پس از حمله نظامي آمريكا و ناتو با ادعاي دفاع از حقوق بشر به عراق و افغانستان كه نتيجه اي جز كشتار و غارت منابع ملي در اين كشورها نداشت، هم اكنون ليبي سرزميني با ذخاير عظيم نفت و گاز، هدف ديگري براي جاه طلبي هاي غرب است.

حمله نظامي آمريكا و ناتو به ليبي به بهانه دفاع از مردم اين كشور كه تا كنون برخلاف اين شعار به كشتار تعداد زيادي از غير نظاميان بي گناه منجر شده است، پس از دو كشور عراق و افغانستان نمونه ديگري از اعمال تجاوزكارانه آمريكا در جهان اسلام به شمار مي آيد كه به اعتقاد كارشناسان نتيجه اي جز اشغال، خونريزي و غارت منابع زير زميني ليبي از جمله نفت نخواهد داشت.
سقوط 'معمر قذافي' و پيروزي مخالفان وي در شهرهاي مختلف ليبي هم اكنون نگراني كارشناسان در رسانه ها و برخي محافل خبري و سياسي غربي و عربي را برانگيخته است. به اعتقاد بسياري هدف آمريكا از دخالت در بحران ايجاد شده در ليبي نه تنها دفاع از انقلابيون ليبي نيست بلكه همچون اشغال عراق به منظور نفع شخصي و غارت منابع عظيم نفتي در اين كشور صورت مي گيرد.
در اين خصوص خبرنگار روزنامه انگليسي 'اينديپندنت' در گزارشي نوشت: نبايد اجازه دهيم اشتباهاتي كه در عراق مرتكب شديم در ليبي تكرار شود. وي معتقد است كه پس از سرنگوني قذافي اين كشور (انگليس) نبايد اشتباهاتي كه در عراق مرتكب شد را تكرار كند. اينديپندنت پس از انتشار اخبار سقوط رژيم قذافي نوشت: 'نيك كلگ' معاون نخست وزير انگليس بايد در سخنراني خود قول دهد كه انگليس ديگر اشتباهاتي را كه در عراق پس از سرنگوني صدام مرتكب شد تكرار نخواهد كرد.
'اندي مك اسميت' خبرنگار اين روزنامه افزود: كشورهاي درگير مبارزه با ليبي مي دانند كه چه مشكلاتي به دنبال سرنگوني ديكتاتوري كه چهار دهه حكومت كرده است پيش خواهد آمد.

به گفته خبرگزاري 'الجزيره' به نقل از انقلابيون ليبي، كشور فرانسه 1500 سرباز ليبيايي را بعد از آموزش در فرانسه در شمال طرابلس مستقر كرده است. اين عمل فرانسه مي تواند نمونه آشكاري از مداخله و آشوبگري در امور داخلي يك كشور تلقي شود.
در اين زمينه 'البغدادي المحمودي'، نخست وزير ليبي در گفتگو با 'بان كي‌مون'، دبيركل سازمان ملل خواهان تشكيل كميته‌ي بلند پايه‌اي براي بررسي تجاوزات نيروهاي ناتو عليه ليبي شد. اين در حالي است كه به گفته الجزيره 'جفري فلتمن'، معاون وزير امور خارجه آمريكا در امور خاور نزديك در مقابل مدعي شد: روزهايي كه شاهد باقي ماندن قذافي در قدرت خواهيم بود انگشت شمار است. بسياري از كارشناسان مداخله نظامي غرب به ويژه آمريكا در ليبي را به منظور غارت منابع گسترده نفتي اين كشور مي دانند.

