رییس جمعیت بازرگانان مصر بیان داشت اتحاد ایران و مصر برای تغییر نقشه منطقه و بلکه کل جهان کافی است.

با توجه به وقایع کشور مصر و پیروزی انقلاب 25 ژانويه، اسلام تایمز اقدام به گفتگو با استاد محی الدین غندور نمود. وی در حال حاضر ریاست جمعیت بازرگانان مصر را بر عهده داشته و سابق بر این عضو مجلس شعب مصر نیز بوده است. از جمله دیگر فعالیت های سابق وی عضویت در حزب احرار مصر است. وی از پشتیبانان انقلاب 25 ژانويه محسوب می شود که از روز اول در میدان التحریر حضور داشته است و هم اکنون نیز در تهران بسر می برد. در این گفگتو دیدگاه و نظر وی را در مورد حوادث مصر جویا شدیم.

در ابتدا از شما به خاطر تلاش برای ایجاد و گسترش روابط میان ایران و مصر تشکر و قدردانی نموده و از خداوند متعال توفیق روز افزون برای شما خواستاریم. نقش شما در انقلاب 25 ژانويه چیست؟
درحقیقت جوانان مصر، امور را در دست گرفتند و همه را به دور هم جمع کردند و من نیز یکی از بقیه مردم هستند که آرزوی پیروزی انقلاب را داشته است. به طورمثال من 2 هفته قبل از انقلاب 25 ژانويه با یکی از اعضای اخوان در قاهره دیدار داشتم و به وی گفتم من برای حل این مشکل راه حلی ندارم مگر اینکه راه امام خمینی رحمه الله علیه را دنبال کنیم.
در حقیقت امام خمینی رحمه الله علیه یک انسان کامل و دارای نبوغ خدایی در حل مشکلات بود. به طور کلی راه های مختلفی برای حل مشکلات وجود دارد و هر کس راه خاصی را انتخاب می کند اما روشی را که امام داشتند یک روش منحصر به فرد بوده است و کسی که بخواهد مشکلاتی از این قبیل را حل کند باید به وی اقتدا کند. روشی که هیچ کس تا کنون نداشته است. چرا که می بینیم که وی انقلاب ایران را از پاریس هدایت می کرد.
قبل از انقلاب 25 ژانويه من حوادث مصر را دنبال می کردم و این جوانان بودند که ما را کمک کردند. جوانانی که در میدان التحریر حضور داشتند جوانان مخلصی بودند که هیچ انگیزه سیاسی و یا فرقه ای نداشتند و آن ها فقط بر ضد نظام فاسد حاکم وقت دست به قیام زدند.

ما شنیدیم که شما از ابتدای این انقلاب در میدان التحریر حضور داشتید. چه چیز شما را برانگیخت تا با این جوانان در میدان حضور داشته باشید؟
علتی که مرا به التحریر کشاند تا با جوانان و همراه آنان باشم این بود که فکر کردم که این جوانان هیچ رهبری در میدان به همراه خود ندارند و این باعث از بین رفتن روحیه انقلابی آنان به مرور زمان می شد. شما می دانید که یک پدر همیشه مراقب فرزندان خود است و اجازه نمی دهد که فرزندانش دچار تزلزل شوند و این جوانان نیز با توجه به اینکه بیش از 30 بود که در خفقان بسر می بردند باید همراه آنان می بودم تا اهداف و روحیه انقلابی آنان دچار تزلزل نگردد.

این انگیزه ای بود که مرا به التحریر کشاند تا روحیه این جوانان را تقویت نمایم و مانع از ضعف آنان گردم. من در ابتدای انقلاب به سبب جراحتی در پا در بیمارستان به ‌سر می بردم و با همان حال با صندلی به میدان رفتم. میدانی که خود شما می دانید خیلی وسیع است و جمعیت در آن موج می زد. اما این جمعیت راه را برای من باز می کردند و این خود باعث تقویت روحیه مردم می شد. چرا که آنان می گفتند این پیرمرد را بنگرید که با پای مجروح و این سن و سال به میان جمعیت آمده است. این حضور من در میدان باعث تقویت روحیه مردم می گشت.
در اثنا حضورم در میدان با برخی از برادران اقدام به نصب یک تلویزیون بر یکی از دیوار ها نمودیم که در آن سخنان رهبر انقلاب اسلامی ایران در مورد حوادث مصر از طریق شبکه المنار پخش می شد.
ما یک رادیو را در میدان برای پوشش خبری ایجاد کردیم و جوانان، من را در آنجا نشاندند تا با جوانان صحبت کنم. ما در آنجا شاهد یک مدینه فاضله بودیم که هر یک به دیگری کمک کردند. زنان و مردان، کودک و پیر جوانان همه حماسه آفریدند و با جان دل ایثار می کردند به حدی که قابل تصور نبود. میدان التحریر با آن وسعتش نظافت می شد و آن را با آب و مواد شوینده می شستند و همه به دیگران آب و غذای رایگان می دادند.

ایران چگونه می تواند به مصر و مردم آن کمک کند؟
در وضع موجود کمک اقتصادی برای مصر بسیار کارگشا است. مصر می تواند از هر دولتی کمک دریافت نماید اما من شخصا راضی نیستم که مصر از برخی از کشورها کمک دریافت نماید. هفته گذشته وزیر اقتصاد و وزیر تعاون مصر به آمریکا رفته و ازاین کشور 2 میلیارد دلار قرض طلب کردند. من از دولت ایران می خواهم که از مصر پشتیبانی کند چرا که مصر از جانب عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج تحت فشار شدیدی قرار دارد.
سعود فیصل در مدت یک هفته شش بار به مصر سفر کرده و با ارسال نامه گفته که اگر مبارک محاکمه گردد عربستان تمام کارکنان مصری را از این کشور اخراج خواهد نمود که طنطاوی نیز در پاسخی ابراز داشت که در برنامه اقتصادی 5 ساله مصر ما به کارگران نیاز مبرم داریم و از شما می خواهیم که آن ها را به مصر بازگردانید.

