مقدمه

توگو كشوري در غرب آفريقا، كه از سمت غرب با غنا، از شرق با بنين و از شمال با كشور بوركينافاسو هم مرز مي باشد. مساحت تقريبي اين كشور بالغ بر 57 هزار كيلومتر مربع بوده و جمعيت آن در حدود 7 ميليون نفر مي باشد. زبان رسمي اين كشور فرانسه بوده در حالي كه زبان هاي ديگري نيز در اين كشور صحبت مي شود.

از لحاظ اقتصادي نيمي از مردم اين كشور در زير خط فقر و با درآمد پايين گذاران امور مي نمايند. اقتصاد توگو به شدت به كشاورزي وابسته بوده و در حدود 65% نيروي كار آن در صنايع كشاورزي مشغول به كار مي باشند. محصولات كتان، قهوه و كاكائو در حدود 40% درآمد صادراتي اين كشور را به خود اختصاص مي دهند.

در مورد تاريخچه اين كشور مي توان گفت كه در قرن هاي 11 تا 16 ميلادي اقوام گوناگوني وارد اين كشور گرديدند. اين اقوام از كشورهاي همسايه مانند نيجريه، بنين و غنا بودند. در خلال سال هاي بعد با گسترش فرهنگ برده برداري اين نقطه از قاره آفريقا بسيار مورد توجه استعمار گران قرار گرفت. در سال 1905 ميلادي توگو به عنوان مستعمره كشور آلمان معرفي گرديد. با شكست آلمان در جنگ جهاني دوم كشورهاي فرانسه و انگلستان با سربازان خود وارد توگو شده و اين كشور را به اشغال خود در آوردند.

نهايتا اين كشور در سال 1960 ميلادي از فرانسه استقلال پيدا كرد. نقش رهبري در استقلال توگو را فردي به نام "سيلوانو اپيفانيو المپيو" (Sylvanus Epiphanio Olympio) بر عهده داشت. او در خلال سال هاي 1958 تا 1960 ميلادي نخست وزير توگو بود و بعد از استقلال كشور عنوان اولين رئيس جمهور توگو را به خود اختصاص داد. 

در تاريخ 13 ‍ژانويه سال 1963ميلادي او در يك كودتا به قتل رسيد. فرماندهي كودتاي نظامي بر عهده فردي به نام "ايادما گناسينگبه" بود.

پس از كشته شدن رئيس جمهور فردي به نام  "امانوئل بودجولي" كنترل اوضاع كشور را به مدت دو روز و بعد از او فرد ديگري به نام "نيكولاس گرونتيزكي" كنترل اوضاع را در دست گرفت.

"گرونتيزكي" در خلال سال هاي 1963 تا 1967 ميلادي رئيس جمهور توگو گرديد. او رهبر احزاب مخالف در كشور در زمان رياست جمهوري المپيو بود. كودتاي سال 1963 توگو اولين كودتاي نظامي در غرب قاره آفريقا پس از استقلال اين كشور ها مي باشد.

"گرونتيزكي" نيز در يك كودتاي نظامي در سال 1967 ميلادي سرنگون و به پاريس تبعيد گرديد. پس از تبعيد، او در يك حادثه رانندگي در سال 1969 ميلادي در كشور ساحل عاج مجروح شده و به پاريس منتقل شد و در اين شهر جان سپرد.

با توجه به اينكه در تاريخ 4 مارس سال 2010 ميلادي مطابق با 88/12/13 انتخابات رياست جمهوري در اين كشور برگزار خواهد شد. نگاهي به اوضاع سياسي سال هاي اخير اين كشور خواهيم داشت.

 

اوضاع سياسي كشور پس از كودتاي سال 1967

 كودتاي سال 1967 ميلادي توسط  "ايادما گناسينگبه" (Eyadema Gnassingbe) صورت گرفت كه خود او فرماندهي نظاميان را در كودتاي سال 1963 ميلادي را در دست داشت. گناسينگبه بعد از كودتاي سال 1967 ميلادي به مدت 38 سال كنترل اوضاع كشور را در دست گرفت.