'ميشل شوسودوسكي'، مدير مركز پژوهش هاي جهاني سازي در مونترال كانادا و محقق روزنامه 'Mondialisation' در مقاله اي به بررسي تاثير ذخاير نفتي ليبي در جنگ ليبي پرداخته است. به اعتقاد وي ليبي انبار نفت آفريقا به شمار مي رود و مداخله نظامي ايالات متحده و ناتو در ليبي پيامد هاي جغرافياي سياسي و اقتصادي پراهميتي خواهد داشت. در اين مقاله آمده است: ليبي با سه و نيم درصد از كل ذخاير نفتي جهان يكي از پر اهميت ترين كشورها بوده و اين حجم معادل دو برابر كل ذخاير نفتي ايالات متحده مي باشد. 'عمليات ليبي' بخشي از برنامه نظامي در گستره خاورميانه و آسياي مركزي بوده و هدف آن كنترل و تصاحب بيش از 60 درصد ذخاير نفتي و گاز جهان به علاوه خطوط لوله هاي نفتي و گاز است. با ذخيره 46.5 ميليارد بشكه نفت(10 برابر مصر) ليبي بزرگترين ذخيره نفتي قاره آفريقا است كه نيجريه و سپس الجزاير در مقام هاي دوم و سوم قرار مي گيرند. براي مقايسه مي توانيم يادآور شويم كه ذخيره نفتي ايالات متحده در دسامبر 2008 بر اساس گزارشات رسمي 20.6 ميليارد بشكه بوده است.
شوسودوسكي در ادامه ياد آور مي شود: ارزيابي هاي جديد نشان داده اند كه ذخيره نفتي ليبي 60 ميليارد بشكه و ذخيره گاز آن نيز 1500 ميليارد متر مكعب است. همچنين به گفته اين نويسنده اهداف بشر دوستانه آمريكا همواره در خدمت منافع خصوصي اين كشور بوده است. تهاجم به ليبي با ماموريت بشر دوستانه در خدمت همان منافع خصوصي است كه در تهاجم به عراق در سال 2003 بود. اهداف پشت پرده چيزي به جز تصاحب ذخيره نفتي ليبي و بي ثبات ساختن شركت ملي نفت به نفع خصوصي سازي ثروت نفتي ليبي و منتقل كردن آن به دست شركت هاي خارجي نيست.

در اين مقاله آمده است، شركت هاي غول آساي انگليس و آمريكا و توليد كنندگان اسلحه در ايالات متحده و اروپا برندگان اصلي ولي ناگفته اين اردوي نظامي عليه ليبي هستند كه ايالات متحده و ناتو آن را به راه انداخته و هدايت مي كنند.
از سوي ديگر نويسنده اين مقاله خاطر نشان مي سازد كه يكي از اهداف مهم آمريكا از حمله به ليبي، خروج شركت هاي نفتي چيني است. تعداد كاركنان شركت ملي نفت چيني 400 نفر و كل كاركنان چيني در ليبي در حدود 30 هزار نفر است. به طور كلي، واشنگتن حضور چين در آفريقاي شمالي را به عنوان مداخله تلقي مي كند. از ديدگاه جغرافياي سياسي چين دست و پا گير است. در نتيجه يكي از اهداف اردوي نظامي عليه ليبي، حذف چين از آفريقاي شمالي است. از ديگر غنايم جنگي كه در اين ميان نصيب آمريكا خواهد شد ميلياردها دلار سهامي است كه به توقيف و ضبط بانك هاي غربي در آمده است.
در پايان اين مقاله تصريح شده است: اگر ليبي هدف گرفته شده به اين علت است كه جز كشورهايي است كه زير نفوذ ايالات متحده نيست و از قبول درخواست هاي پنتاگون سرپيچي كرده است.