مصر آمادگی خود را برای ارتباط دیپلماتیک با ایران ابراز داشته است و آیا این به این معنی است که مصر خواهان قطع روابط با رژیم صهیونیستی است؟
مردم مصر می خواهند که کشورشان با ایران روابط حسنه داشته باشد و این نظام مبارک بود که خواستار قطع ارتباط با ایران بود و نظر خود را به مردم تحمیل کرده بود. اما مسئله ای که مورد بحث است این است که مردم مصر خواهان قطع ارتباط با رژیم صهیونیستی هستند. ارتباطی که مبارک پایه گذار آن بود و برای این مطلب نیز چند دلیل وجود دارد:

1 – جوانان، مسئولین سفارت اسراییل و همچنین کنسولگری این کشور در اسکندریه را ملزم کردند که مصر را ترک کنند.
2 – آزادی زندانیان فلسطینی از زندان های مصر
3 – باز شدن گذرگاه رفح به روی مسئولین حماس
4 – تعلیق صدور گاز به اسراییل

و ان شاءالله جوانان مصری با برگزاری یک تظاهرات میلیونی خواستار باز شدن گذرگاه رفح خواهند شد و اگر مسئولین حکومتی و یا مجلس نیز مخالفت کنند جوانان بر خواسته خود اصرار ورزیده و آن را به روی برادران خود در غزه باز خواهیم کرد. باید این مساله را مد نظر داشت که در مصر فقط 5 شرکت هستند که با رژیم صهیونیستی تعامل دارند و آن ها متعلق به خانواده مبارک هستند.

آمریکا به مصر کمک اقتصادی و نظامی می کند. آیا شما در ایران به دنبال جایگزین هستید؟
بله . من اینجا در ایران با مسئولین این مسئله را مطرح کرده ام که نباید مصر را تنها گذاشت تا باز هم دچار مشکلات سابق گردد.

برخی قایلند که ائتلاف ایران و سوریه و ترکیه و عراق به همراه مصر می تواند یک قدرت سیاسی اقتصادی در منطقه ایجاد کند که منطقه را در دست گیرد و مصر به دوران قدرت خود در جهان عرب بازگردد. نظر شما در این مورد چیست؟
این کلام صحیحی است اما باید گفت که ما احتیاج به تشکیل گروه 5 نداریم. ائتلاف مصر و ایران برای تغییر نقشه منطقه و بلکه نقشه جهان کفایت می کند.

علت نگرانی عربستان از روابط مصر و ایران چیست؟
معنای اتحاد ایران و مصر این است که مبادی انقلاب ایران منتشر خواهد شد و مصر نیز به دوران تاریخی خود باز خواهد گشت. مصر به عنوان امام و رهبر کشورهای عربی است. اگر بجنگد همه مردم عرب می جنگند. صلح کند همه مردم عرب صلح می کنند و من از دولت ایران می خواهم که از مصر حمایت و پشتیبانی کند تا با فشارهای عربستان سعودی دچار سقوط نگردد.

شما فکر می کنید که مردم مصر جدید را انتخاب کنند یا نظام سابق را به شکل دیگر برپا کنند؟
قطعا مردم به نظام سابق باز نخواهند گشت.

برخی قایلند که انقلاب مصر با کودتای نظامی به دست آمد و ارتش با کمک آمریکا حکومت را به دست گرفت و در نهایت نیز حکومت را تسلیم آمریکا خواهد نمود و در همان حال این ارتش مصری آمریکایی چگونه می شود که اسراییلی نباشد و مردم نیز از اسراییل بیزار باشند؟
این کلام شما به هیچ وجه صحیح نیست. این انقلاب با قیام مردم ایجاد شد و یک کودتای نظامی نبود. ما می گوییم که انقلابی که جمال عبدالناصر در سال 1925 به راه انداخت انقلاب نبود و یک کودتای نظامی بود اما انقلاب در ایران یک انقلاب بود که مردم به راه انداخته بودند. به طور کلی انقلاب به مفهوم واقعی آن در جهان خیلی کم اتفاق افتاده است مانند انقلاب ایران و فرانسه و تونس و در نهایت 25 ژانويه مصر. پس شرط انقلاب این است که مردم پایه گذار آن باشند.
اما نکته دوم این است که ارتش مصر از ابتدای تشکیل تا کنون یک ارتش ملی بوده و جز به وطن خدمت نکرده و با مراجعه به تاریخ این امر مشخص و واضح است و ارتش به هیچ وجه ارتش آمریکایی و یا اسراییلی نیست و به دنبال خدمت به آنها نیز نمی باشد.

موضع مصر و مردم مصر در قبال مسئله فلسطین و حماس و فتح و اسراییل چیست؟ چندی پیش نیز رسانه های اسراییل بیان داشتند که مصر محور شرارت است و مصر به این محور پیوسته است.
برای ما افتخار است که از دیدگاه اسراییلی ها محور شرارت باشیم و در مورد مسئله فلسطین باید گفت مردم مصر خواستار حمل سلاح برای آزادی مردم فلسطین هستند و از آن ها پشتیبانی خواهند نمود و ما شاهد بودیم که حماس نیز با ما در میدان التحریر حاضر بود.

منبع: اسلام تایمز