پس از انقلاب مردمي در مصر كه به سقوط رژيم حسني مبارك انجاميد رابطه اين كشور با تل‌آويو وارد مرحله جديدي شده است به طوري كه مردم اين كشور با برپايي تظاهرات‌هايي و به آتش كشيدن پرچم تل‌آويو، خواستار قطع رابطه اين كشور با رژيم صهيونيستي و لغو معاهده كمپ ديويد شدند. مسئله‌اي كه بارها از سوي مقامات فعلي مصر مطرح شده كه بر تجديد نظر در اين پيمان تاكيد كردند.
بر اساس نظرسنجي كه توسط موسسه آمريكا «پيو» نيز به عمل آمده است، 54 درصد مردم مصر اعلام كرده‌اند كه خواستار لغو توافق رژيم صهيونيستي-مصر هستند موضوعي كه از زمان شروع تظاهرات‌هاي مردمي مصر و سقوط حسني مبارك به يكي از دغدغه‌هاي اصلي سران صهيونيست بدل شده است.

در مقدمه اين موافقتنامه كه در سال 1978 به امضا رسيد چنين مي‌خوانيم:
جمهوري عربي مصر و اسرائيل درباره برقراري صلح عادلانه و فراگير و دائم در خاورميانه و بر پايه دو قطعنامه 242 و 338 شوراي امنيت سازمان ملل متحد به توافق رسيده و هر دو، بار ديگر بر تعهد و التزام خود بر چارچوب‌هاي صلح در خاورميانه كه در كمپ ديويد و در سپتامبر 1978 درباره آن به توافق رسيدند، تاكيد مي‌كنند.
همچنين مصر و اسرائيل اين موافقتنامه را نه تنها موجب برقراري صلح و همكاري ميان خود مي‌دانند، بلكه آن را پايه و اساس صلح و همكاري اسرائيل با همسايگان عربش به شمار آورده، بدين وسيله اسرائيل آمادگي خود را براي امضاي ديگر موافقتنامه‌هاي صلح با ديگر كشورهاي عربي اعلام مي‌كند.
اسرائيل با امضاي اين موافقتنامه اعلام مي‌كند كه خواهان پايان دادن به جنگ و برقراري صلح با مصر و ديگر كشورهاي منطقه خاورميانه است و اين خواسته اسرائيل در قبال تمام كشورهاي منطقه است چرا كه خواستار زندگي مسالمت آميز با آن ها است.
همچنين اسرائيل اين موافقتنامه را به اين جهت با مصر امضا مي‌كند، چون باور دارد اين موافقتنامه گام مهمي‌ در راه برقراري صلح فراگير در منطقه خاورميانه و دستيابي به سازش نهايي ميان ديگر طرف‌هاي عربي درگير با اسرائيل در تمام موضوعات مورد اختلاف برداشته و بدين وسيله مصر و اسرائيل طرف‌هاي ديگر عربي داراي اختلاف با اسرائيل را به حل اختلافات و امضاي موافقتنامه صلح با اسرائيل بر اساس اصول و مباني صلح و سازشي دعوت مي‌كند كه در اين موافقتنامه به آن اشاره شده است.
همچنين مصر و اسرائيل بدين وسيله تمايل خود را به برقراري روابط دوستانه و همكاري دو جانبه ميان خود و بر اساس ميثاق سازمان ملل متحد و اصول و مبادي قوانين بين المللي كه بر روابط كشورها در زمان صلح حاكم است، ابراز مي‌كنند.

بدين وسيله مصر و اسرائيل در چارچوب برقراري صلح ميان خود با امضاي بندهاي موافقتنامه زير اعلام مي‌كنند كه به اختلافات خود پايان داده و مرحله جديدي از صلح و همكاري ميان خود را آغاز مي‌كنند:

ماده يك
1- وضعيت جنگ ميان دو كشور به پايان رسيده و پس از تبادل اسناد امضا شده موافقتنامه ميان دو طرف، صلح ميان آن ها برقرار خواهد شد.

2- اسرائيل تمام نيروهاي مسلح نظامي ‌و مدني خود را از سينا به آن سوي مرزهاي بين المللي ميان مصر و فلسطين تحت قيموميت كه در پرتوكل پيوست به اين پيمان تحت عنوان پيوست يك آمده است، عقب خواهد كشيد. مصر نيز به حاكميت كامل خود بر سينا ادامه خواهد داد.