نشريه فارين پاليسي نيز در اواخر تير ماه حمله به ليبي را تازه ترين حماقت اوباما خواند كه خسارات جبران ناپذيري براي بسياري كشورها از جمله خود آمريكا به دنبال خواهد داشت.
اين نشريه در ادامه ياد آور شد: هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي روزانه بسياري از بخش هاي مسكوني ليبي را بمباران و افراد غير مسلح و غيرنظامي را به خاك و خون مي كشند. اين در حالي است كه اوباما علت حمله به ليبي را كمك به مردم، سرنگوني حاكم ديكتاتور آن و ايجاد عدالت در اين كشور مطرح كرده است.
آنچه از اوضاع كنوني ليبي استنباط مي شود، اين است كه چاه هاي عظيم نفتي و ذخاير گازي ليبي هدف هجوم آمريكا به اين كشور بوده و در نتيجه واشنگتن فعلا تمايلي به پايان درگيري ها در آن ندارد.
در پايان اين مقاله آمده است: اوضاع كنوني ليبي و يمن مي تواند مشكلات و معضلات فراواني در پي داشته باشد، بمباران هاي بي هدف جنگنده هاي آمريكايي كه بايد امنيت و دموكراسي را براي ليبيايي ها مي آورد تا كنون ارمغاني جز مرگ و ويراني نداشته است.

ارسال نامه نمايندگان پارلمان عراق به سازمان ملل متحد و شكايت آن ها از موسسات آمريكايي در خصوص غارت نزديك به 18 ميليارد دلار از پول نفت كشورشان توسط اين موسسات دليلي بر اين مدعي است كه هدف آمريكا از دخالت در امور كشورهاي خاورميانه به تاراج بردن منابع نفتي اين سرزمين ها است. به گفته خبرگزاري 'رويترز' در اواخر خرداد ماه امسال، در نامه نمايندگان پارلمان عراق به سازمان ملل آمده است: همه نشانه‌ها گواه آن است كه موسسات ايالات متحده آمريكا با غارت پول مردم عراق كه براي توسعه اين كشور اختصاص يافته بود، مرتكب فساد مالي شدند.
اين در حالي است كه 'استوآرت بوئن'، بازرس ويژه كل بازسازي عراق، هفته گذشته هشدار داده بود كه شايد 6.6 ميليارد دلار سرقت از پول‌هاي ارسالي به عراق كه در قالب كمك‌هاي مالي به اين كشور صورت گرفت، 'بزرگ‌ترين سرقت مالي در تاريخ ملي' آمريكا باشد. وي وزارت دفاع آمريكا را مسئول چشم‎پوشي از پيگيري اين پول‌هاي مسروقه دانست. گفتني است كميته شفاف‎ سازي پارلمان عراق سرقت اين مبلغ را 'جنايت مالي' توصيف كرده و انگشت اتهام خود را به سوي آمريكا نشانه رفته است.
بايد سرقت ميراث فرهنگي و موزه ملي عراق را نيز به اين سرقت ها افزود كه گفته مي شود مسئولان آمريكايي از جمله 'ريچاد پرل' رئيس سابق شوراي سياست هاي دفاعي در وزارت دفاع آمريكا 'پنتاگون' و از طراحان جنگ عليه عراق آن را انجام دادند اما در اين خصوص نيز سازمان هاي بين المللي اقدامي صورت ندادند و واشنگتن همچنان به ‌غارت منابع موجود در عراق ادامه مي دهد. حضور شركت هايي مانند بلك واتر و تداوم حيات سمي آن ها در عراق مويد همين مساله است.

روزنامه عرب زبان و مصري 'الجمهوريه' نيز در اواخر خرداد ماه سال جاري اعلام كرد: 'سرنوشت ليبي در اروپا رقم مي خورد؛ طرح تقسيم و غارت چاه هاي نفت' اين روزنامه مصري در اين مطلب با اشاره به وضعيت كنوني مردم ليبي مي نويسد: انقلاب مردمي در ليبي نيازمند حمايت همه ملت هاي آزاده اي است كه بر اصل احترام به حقوق بشر تاكيد مي كنند اما آنچه اين روزها در اين كشور در حال وقوع است، تاسف همه را به دنبال دارد زيرا مي بينيم مردم بي گناه ليبي هم در تير رس موشك هاي ناتو هستند و هم نيروهاي قذافي به كشتار آن ها دست مي زنند. همچنين در اين درگيري ها همه امكانات و توانمندي هاي مردم ليبي و همه زيرساخت هاي اين كشور به ارزش صدها هزار دلار از بين رفته است.
به نوشته اين روزنامه عرب زبان، ادامه درگيري ها در ليبي به شكل كنوني آن، آينده اين كشور متحد و يكپارچه را در معرض تهديد قرار داده به گونه اي كه دسيسه ها و توطئه هايي براي تجزيه اين كشور مطرح شده است.

