبی سخن می گوید در حالی که  تصمیم گیرنده اصلی در این باره مردم هستند نه شورای به اصطلاح امنیت. آنان نباید در تلاش برای سرنگونی قذافی شرایط را بر مردم لیبی سخت تر کنند. اگر کشوری تحریم شود این مردم هستند که زیر بار بیشترین فشارها قرار می گیرند. به واقع اگر آنان در قبال لیبی دست به تصویب این تحریمها بزنند بزرگترین جنایت را مرتکب شده و این اقدام را می توان تروریسم واقعی نام نهاد.

در اینجا نظر شما درباره نحوه برخورد جهان عرب با انقلاب مردم لیبی چیست؟
- به واقع اکثر کشورهای عربی از همان مشکلی که در لیبی وجود دارد، رنج می برند و دیر یا زود شاهد قیام ملتهای دیگر کشورهای عرب نیز خواهیم بود. در واقع کسی نمی تواند در برابر موج قیام ملل عرب از موریتانی تا بحرین ممانعت ایجاد کند.
البته من نمی خواهم در این مسئله مبالغه آمیز برخورد کنم، اما با توجه به وقایعی که در این روزها شاهد آن بوده ایم احتمال وقوع هر مسئله ای در این راستا وجود دارد. البته در مصر و تونس مردم همچنان به خواسته های اصلی خود نرسیده اند. در الجزایر، مغرب و موریتانی همچنان در ابتدای راه قرار داریم و در سودان، اردن، یمن و بحرین نیز می دانیم که چه اتفاقاتی رخ داده است.

نحوه همراهی قبایل در لیبی که از آنان به عنوان اهرم اصلی نتیجه دادن انقلاب مردمی یاد می شود، چگونه می دانید؟ آیا آنان عملکرده خوبی داشته اند؟
- بله، در حال حاضر اکثریت قبایل لیبی به انقلاب پیوسته اند. اما قبایل نیز جزئی از جریان گسترده مردم هستند و نباید به آنان همچون گروهی سیاسی نگریسته شود. من در اینجا خواستار توقف کشتار در لیبی و کناره گیری قذافی از قدرت هستم. تا پس از آنان تمام اقشار کشور بدون هیچ استثنایی چه در داخل و خارج دور هم جمع شده و درباره سرنوشت و آینده لیبی تصمیم گیری کنند. این مسئله است که بحران لیبی را فیصله می دهد و نه شورای امنیت. عملکرد آمریکا و غرب در شورای امنیت کاملا مشخص است. کسانی که می خواهند حق مردم لیبی را به آنان بازگردانند چرا فکری به حق پایمال شده ملت فلسطین ندارند. زمانی که در شورای امنیت درباره فلسطین رای گیری می شود و 14 عضو خواستار محکومیت رژیم اسرائیل هستند، آمریکا با یک رای همه چیز را وتو می کند.

در سوال آخر می خواهم از شما بپرسم چند ساعت یا چند روز دیگر تا سقوط قذافی در لیبی فاصله داریم؟
- به طور قطع این مسئله در ساعات آتی رخ نمی دهد و ما چندین روز تا تحقق این مسئله فاصله داریم. در نهایت تا چند روز دیگر همه این تحولات به پایان رسیده و لیبی شروعی دوباره را تجربه خواهد کرد.
البته مردم لیبی از مدتها پیش این آغاز را تجربه کرده اند. آنان با ایتالیایی ها تمام و کمال جنگیدند. در آن زمان نه کشوری بود که لیبیایی ها کمکی برای آن جنگ کند و نه کشوری بود که ما را مجبور به جنگیدن کند. این ملت بود که می جنگید. البته برخی فکر می کردند با شهادت "عمر مختار" (شیخ الشهدا) پایان لیبی را رقم زده اند اما این پایان لیبی نبود و مردم علیه پایگاههای نظامی کشورهای بیگانه از جمله آمریکا و انگلیس وارد عمل شده و آنان را از کشور بیرون راندند البته قذافی در این مسائل نقش داشت، اما لیبی این استعداد را دارد که رهبران بزرگ دیگری نیز داشته باشد که بتوانند کشور را به بهترین نحو اداره کنند.

منبع: خبرگزاری مهر