3- با پايان عقب نشيني اوليه مذكور در پيوست يك، دو طرف روابط طبيعي و دوستانه خود را بر اساس ماده سه برقرار خواهند كرد.

ماده دو
4- مرزهاي ميان مصر و اسرائيل مرزهاي رسمي‌ و بين المللي به رسميت شناخته شده ميان مصر و فلسطين تحت قيموميت است كه در پيوست دوم اين موافقتنامه ذكر آن رفته است. اين مرزها، وضعيت خاص نوار غزه را دربر نمي‌گيرد و دو طرف متعهد مي‌شوند، به حاكميت و تماميت ارضي يكديگر احترام بگذارند و اين موضوع حاكميت بر آسمان و آب‌هاي هر دو طرف را شامل مي‌شود.

ماده سه
5- هر دو طرف احكام و قوانين منشور سازمان ملل متحد و قوانين بين المللي كه به روابط دو كشور در زمان صلح مي‌پردازد را به ويژه در موضوعات زير مراعات خواهند كرد و به اجرا خواهند گذاشت:
الف) هر دو طرف به حاكميت و تماميت ارضي و استقلال سياسي يكديگر احترام مي‌گذراند.
ب) هر دو طرف حاكميت طرف مقابل در مرزهاي به رسميت شناخته بين المللي خود را به رسميت شناخته و به آن احترام مي‌گذارد.
ج) هر دو طرف متعهد به عدم استفاده از زور يا خشونت يا يكي از اشكال آن عليه طرف ديگر به صورت مستقيم يا غير مستقيم مي‌شوند و خود را ملزم مي‌دانند كه تمام منازعات و موارد مورد اختلاف را از طرق مسالمت آميز حل و فصل كنند.

6- هر دو طرف متعهد مي‌شوند كه اقدامي ‌درون اراضي تحت حاكميت يكديگر و توسط نيروهاي تحت فرمان خود يا نيروهاي تحت پوشش خود عليه شهروندان يا املاك و ممتلكات طرف ديگر كه به عنوان اقدام خصومت آميز يا اقدام جنگي يا اقدام تهديد آميز در عرف بين الملل شناخته شده، مرتكب نشوند.
همچنين هر دو طرف متعهد مي‌شوند كه مانع شكل‌گيري يا تحريك يا كمك يا مشاركت در اقدامي‌ نشوند كه به عنوان يكي از اشكال اقدام جنگي يا خصمانه يا تخريبي يا خشونت آميز جهت مقابله با طرف ديگر شناخته شده است، همچنين هر دو طرف متعهد مي‌شوند، عاملان اين اقدامات را به دادگاه معرفي كنند.

7- هر دو طرف متعهد مي‌شوند، روابط كامل طبيعي را ميان خود برقرار نمايند، اين روابط به رسميت شناختن كامل دو طرف، برقراري روابط ديپلماتيك، اقتصادي و فرهنگي، پايان دادن به تحريم اقتصادي و از بين بردن موانع موجود، بر سر نقل و انتقال آزاد افراد و كالاها را دربر مي‌گيرد.
همچنين هر دو طرف متعهد مي‌شوند، راه‌هاي هر چه سريع‌تر و آسان‌تر برقراري اين گونه روابط را بررسي و موانع پيشروي اجراي بندهاي موافقنامه را مرتفع كنند.

ماده چهار
8- هر دو طرف متعهد به برقراري امنيت و حفظ آن در برابر طرف مقابل مي‌شوند و اين اصل بر پايه تبادل اطلاعات و تصميمات و اقدامات امنيتي صورت مي‌گيرد كه درباره آن توافق نظر حاصل مي‌شود و مناطق و محدوده‌ استقرار نيروهاي نظامي ‌در خاك مصر و اسرائيل و استقرار نيروهاي تابع سازمان ملل متحد را دربر ‌گرفته و مشخص مي‌كند.

9- هر دو طرف بر استقرار نيروهاي سازمان ملل متحد در مناطق مشخص شده در پيوست يك توافق نظر دارند.
همچنين هر دو طرف به توافق رسيده‌اند كه عقب نشيني اين نيروها با موافقت شوراي امنيت و از جمله 5 عضو دائم آن صورت خواهد گرفت و بر خلاف تصميمات گرفته شده توسط شوراي امنيت تصميمي‌ اتخاذ نكنند.