همچنين رژيم صهيونيستي تلاش مي كند با وجود اينكه در كنار ديكتاتور ليبي قرار داشت، با جوسازي زمينه مداخله هر چه بيشتر در آفريقا را براي خود فراهم كند. منابع صهيونيستي مدعي شده اند كه يكي از معارضان ليبيايي خواستار حمايت رژیم صهیونیستی از معارضان ليبي براي يكسره كردن كار قذافي شده است. روزنامه صهيونيستي ها آرتص مدعي شده است؛ احمد شباني كه ادعا مي شود يكي از سران معارض ليبي، موسس حزب دموكرات اين كشور و فرزند يكي از وزراي عهد پادشاهي ليبي است، گفته است: «ما نيازمند كمك همه طرف ها در جامعه جهاني از جمله رژيم صهيونيستي هستيم. از این رژیم مي خواهيم كه در چارچوب جامعه جهاني براي پايان بخشيدن به حكومت قذافي و خانواده استبدادگر او تلاش كند و در حال حاضر اين بزرگترين نياز ليبي است.»
هاآرتص افزوده است؛ شباني پس از شروع انقلاب در ليبي عليه قذافي به ليبي آمد و به صفوف انقلابيون پيوست اما پس از آنكه احساس كرد خطراتي متوجه او شده است به انگلستان بازگشت! اين روزنامه صهيونيستي اضافه كرده است كه شباني جايگاه مشخصي در بين معارضان ليبيايي ندارد اما در رسانه هاي غربي بارها ظاهر شده و به عنوان معارض شناخته شده است.

او در پاسخ به اين سوال كه آيا نظام جديد ليبي پس از قذافي، رژيم صهيونيستي را به رسميت خواهد شناخت يا نه؟ گفت: اين مساله بسيار حساسي است و سوال اين است كه آيا رژيم صهيونيستي ما را به رسميت خواهد شناخت؟ شباني تصريح كرده است با ايده قذافي در باره پايان بخشي به نزاع فلسطيني – صهیونیستی با تشكيل كشور واحد «اسراطين» مخالف است و اين ايده را ناشي از تفكر خيالبافانه ديكتاتور ليبي خواند.
او درباره شايعات انتقال سلاح از ليبي به گروه هاي فلسطيني در غزه گفت: اين اخبار را از منابع موثقي شنيديم كه قاچاق اسلحه از طريق مصر به غزه در حال انجام است. اين موضوع مايه نگراني ماست و بايد براي آن فكري بكنيم.

به گفته شبكه خبري الجزيره، تنها در اولين حمله جت هاي فرانسوي و ناوها و زير دريايي هاي انگليسي و آمريكايي به ليبي، پدافند هوايي اين كشور از كار انداخته شد و خسارات فراواني به آن تحميل گرديد. همچنين در اين حملات تعداد زیادی کشته و زخمي شدند. به گفته كارشناسان ارزيابي اعمال و مداخلات نظامي آمريكا در عراق، افغانستان و هم اكنون ليبي نشان مي دهد كه هدف اين كشور، نه تنها احقاق حقوق ملي مردم و دفاع از حقوق بشر نيست، بلكه غارت منابع مالي و زير زميني در اين سرزمين ها است كه اين مساله هم اكنون نگراني هاي بسياري را در خصوص آينده ليبي و منابع عظيم نفتي در اين كشور را برانگيخته است.

منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی