"لطفی غرس" خبرنگار العالم که دارای تابعیت تونسی کانادایی است اخیرا با اصرار خودش مسئولان شبکه العالم را متقاعد به حضور در لیبی کرده بود اما وی در بدو ورود به خاک لیبی در پی کوتاهی مقامات دولت موقت تونس بازداشت شده و به زندان افکنده می شود.

وی تاکید دارد که مقامات تونسی با سهل انگاری عمدی در نحوه ارائه ویزای ورود به لیبی، موجبات دستگیری و اسارتش را به وجود آوردند. در گفتگو با لطفی غرس پس از آزادی از زندان های لیبی در حالی که در تهران حضور داشت، متوجه نگرانی های خاص وی در قبال قیام های عربی به ویژه در تونس و لیبی شدیم. البته با توجه به انتشار اخبار ضد و نقیض درباره پرونده امام موسی صدر، ترجیح دادیم نخستین سوال را به این مسئله اختصاص بدهم.

آقای لطفی غرس در ابتدا با توجه به حضور بیش از دو ماهه شما در زندان های لیبی، می خواهم بپرسم آیا اطلاعاتی درباره وضعیت امام موسی صدر که گفته می شود در زندان های رژیم قذافی بسر می برند، دارید که ما را مطلع سازید؟
زمانی که در زندان انفرادی طرابلس (پایتخت لیبی) بودم از یک شیخ شنیدم که امام موسی صدر را به وسیله یک هواپیما از زندان طرابلس به شهر سرت انتقال داده و در آنجا وی را قتل رسانده و در مکانی نامعلوم با نام مستعار دفن کرده اند. این خبری بود که من از این عالم دینی در روزهای اسارتم شنیدم و خدا می داند که چه رخ داده است.

به عنوان سوال دوم با توجه به اینکه خودتان اصلیتی تونسی دارید، نظرتان درباره تحولات پس از انقلاب در این کشور چیست؟
ملت تونس توانست کلید آغاز انقلاب ها در جهان عرب را بدون هر گونه کمک عوامل خارجی بزند. اما هم اکنون مشاهده می شود دست بیگانگان برای مصادره و کنترل انقلاب این ملت بزرگ دراز شده است. البته من امیدوارم که کشورهای دیگری نیز در مخالفت با این جریان کمک واقعی به ملت تونس را آغاز کنند.

نقش اصحاب رسانه و کسانی همچون خودتان را در کمک به رسیدن انقلاب های عربی به اهداف از پیش تعیین شده چگونه ارزیابی می کنید؟
اصحاب رسانه و خبرنگاران نقش بزرگی می توانند در این مسئله ایفا کنند اگر به وظیفه اصلی خود که همانا پوشش واقعگرایانه رویدادها است، پایبندی داشته باشند.

با توجه به اسارت بیش از دو ماهه شما در لیبی می خواهم درباره نگاه شما به آینده این کشور بپرسم؟
ملت لیبی با مشکلات متعددی در چند سال آتی مواجه خواهد شد و احتمال طولانی شدن تنش ها در این کشور وجود دارد. بازیگران خارجی در مسئله لیبی خواهان ایجاد عراق و یا افغانستانی جدید هستند. به نظر من منازعات ملت لیبی با قذافی در صورت پایان یافتن، در ادامه وارد مرحله مبارزه به دخالت بیگانگان در این کشور می شود که این برای سال های طولانی به درازا کشیده می شود. البته معتقدم در نهایت قذافی خواهد رفت تا لیبی توسط مردم با کرامتش مدیریت شود.

به عنوان سوال آخر می خواهم درباره اصلی ترین مسئله که در روزهای اسارت به آن فکر می کردید و دغدغه ذهنی شما بود، برایمان بگویید؟
به خدا قسم زمانی که صدای بمباران ناتو را در شهر طرابلس می شنیدم برای مردم بی گناه لیبی تاسف می خوردم. در واقع من از بابت پدر و مادرم که در تونس و خانواده ام که در کانادا بودند نگرانی خاصی نداشتم. تنها نگرانی من در این روزها ملت لیبی بودند.

خاطره دلهرآوره از تجربه مرگ
خبرنگار العالم در ادامه با اشاره روزهای سخت اسارت خود در لیبی در حالی که اشک می ریخت اظهار داشت: نیمه شب یکی از روزهای اسارتم سه نقابدار وارد سلول شدند و به من گفتند حکم اعدامت صادر شده است و باید همراه ما بیایی.
غرس ادامه داد: من از این سه نقابدار خواستم که اجازه دهند دو رکعت نماز بخوانم. پس از خواندن نماز چشمانم را بستند و مرا به مکانی نامعلوم بردند. ساعتی بد فشار یک مسلسل را روی سرم احساس کردم. ناگهان صدای گلوله ای آمد و من با ترس از اینکه گلوله به سرم خورده بیهوش شدم. ساعتی نگذشت که حس کردم کسی مرا به شدت لگد می زند، با خود گفتم که حتما اینها فرشتگان الهی هستند که می خواهند مرا مورد سوال و جواب قرار دهند. به آن ها گفتم "مرا نزنید خدای شما مرا هم خلق کرده است".
این خبرنگار تاکید کرد: دقایقی بعد متوجه شدم وی یکی از همان سه نقابدار است که به من گفت حکم اعدامت به تعویق افتاده است.
غرس تاکید کرد: خاطرنشان می شود لطفی غرس خبرنگار العالم در نخستین روزهای بازداشت در زندان تاجورا (نزدیکی طرابلس) حضور داشت که پس از چند روز وی را به زندانی نامعلوم در پایتخت لیبی انتقال دادند. وی با تمجید از تلاش های شبکه العالم در زمینه آزادی وی از زندان های لیبی به سهل انگاری مقامات تونسی و کانادایی در این مسئله اشاره کرد و خبر از تنظیم شکایتی علیه آنان داد.

منبع: خبرگزاری مهر