درد ورنج زیمبابوه همچنان ادامه دارد چراکه رئیس جمهور رابرت موگا -به ومورگان چانگیرایی ، نخست وزیر جدید ورقیب او در ا نتخا بات اخیر درتوا فق نها ئی تشکیل دولت ا ئتلافی هنوز به نتیجه قطعی نرسیده ا ند. در همین حال ، در حالیکه نرخ رسمی تورم به یازده میلیون در صد رسیده ، نرخ غیررسمی آن به بیش از531% بالغ گردیده است. رئیس جهمور بزرگترین کشور ا فریقا یی رسماً از سوی داد گاه بین المللی جنایی متهم به دست داشتن در نسل کشی در کشور شده . در سوما لی ،تراژدی بی قانونی ومشکلات حکومتی شرایط بدتری را یافته است.وحتی در کشور افریقای جنوبی که بالاترین اقتصاد قاره را در اختیار دارد ، بحران سیاسی پس از تغییر تابو امبکی رئیس جمهور پیشین ا فزایش یا فته است.

در عین حال ،تمامی این اوضاع واحوال با نوعی خوشبینی قوی برای قاره ا فریقا ملازمت داشته چشم انداز خوبی را برای آینده این قاره مجسم می کند. علی رغم مشکلات فراوان ، 48 کشور واقع در ا فریقای صحرا به تناسب درجات از موفقیت های اقتصادی این دوره زمانی لذ ت می برند. و علی رغم بحران فعلی در بازارهای مالی جهان ، سرمایه گذاران بین المللی هنوز در صدد هستند که خواهند توانست در قاره افریقا اهداف مالی خود را بیابند.

از طرفی دیگر ، رشد سالانه GDP در دوره زمانی 94-1990 در حد پائینی برا بر 9/0% بود . از آن زمان ، میانگین رشد به نزدیک 5% بالغ شد( جدول شماره 1). اما قبل از خزان یا س ونا امیدی مالی ، صندوق بین المللی پول این پیش بینی را کرده بود که رشد GDP به رقم 6/6% در سالجاری خواهد رسید.وتخمین IMF برای دوره زمانی فعلی کمی پائین تر از این مقدار می باشد. لازم به ذکر است که رشد سالانه GDP در اواخر دهه 1990 برابر 1/1% بود که در مقایسه با رقم دوره زمانی 2004 لغایت 2006 که برابر 45 را نشان می داد کاهش داشت.همچنین در سال 1990 ، 47% مردم قاره افریقا در فقر بسر می بردند که این رقم در سال 2004 به 41% کاهش یافت.واگر این وضعیت ادامه یابد ، تا سال 2015 ما فقط شاهد 37% فقر در این قاره خواهیم بود. البته جدای از زیمبابوه ، هرچند نرخ تورم درافریقا نسبت به سایر نقاط جهان بالاتر هم برود کشورهای افریقایی توانسه ا ند نرخ تورم خود را کاهش دهند.

تا کنون بسیاری از کشورها (افریقایی) از سوی مدیریت های اقتصاد کلان و نیز کمک های سرمایه ای بزرگ غربی به همراه بخشودگی وامها باضافه سرمایه گذا ریهای فراوان از جا نب آسیا خاصه چین وخاورمیانه برخوردار شده اند. سرما یه های با قی مانده از کشورهای حوزه خلیج فارس به سوی ا فریقای شرقی جریان انتقال یا فته است. صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده که تزریق سرمایه وقرض به قاره آفریقا در دوره زمانی 2007- 2000 از یازده بیلیون به رقم پنجاه وسه بیلیون ا فزایش یا فته است. بیشتر این رشد مالی به علت رشد تولیدات کالایی محسوب می شود.در این میان کشورهای تولید کننده نفت هم چون آنگولا ،وحتی سودان واقع در بحران جنگ از توسعه این امر حمایت نموده اند تا رقم هزینه شده برای افریقا بالاتر رفته که ا لبته بیشتر سرمایه های خارجی نیز به سمت صنایع استخراجی جریان داشته است.

علاوه براین، اینک د لیل منطقی برای بقای قاره آفریقا در چا لش با بحران اخیر ما لی جهان نسبت به سایر نقاط دنیا وجود دارد که در برا بر مشکلات مالی در سطح بین الملل فشارهای کمتری را متحمل شود. در واقع عواملی که در گذشته با عث ضربه زدن به قاره می شد ند اینک در جهت بهبودی آن تلاش می کنند.