10- بر اساس پيوست يك مذكور در موافقتنامه هر دو طرف اقدام به تشكيل هيئت مشتركي براي اجراي موافقنامه و بندهاي مذكور در آن مي‌نمايند.

11- بر اساس درخواست يكي از دو طرف امكان تجديد نظر و بازنگري در ترتيبات امنيتي مذكور در بندهاي 1 و 2 اين ماده و اصلاح آن با توافق دو طرف وجود دارد.

ماده پنج
12- كشتي‌هاي اسرائيلي و همچنين كشتي‌هايي كه از اسرائيل به ديگر كشورها يا از ديگر كشورها به مقصد اسرائيل در تردد هستند، اجازه حركت آزاد در كانال سوئز و ورودي‌هاي آن در خليج سوئز و حركت در درياي مديترانه بر اساس موافقتنامه 1888 قسطنطنيه كه تمام كشورهاي جهان از آن تبعيت مي‌كنند، را دارند.
همچنين با شهروندان و كشتي‌هاي اسرائيلي و شهروندان و كشتي‌هاي ديگر كشورها كه قصد حركت و پهلو گرفتن در يكي از بنادر اسرائيل را دارند، برخورد و تعاملي بدون تبعيض و بر اساس قوانين و اصول و مبادي بين المللي صورت خواهد گرفت.

13- هر دو طرف معتقدند، تنگه تيران و خليج عقبه از جمله گذرگاه‌هاي آبي بين المللي است كه به روي تردد كشتي‌هاي تمام كشورهاي جهان باز است و همچنين هر دو طرف حق يكديگر در كشتي راني و استفاده از آسمان منطقه تنگه تيران و خليج عقبه جهت رسيدن به اراضي كشورهاي خود را به رسميت مي‌شناسند.

ماده شش
14- اين معاهده، حقوق و تعهدات دو طرف بر اساس ميثاق سازمان ملل متحد را محترم شمرده و آن را نقض نمي‌كند، همانگونه كه نبايد اين معاهده را به گونه‌اي تفسير كرد كه تعهدات دو طرف بر اساس ميثاق سازمان ملل متحد را نقض كند.

15- هر دو طرف متعهد مي‌شوند، با حسن نيت تعهدات مذكور در اين موافقنامه را صرف نظر از هرگونه اقدام يا ممانعت از هرگونه اقدام طرف مقابل ادا نمايند.

16- همچنين دو طرف متعهد مي‌شوند، در روابط دو جانبه خود تدابير و اقدامات لازم جهت اجراي مواد و بندهاي موافقتنامه‌هاي بين المللي و چند جانبه را اتخاذ نمايند.

17- هر دو طرف متعهد مي‌شوند، وارد چارچوب‌هاي بين المللي و معاهداتي نشوند كه به موجب آن ها تعهدات و الزاماتي مغاير با اين معاهده براي ايشان فراهم آورد.

18- ضمن عمل به ماده 103 ميثاق سازمان ملل متحد، دو طرف متعهد مي‌شوند در صورت بروز يا وجود تناقض و تعارض ميان تعهدات هر دو طرف؛ اين موافقتنامه و تعهدات ناشي از آن لازم الاجرا است.

ماده هفت

19- اختلافات به وجود آمده بر سر اجرا يا تفسير اين موافقتنامه از طريق گفتگو و مذاكره حل خواهد شد.

20- در صورتي كه اختلاف نظرهاي پيش آمده از طريق گفتگو و مذاكره حل نشود، حل اين اختلافات به مراجع ذي صلاح محول خواهد شد.

ماده هشت
21- هر دو طرف هيئت پرداخت غرامت را تشكيل داده تا از آن طريق غرامت‌هاي لازم جهت دستيابي به صلح و سازش متقابل را پرداخت كرده و خواسته‌هاي طرف مقابل را برآورده كنند.

ماده نه
22- با مبادله اسناد به امضا رسيده ميان دو طرف اين معاهده لازم الاجراست.

23- اين معاهده جاي موافقتنامه‌هاي منعقده ميان مصر و اسرائيل در سپتامبر 1975 را مي‌گيرد.