سیستم بانکی را در نظر می آوریم. تجاروکارگشا یا ن همیشه از با بت قوانین ا فراطی ومحا فظه کارا نه با نکهای ا فریقایی ناله سر می دهند. نظارت بر تسعیر ارز خارجی اغلب آنها را از ا فزود ن پول بیشتر از طریق سرمایه گذ اری روی اقلام مورد توجه در غرب باز می دارد. مالکیت خارجی با نکها به طور غیر معمولی محدود گردیده ( کمتر از پنج درصد در نیجریه وافریقای جنوبی). به هرحال، در حال حاضر، منافع ما لی از سیستم پولی غربی به ا فریقا متمایل شده است.وبانکهای افریقایی همانند دیگر منا طق جهان در ارائه امکانات با ضرر وزیان روبرو نیستند. " کریستینسن بند یکت " معاون ا فریقایی صندوق بین المللی پول با اطمینان می گوید که : " هیچگونه ریسک سیستمی را در بانکهای ا فریقایی شاهد نیستیم."

شکی نیست که ا فریقا نیز تحت تاثیرات بحران مالی جهان قرار خواهد گرفت. آنچنا -نکه معاملات تجاری در جهان نشان می دهد ، تقاضا برای منا بع سوختی ومعد نی این قاره آشکار است. به تعبیری اقلام اخیر کالاهای اساسی این قاره درپشت سر پیشرفت اخیر افریقا قراردارند. هفته گذشته قیمت نفت به زیر نود دلار $ برای یک بشکه نفت رسید که چهل درصد از قیمت قبلی در سالجاری افت کرده که به طور چشمگیری رو ند توسعه کشوری مانند آنگولا را به خطر خواهد ا نداخت. کا هش قیمت هر بشکه نفت قطعاً آینده زامبیا و کنگو را تحت تاثیر قرار خواهد داد. و سرمایه خارجی که کشورهای ا فر یقایی برای پیشرفت خود بسیار روی آن حساب باز کرده ا ند حمایت کمتری را برای خود مشاهده می کند،وا لبته در غرب هم ، سرمایه داران تمایل کمتری برای ریسک پیدا می کنند. هم چنین ، احتمالاً عرضه کمکهای ما لی به ا فریقا کا هش خوا هد یافت.اما، رهبران قاره آفریقا امید وارند که اینگونه تاثیرات به واسطه دیگر عوامل تعدیل یابد.

جذابیت جهانی آفریقا:
چین و کشورهای واقع در حاشیه خلیج فارس مدت زما نی است که سخت مجذوب قاره آفریقاشده و البته دلیلی هم برای خا تمه چنین شیفتگی وجود ندارد. به راستی، هنوز رهبران ا فریقا دوست دارند به قاره خودشان همچو عروسی زیبا بنگرند ، که با جهیزیه اش نفت ومعادن ، جهان مد هوش را مجذوب خویش سازد. با اینهمه ،این فقط چینی ها نیستند که برای پرداخت هزینه بیش از ا نتظار دستیا بی به مواد معد نی( مس،آهن و کوبا لت) و هیدروکربن به صف ایستا ده ا ند . به سختی بتوان شا هد این مسا له بود که زما ن یکما هی بگذرد وکشوری میزبان رهبران ا فریقایی نباشد تا از این طریق علاقه آنها را جذب نماید. وتمام این دعوتها خود برداشتی تقلید وار از اجلاس نوامبر 2006 " بجینگ" در چین است. " لیسبون " هم در دسامبر گذشته میزبا نی اتحادیه اروپا را برای قاره آفریقا به عهده گرفت وهند نیز نخستین اجلاس ا فریقایی خود را در دهلی ودر ماه مارس برگزار نمود. وهمینطور ژاپن که نشستی را در ماه مه داشت.
چین برجسته ترین شریک تجاری جدید اشت، اما در برخی کشورهای ا فریقایی ، شامل کنیا وسودان ، هند خیلی از چین فاصله ندارد . ما لزی هم دراین قاره سرمایه گذاری کرده . بلند پروازی این کشورهای شرقی در افریقا آمریکا ئیها راهم ترغیب به حضور در صحنه نموده در اضطراب از اینکه نکند از قافله عقب مانده ونتوانند قدرت ویکه تازی خودرا دراین قاره از دست بدهند وارد کار شده اند. امریکا ، با دردهه آتی با هدف کاهش وابستگی خود به نفت خاورمیانه خواهان واردات یک چهارم نفت موردنیاز خود از افریقا است. هرچند امریکائیها برخلیج گینه ، به خصوص نیجریه توجه خاصی را مبذول کرده اند ، هم چنین مدتی است آنگولا را که در آینده نزد یک بزرگترین تولید کننده نفت افریقا می شود تحت برنامه خود دارند.

دلبستگی امریکا به ا فریقا هم چنین به علت " جنگ با ترور" مضا عف شده .لذا به همین منظور جهت مقا بله با تهدید نظامیان مسلمان در صدد ارائه خدمات سرمایه ای ونظامی به بسیاری از حکومتها به خصوص در طول صحرا و در منطقه ساحلی ( حاشیه جنوبی صحرای بزرگ افریقا) ا ست. چندین کشور ا فریقایی هم برای اینکه ازاین ثروت باد آورده دیپلماتیک ونظامی منتفع شوند نقش حکومتهای خط مقدم را در مبارزه امریکا بازی می نمایند. هردو کشور ا تیوپی و کنیا با مرز طولانی خود با سوما لی ( منطقه تهدید واقعی اسلام گرایان) به هدف فوق دسترسی یافته ،در همین حال ، دو کشور ما لی و نیجریه به عنوان مناطق کمتر تهدید زا در مسیری مشابه قرار دارند.

تمامی این توجهات وسرمایه گذ اریها توفیقی تصاد فی نیست. کسا نی که اجرای طرح را در دست داشته اند از یک زندگی شیرین تر بیش از قبل لذت می برند. اما برای بیشتر مردم ثروتمندان ا لبته نه همه آنها آهنگ سرعت دغل بازیها را آهسته تر کرده ا ند. تجربه حکومت داری در افریقا همچنان باقی است ، درکل ،فقیر واحترام وی به حقوق بشرناهمگون است.و هنوزاین ها دلایل اصلی ناتوا نی قاره در جهت خیزش محکم به سوی سعادت به شمار می روند .

از سویی دیگر با توجه به اینکه رشد همه جانبه بستگی فراوا نی بر رونق بازار کالاهای جهانی در دهه ( های) گذشته بستگی دارد ، هم چنین ، ترقی فراگیر اقتصادی به نوبه خود می تواند نا برا بری های عمیق را دراستتار قرار دهد.گزارش اخیر با نک جها نی به خوبی توا نسته تفاوتهای رشد ا قتصادی را بین کشورهای دارای منابع نفتی ومعدنی در مقایسه با کشورهای فاقد منابع فوق ارائه دهد. کشورهای محصور در خشکی بدون منابع با رشدی برابرمیانگین نرخ 6/3% مابین سالهای 2006- 1995 روبرو بودند ، در حالیکه کشورهای صادر کننده نفت در همین فاصله زما نی بارشدی برابر 1/9% مواجه بودند. همچنین برخی از فقیر ترین کشورها کارنامه خوبی را در سال 2007 عرضه داشته اند( برای نمونه نرخ رشد در کشور سیرالئون برابر6/11% رقم خورده است). اما در اتیوپی که بیش از هفت سال است که در سایه صلح وآرامش بسر می برد والبته هنوز از قحطی در رنج است این رقم 2/6% را نشان می دهد. ودرنهایت اینکه چهارده کشور ا فریقایی که بانک جهانی آنها را به عنوان" جوامع متزلزل" نامیده است رقم رشد سالانه طی بیش از یک دهه گذشته برابر 5/2% می باشد.

سرما یه های هنگفتی تا کنون به سوی معدود کشورهای ا فریقا یی نظیر نیجریه جذب گرد یده که در همه بخشهای ا قتصادی با اصلاحات جدی روبرو بوده است. از طرفی ، شرکتهای تلفن موبا یل تقریباً در همه کشورهای افریقایی خوب عمل می کنند. صندوق بین المللی پول ا عتقاد دارد که کشورهای منتخبی از ا فریقا چون : بوتسوا نا ، غنا ، کنیا ، موزا مبیک ، نیجریه ، تانزانیا ، اوگا ندا و زا مبیا شرایطی را در حال حاضر به دست آورده اند که می توا نند بازار با ثبا تی را داشته باشند. اما در عین حال گزارش فوق به این مساله هم تاکید دارد که پایه های اقتصادی قاره آفریقا شامل : پس انداز،سرمایه گذاری، بهره وری و تنو ع صادرا ت توانسته در زما نهای منا سبی به میزان کافی پیشرفت نماید تا از این طریق بتواند درزما نی که قیمت کالا افت می کند شرایط اقتصادی را به خوبی نگهدارد. به هرحال اگر در این میان شکی هم با قی ما نده باشد در عمل آزمون نتیجه خوا هد داد.

اما، خبرنا خوشایندی هم وجود دارد ،که حتی در برخی کشورها ی بزرگتر و قدرتمند افریقایی ،حاصل رشد وتوسعه از طریق ا فزایش سریع جمعیت حا لت متوازن پیدا کرده است. به طور خلاصه ،حتی کشورهای ا فریقایی که موفقیت بیشتری یا فته ا ند تا کنون برنامه ریزی خاصی هم چون اشتغال زایی وکاریا بی کا فی برای جوا نان خود نداشته ا ند. لذا، آنچه در حال حاضر در حلبی آباد ها و محلات فقیر نشین ا فریقایی می توان مشا هده نمود داد و فغان میلیونها جوان خشمگین ، مایوس و خسته است. آنها با نا ا میدی فراوا نی همان طور که در گذشته نشان داده ا ند آماده ا نفجار می باشند.
کنیا را ملاحظه کنیم ، که ثروتمندترین ا قتصاد شرق ا فریقا را دراختیار دارد.در کشورهای ثروتمند ، میانگین تعداد کودکان هر مادر در دوران حیاتش 6/1 نفر می باشد که این رقم در کنیا برا بر پنج نفر است. جمعیت این کشور از سال 1950 با شش برابر ا فزایش به 37 میلیون نفر رسیده که بیشتر ساختار هرم سنی را مردان جوان جویای کار وا قع در طبقه سنی 24-15 تشکیل می دهد. چنین جامعه ای آماده است که فقط به یک جرقه آن هم پس از برگزاری انتخا با ت دستکاری شده 27 دسامبر با برپا کردن آتش تنش خیزش جمعی مردم را به دنبال داشته باشد.
یا ا تیوپی همسایه کنیا را نظر ا ندازیم . که با جمعیتی برابر 85 میلیون نفر که سالانه دومیلیون نفر برآن ا فزوده می شود ، یکی از سریعترین نرخ های جمعیتی ا فریقا را دراختیار دارد. علی رغم موفقیت های اخیر اقتصادی ( برای نمونه صادرات گل)،پدیده فقر در این جامعه غوغا می کند. برخی تخمین ها بر این است که 70% جوانان ا تیوپی بیکار هستند. در نیجریه ، با جمعیتی برابر 149 میلیون نفرمشکل بسیار گسترده است.بسیاری از مردان جوان در منطقه نفت خیز دلتا تما می امید خود را در جستجوی کار از دست داده ا ند.ودرمقا بل در مشکلاتی چون آدم ربایی،شورش، وسرقت بنزین به منظور کسب معاش غوطه ورند. ناکامی سیاسی واقتصادی توام با هم هم چو سم مهلکی است که جای امیدواری را در قاره ا فریقا گرفته است.معضل دوگونه فوق در ترکیبی خطرناک صفوف دینی ، قبیله ای و نژادی را درهم شکسته است.ا نتخا با ت مشکل دار هم چنان که در کنیا شا هد آن بودیم ، خشونت را مضا عف می نما ید. جوا نا ن ،با اعتقاد براین با ور که آرای به صندوق ا نداخته آن ها در ا نتخا با ت با عث روی کار آمدن سیاستمدارا نی خواهد شد که نه تنها به مشکلات آنها رسیدگی می نمایند بلکه موجب عدالت اقتصادی واجتماعی خواهد شد. وهم چنان که امید های فوق مکرراً خود را نشان می دهند ، در عین حال، طغیان جدیدی سراسر قاره را مورد تهدید قرار داده است.