24- تمام پرتوكل‌ها، پيوست‌ها و نقشه‌هاي پيوست اين موافقتنامه جزئي جدايي ناپذير از اين موافقنامه به شمار مي‌آيند.

25- بايد دبيركل سازمان ملل متحد را از امضاي اين موافقتنامه آگاه و مطلع ساخت تا بر اساس ماده 102 ميثاق سازمان ملل متحد به عنوان موافقتنامه‌اي بين المللي در اين سازمان ثبت و ضبط شود.

26- اين موافقتنامه در 26 مارس 1979 در سه نسخه عربي، انگليسي و عبري به رشته تحرير درآمده و تمام نسخه‌ها از حيث اعتبار و ارزش برابر و مساوي بوده و در صورت بروز اختلاف ميان دو طرف برسر تفسير بندهاي موافقتنامه نسخه انگليسي معاهده مرجع و محل مراجعه جهت حل اختلاف خواهد بود.

بند يك

مفهوم عقب نشيني
27- اسرائيل عقب نشيني تمام نيروهاي مسلح نظامي ‌و مدني خود را از سينا آغاز خواهد كرد و نهايتا تا سه سال پس از امضاي اين موافقتنامه عقب نشيني نيروهاي خود را به پايان خواهند رساند.

28- براي تضمين امنيت متقابل، عقب نشيني به صورت مرحله‌اي و منظم و همراه با اقدامات نظامي ‌جهت ايجاد مناطق مورد نظر و مورد توافق امنيتي صورت خواهد گرفت.

29- عقب نشيني از سينا در دو مرحله انجام خواهد شد:
الف) عقب نشيني موقت تا وراي خطوط مشخص شده از شرق العريش تا راس محمد طي 9 ماه از تاريخ امضاي موافقتنامه صورت مي‌گيرد.
ب) عقب نشيني نهايي از سينا تا ماوراي مرزهاي بين المللي نهايتا ظرف سه سال از تاريخ امضاي موافقتنامه صورت مي‌گيرد.

30- پس از امضاي موافقتنامه فورا كميته‌اي تشكيل خواهد شد تا بر نحوه و كيفيت عقب نشيني نظارت داشته باشد.

بند دوم

مرزهاي نهايي

31- پس از عقب نشيني نهايي خطوط و مناطقي براي تامين امنيت كامل دو طرف به شرح زير مشخص خواهد شد:

الف) منطقه A
1- منطقه‌اي كه از شرق، خط قرمز و از غرب، كانال سوئز و ساحل شرقي خليج سوئز را دربر مي‌گيرد.

2- در اين منطقه نيروي پياده نظام مصر به همراه تمام تجهيزات نظامي‌خود مستقر خواهد شد.

3- اين نيروي نظامي ‌متشكل از عناصر و عوامل زير مي‌باشد:
الف) سه تيپ پياده نظام.
ب) يك تيپ مسلح ديگر افزون بر سه تيپ فوق الذكر.
ج) هفت گردان توپخانه به شرط آن كه تعداد توپ‌هاي آن بيشتر از 126 توپ نباشد.
د)هفت گردان پدافند هوايي مجهز به موشك‌هاي زمين به هوا به شرط آن كه تجهيزات نظامي ‌و موشك‌هاي زمين به هواي آن بيش از 126 موشك زمين به هوا نباشد.
ه) استقرار 230 تانك.
و) استقرار 480 ماشين زره پوش.
ي) حضور 22 هزار نيرو.

ب) منطقه B
1- اين منطقه از خط سبز در شرق تا خط قرمز در غرب را شامل مي‌شود.

2- نيروهاي مرزي مصر متشكل از چهار گردان مجهز به سلاح هاي سبك و زره پوش امنيت اين منطقه را فراهم خواهند ساخت و نيروهاي پليس در برقراري امنيت به نيروهاي مرزي كمك خواهند كرد.

3- در اين منطقه 4 هزار نيرو مستقر خواهد شد.

4- در سواحل اين منطقه و بر سر مرزها علاوه بر گشت‌هاي منظم، دستگاه‌هاي هشدار نيز نصب خواهد شد.

ج) منطقه C
1- اين منطقه خط سبز در غرب و مرزهاي بين المللي و خليج عقبه در شرق را دربر مي‌گيرد.

2- فقط نيروهاي وابسته به سازمان ملل متحد و نيروهاي پليس مصر در منطقه c مستقر خواهند شد.

3- نيروهاي پليس مصر مجهز به سلاح‌هاي سبك بوده و وظايف معمول و رايج را در اين منطقه بر عهده خواهند داشت.

4- وظايف نيروهاي تابع سازمان ملل متحد در ماده 4 اين پيوست ذكر شده است.

5- نيروهاي سازمان ملل متحد در پايگاه‌هايي مستقر خواهند شد كه در اين مناطق ايجاد مي‌شوند و محل استقرار آن ها پس از رايزني و هماهنگي با مصر مشخص شده و به شرح زير است:
الف) در منطقه‌اي مابين 20 كيلومتري از صحراي سينا تا درياي مديترانه و مجاور مرزهاي بين المللي.
ب) در منطقه شرم الشيخ.

د) منطقه D
1- اين منطقه خط آبي در شرق و مرزهاي بين المللي در غرب را دربرمي‌گيرد.

2-در اين منطقه نيروهايي از اسرائيل متشكل از چهار يگان پياده نظام با تجهيزات نظامي ‌و نيروهاي ويژه سازمان ملل متحد مستقر خواهند شد.

3- اين نيروها مجهز به توپ و تانك و پدافند هوايي بوده اما اجازه در اختيار داشتن موشك‌هاي زمين به زمين را ندارند.

4- عناصر اصلي تشكيل دهنده اين 4 تيپ متشكل از 180 زره پوش با تمام تجهيزات و 4 هزار نيرو است.

32- ورود به مرزهاي هر دو طرف از طريق نقاط ايست و بازرسي كه بر سر مرزها تشكيل مي‌شود و بر اساس قوانين هر دو طرف صورت خواهد گرفت.

33- فقط نيروها، دستگاه‌ها و تجهيزات نظامي كه اجازه آن داده شده اجازه دارند، در اين مناطق مستقر باشند.

بند سوم

سيستم پرواز هواپيماها
34- پرواز جنگنده‌هاي مصري و اسرائيلي و پروازهاي اطلاعاتي دو طرف فقط در مناطق A و D امكان پذير است.

35- همچنين پروازهاي غير نظامي مصر و اسرائيل به طور مستمر فقط در مناطق A و D مي‌تواند صورت گيرد.

36- در منطقه B فقط هواپيماهاي غير نظامي مصر اجازه نشستن بر زمين يا برخاستن به هوا را خواهند داشت به شرط آن كه اين هواپيماها بيش از 8 فروند نباشد. يگان مرزي مصر نيز جهت اداي وظايف خود مجهز به بالگردهاي غير نظامي خواهد بود.

37- در منطقه C نيروي پليس مصر نيز مجهز به بالگردهاي غير نظامي براي اداي وظايف خود است.

38- فقط فرودگاه‌هاي غير نظامي اجازه دارند در اين مناطق به فعاليت خود ادامه دهند.

39- بر فراز آب‌هاي منطقه‌اي صرفا فعاليت‌ها و پروازهاي نظامي انجام خواهد شد كه در اين پيوست اجازه آن ها داده شده است.

بند چهارم

سيستم حركت كشتي‌ها

40- بر سواحل مناطق A و D كشتي‌هاي مصري و اسرائيلي به طور مستمر در تردد خواهند بود.

41- قايق هاي گشت‌زني مصر در آب‌هاي منطقه‌اي منطقه B براي كمك به نيروهاي مرزي جهت اداي هرچه بهتر وظايفشان كمك خواهند كرد، مشروط بر اين كه فقط نيمي از اين قايق‌هاي گشت زني مسلح باشند.

42- نيروي پليس مصر مجهز به قايق‌هاي سبك است كه نيمي از آن ها مسلح خواهد بود تا به وظايف خود در منطقه C عمل كند.

43- هيچ چيز نمي‌تواند مانع تردد كشتي‌هاي دو طرف در كانال سوئز و آب‌هاي منطقه اي شود.

44- تنها بنادر غير نظامي اجازه ايجاد و تجهيزات غير نظامي اجازه استقرار در مناطق فوق الذكر را خواهند داشت.

45- تنها فعاليت‌هايي در اين مناطق و آب‌هاي منطقه‌اي انجام خواهند شد كه در پيوست موافقتنامه اجازه آن داده شده است.