برای کشورهایی که نفتی برای صادرات ندارند، قیمت بالای مواد غذایی ونفت وضع را بدتر هم کرده و .هزینه های بالای کالاهای اساسی نه کشور ا فریقایی را که حتی شامل برخی کشورهای آرامی چون سنگال هم می شود را در سالجاری در شرایط شورش وبلوای اجتماعی قرار داده که باعث افزایش تورم نیز گردیده است.
توانگر وضعیف:

حتی آن دسته از کشورهایی هم که ظا هراً چنین به نظر می رسد از طریق فروش نفت ومس به آسیا خوب عمل می کنند در برا بر خطر آسیب زایی خود در مدت زمان طولانی قراردارند." بیماری قارچ نارون"، در سال 1977 از سوی اکونومیست به اثرات بهره کشی از منابع طبیعی بر روی کاهش دیگر فعالیتهای اقتصادی به خصوص تولید نامیده شد. این اتفاق زمانی که گاز طبیعی کشف شددر کشور هلند اتفاق افتاد ، که همین حادثه می تواند در افریقا هم رخ دهد.با وجود ثروت بسیار غنی نفتی نیجریه چندین موسسه داخلی در این کشور به همراهی قوانین حقوق بشردرهمین چند سال گذشته از کار ساقط گردیده اند.

برای نمونه ، در چهار ایالت از پنج ایا لت منطقه دلتای نیجریه ،دموکراسی وباز بودن فضای جامعه نسبت به مقدار درآمدی که از بابت نفت وارد خزانه دولت می شود کاهش یافته است.موضوع انتخابات درواقع جزئی از خشونت برنامه ریزی شده درآمده. رئیس قبلی کمیسیون مبارزه با فساد نیجریه حکومت نیجریه را به مدل " تبهکاری" نزدیک خواند.به خصوص ، سیاستمداران ،با تشکیل سندیکاهای جنائی درآمدهای دولتی را خد شه دار کرده اند.

موقعی که بررسی های رئیس مزبوراین نتیجه رادادکه برخی مقامات بالای دولتی نیز در اتهام فساد قرار می گیرند از مسئولیت خود برکنار گردید.همین داستان برای مسئول دیگری در بخش مبارزه با فساد اتفاق افتاد وآن زمانی بود که رئیس مرکز مبارزه با فساد کنیا در سال 2005 دایره گسترده پدیده فساد را در نیمه دهه 1990 در بخشهای زیادی آن هم در زمانی که دولتهای افریقایی حداقل مبارزه با این پدیده را جدی گرفتند جاری دانست.

در سودان ، کشوری مملو از نفت که در واقع نعمت دراین کشور ثروتی مهم محسوب می شود از دومعضل فقر وخشکسالی دررنج وسختی است.در عوض ،سرمایه نفت تنش ومصیبت را درجامعه تشدید نموده.تقسیم منابع حوزه های نفتی به طور فزاینده ای خود باعث به وجود آمد ن تنش بین مسیحیان جنوب ومسلمانان در شمال کشورگردیده است.به عنوان نتیجه،نبرد طولانی بین جنوب وشمال ، که فقط توانست سه سال پیش با صلحی مطلوب خاتمه یابد مورد تهدید برای آغاز مجدد درگیری است. بوتسوانا هم در جنوب افریقا ، تنها کشوری تلقی می شود که توانسته به خوبی منابع ثروتی (الماس) خود را مدیریت نماید.

همراه با ا فزایش قمار مالی در ا فریقا این طور به نظر می رسد که افرادی که بیشتر از ثروتهای جدید بهره برده ا ند می خواهند دست خود را به قدرت نزدیک نمایند. با اطمینان می توان گفت که در آینده ا نتخابات بیشتری نسبت به قبل در این قاره برگزا ر خواهد شد. اما هما ن گونه که " کیباکی" ویا " موگابه" روسای جمهور کنیا وزیمبا بوه انتخابات اخیر را برگزار کرد ند می توان به موضوع با دقت بیشتری نگاه کرد. " یواری موسوینی" ، رئیس جمهور اوگاندا ،قانون اساسی کشورش را با تلاش خود تغییر داد." پل بیا" رئیس جمهور کامرون ،نیز با آرزوی دنباله روی از این نمونه ناصحیح شورش ونا آرامی ها را در کامرون مشاهد ه کرد.