بند پنج

سيستم‌هاي هشدار دهنده

مصر و اسرائيل در مناطق A و D سيستم‌هاي هشدار دهنده نصب و راه اندازي مي‌كنند.

بند شش

عمليات سازمان ملل متحد
46- هر دو طرف از سازمان ملل مي‌خواهند نيروها و ناظران خود را جهت نظارت بر اجراي موافقتنامه در مناطق مورد نظر مستقر كنند و تمام تلاش خود را جهت جلوگيري از نقض مواد و بندهاي معاهده بكارگيرند.

47- درباره نيروهاي سازمان ملل متحد و اين ناظران دو طرف در موارد زير به توافق دست يافته‌اند:
الف) ايجاد نقاط ايست و بازرسي و برقراري گشت‌هاي نظارت و كنترل و برج‌هاي مراقبت در طول مرزهاي بين المللي و مناطق B و C.
ب) با توافق دو طرف حداقل هر ماه دو بار گشت‌هاي سازمان ملل نحوه اجراي بندهاي مختلف موافقتنامه را بررسي خواهند كرد.
ج) در صورت نياز به گشتي‌ها و نظارت‌هاي بيشتر درخواست مورد نظر بايد 48 ساعت پيشتر از موعد مقرر ارائه شود.
د) تضمين آزادي دريانوردي در تنگه تيران بر اساس بند 5 معاهده به اجرا گذاشته خواهد شد.

48- ترتيبات اتخاذ شده در بند فوق در مناطق A و B و C توسط نيروهاي سازمان ملل متحد و در منطقه D توسط ناظران اين سازمان به اجرا گذاشته خواهد شد.

49- نيروهاي سازمان ملل متحد توسط نيروهاي هر طرف همراهي خواهند شد.

50- نيروهاي سازمان ملل متحد و ناظران آن گزارش خود را به هر دو طرف ابلاغ خواهند كرد.

51- نيروهاي سازمان ملل متحد كه در اين مناطق مستقر و مشغول به فعاليت خواهند شد، براي اداي وظايف خود از آزادي عمل و تحرك كامل برخوردار خواهند بود.

52- نيروهاي سازمان ملل متحد و ناظران آن نمي‌توانند نظارت و اشراف بر گذرگاه‌هاي بين المللي را به كشور يا سازمان و نهاد بين المللي ديگري محول نمايند.

53- دو طرف بر كشورهايي كه نيروهاي سازمان ملل متحد و ناظران آن را تشكيل مي‌دهند به توافق خواهند رسيد. اين نيروها نبايد از كشورهاي عضو دائم شوراي امنيت تامين شوند.

54- دو طرف به توافق مي‌رسند كه سازمان ملل متحد ترتيبات لازم جهت حصول اطمينان از اداي وظايف نيروهاي خود در برابر اين موافقتنامه را اتخاذ نمايند.

بند هفت

نحوه ارتباط و تماس
55- با تشكيل يك كميته مشترك موانع موجود بر سر راه اجراي بندهاي موافقتنامه كه ممكن است بعدها بروز كند، برطرف خواهد شد. بالطبع حل مشكلات حادتر بر عهده مقامات و مسئولان نظامي دو طرف گذاشته خواهد شد.

56- يك دفتر ارتباطي مصري در العريش و يك دفتر ارتباط اسرائيلي در بئر سبع داير خواهد شد. مسئوليت هر دفتر به عهده افسري است كه از سوي كشور مربوطه تعيين خواهد شد.

57- با نظارت سازمان ملل متحد يك خط مستقيم تلفني اين دو دفتر را به يكديگر مرتبط خواهد ساخت.

بند هشت

احترام به نصب يابودهاي جنگ
هر دو طرف مختارند، يادبودهايي از جنگ براي خويش نصب كنند و به طرف ديگر اجازه ورود و نصب اين يادبودها را بدهند.

بند نه

اقدامات موقت
عقب نشيني نيروهاي نظامي و غير نظاميان اسرائيلي پشت خط عقب نشيني موقت و وظايف نيروهاي دو طرف و نيروهاي سازمان ملل متحد پيش از عقب نشيني نهايي در پيوست ذكر شده است.

منبع: خبرگزاری فارس