واینک چین ، یار ودوست جدید افریقا نیز نمی تواند رای ونگرش سیاستمداران این قاره را در راهی که قدم بر می دارند عوض کند.در واقع چین از سوی کشورهای افریقایی که بسیار به سرمایه گذاریش نیازمندند دعوت به همکاری ومشارکت در جاده سازی ،لوله کشی و بندرسازی شده است. اما چین نیز چه بسا با تحریک وتشویق کردن دولت مردان وسیاستمداران افریقایی کاری کند که آن ها تقاضا ی مردم افریقا را در دموکراسی وحکومتهای شفافتررا به فراموشی سپارند. وحزب مخالف حکومت کنیا از آن چه خبرنگار چینی در روزنامه دولتی حزب کمونیست چین ( مرد م) در شماره ژانویه خود چاپ کرده بود عصبا نی شده بود به این علت که در آن مقاله آمده بود :" نظریه دموکراسی به سبک غربی ، مناسب شرایط افریقا نمی باشد وبدتر اینکه با خود ریشه های مصیبت وبلا را به این قاره ارزانی می دارد. وبحران انتخابات اخیر در کنیا نمونه ای از این بیان است." وبه واقع کلماتی از این قبیل بود که باعث گردید آقای کیبا کی در کنیا ،معضل یارگیری رادر انتخابات مورد پذیرش قرار دهد.


اتفا قاً آن دسته از کشورهای افریقایی که دراین راه قدمهای بلندی را برداشته ا ند جزو کشورهایی هستند که منابع طبیعی بسیار کمی در اختیار دارند. کشور فقیر ومحصور در خشکی ما لی ، اخیراً تلاشهای خوبی را دراین زمینه داشته وهرچند سرعتش در این مسیر آرام است اما توانسته پیشرفت اقتصادی قوی را به همراه ثبات سیاسی ارا ئه دهد. همچنین ، موزامبیک نجات یافته از جنگ که دارای ذخایر معدنی عظیمی است در حال حرکتی آرام در مسیر صحیح توسعه می باشد.

همینطور در مورد غنا باید گفت که این کشور در سال 1957 به استقلال رسید وبی شک یکی از ثروتمند ترین کشورهای ا فریقایی است که ا لبته دورا نی را هم با سوء مدیریت و برخی مشکلات حکومتی روبرو بوداما در حال حاضر تلاش می کند تا اوضاع را بهتر نماید.در سال 2006 توا نست نخستین برنامه پنجساله توسعه را برای خود داشته باشد. سال گذشته برای اولین بار با معضل نفتی مواجه شد. اما مردم غنا ،که میراث غنی گذشته را با خود به همراه دارند ضمن داشتن صبر وحوصله کا فی درحال تلاش بوده وتوانسته ا ند ضمن دعوت از کشور نروژ جهت کارشناسی های بهره وری از ثروتهای خدادادی به غنا نظاره گر آینده خوبی هستند.ا نتخا بات غنا که قرار است در دسا مبر آینده برگزار شود، در واقع آزمون بزرگی برای دولت وملت غنا محسوب می گردد که ببینند آیا خوا هند توانست ضمن ا جتناب از هرگونه خشو نت و تقلب در ا نتخابا ت که دوکشور کنیا وزیمبا بوه با آن مواجه بود ند از عهده برگزاری بدون مشکل آن برآیند.

تاکید مهم برای دسته از کشورهای در حال توسعه ا فریقایی که در صدد اصلاح روزمره هستند در واقع تقویت بخش خصوصی ، کا هش میزان فساد ورشوه خواری ،ومدیریت درست امور سیاسی در کشور ها یشان است. بی شک کوششهای آنها به آن ها این ا مکان را می دهد تا ا مکان کنترل ونظارت بر چا لش با بد هی های سنگین دلاری به امریکا را بابت کمک های انجام شده از پیش داشته باشند.

علی ایحال ، قاره ا فریقا هرچند در آینده با مشکلات کمی روبرو نخواهد بود ونیز علی رغم تشدید بحران مالی در جهان فرصتی را برای بازسازی بهینه خود دارد.

مترجم:محمد حسن ايپکچي - رايزن فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در حراره - زيمبابوه
نام منبع:نشريه اکونوميست

پايگاه دانش،پژوهش و نشر بين الملل