او متولد سال 1935 ميلادي در توگو بوده و از تاريخ 14 آوريل سال 1967 ميلادي رئيس جمهور توگو گرديد. در سال 1953 ميلادي او به ارتش فرانسه ملحق شده و آموزش نظامي را در ارتش فرا گرفت. ايادما در جنگ هاي استعماري فرانسه در الجزاير نيز حضور فعالي داشت.

پس از ده سال حضور فعال در ارتش فرانسه او در سال 1962 ميلادي به توگو بازگشت. حزب سياسي او به نام اجتماع مردم توگو موسوم بهRPT  مي باشد. اين حزب در سال 1969 ميلادي تاسيس و در خلال تحركات سياسي در سال هاي اخير توگو نقش عمده اي ايفا نموده است.

در انتخابات رياست جمهوري در سال هاي 1972، 1979 و 1986ميلادي او بدون رقيب در انتخابات پيروز گرديد. تا سال 1990 ميلادي اوضاع سياسي كشور بر مبناي حركت تك حزبي و با محوريت حزب فوق اداره مي گرديد.

در اين سال تفكراتي مبني بر اداره كشور بر سياست چند حزبي مطرح شد، با وجود چنين مسائلي در كشور "گناسينگبه" در انتخابات رياست جمهوري در سال هاي 1993، 1998 و 2003 نيز پيروز گرديد.

احزاب مخالف انتخابات را در سال 1993ميلادي تحريم نموده و اعلام نمودند كه در انتخابات تقلب روي داده است. پس از انتخابات سال 1993 ميلادي كه دولت ايادما متهم به تقلب در انتخابات گرديد، اتحاديه اروپا كمك هاي مالي خود به دولت توگو را به حالت تعليق درآورده و شخص ايادما را متهم به ديكتاتوري نمود.

رقيب  "گناسينگبه" در انتخابات سال 1998 ميلادي "گيلچريست المپيو" فرزند "المپيو" نخستين رئيس جمهور بعد از استقلال توگو بود كه در انتخابات شكست خورد. گيلچريست رهبر حزب اتحاد براي تغيير موسوم به UFC مي باشد. اين حزب هم اكنون مهمترين حزب مخالف دولت مي باشد.

در سال 2002 قانون اساسي اين كشور دستخوش تغييراتي گرديد كه يكي از اين تغييرات عدم شركت رئيس جمهور در انتخابات پس از دو دوره پنج ساله بود. تغيير ديگر نيز شامل پايين آوردن سن كانديداهاي انتخابات از 45 سال به 35 سال بود كه زمينه شركت فرزند ايادما را در انتخابات كه در آن زمان 35 ساله بود فراهم مي آورد.

اتحاديه اروپا در سال 2004 ميلادي هيئت نمايندگي به توگو اعزام كرد تا وضعيت اين كشور از لحاظ دموكراسي را مورد بررسي قرار دهد. اين هيئت وضعيتي را ترتيب داد تا ملاقات هايي مابين احزاب مخالف دولت وحزب  RTP به عنوان حزب حاكم صورت گيرد.

اما اين جلسه را افرادي از قبيل گيلچريست المپيو، ياوووي اگبوييبو (Yawovi Agboyibo) و لئوپولد گنينوي تحريم نمودند. اتحاديه اروپا نيز اين جلسه را بعد از اين موضوع تعطيل نمود.

در تاريخ 5 فوريه سال 2005 ميلادي ايادما از دنيا رفت. علت مرگ او حمله قلبي تشخيص داده شد. رهبر ارتش توگو فرزند او به نام "فائوره گناسينگبه" را به عنوان رئيس جمهور جديد كشور معرفي نمود. مراسم خاك سپاري ايادما در تاريخ 13 مارس سال 2005 ميلادي در حضور بسياري از سران كشور هاي آفريقايي مانند رئيس جمهور بنين، غنا، ساحل عاج، نيجر و نجريه برگزار گرديد. انتخاب فرزند ايادما توسط ارتش براي رياست جمهوري كشور  مورد انتقاد مجامع بين المللي به غير از كشور فرانسه قرار گرفت. سران كشور هاي مهم غرب آفريقا شامل عبدالله واد رئيس جمهور سنگال و اوباسانجو رئيس جمهور پيشين نيجريه از انتخاب فائوره به رياست جمهوري حمايت نمودند.

فائوره پس از چند ماه با فشار احزاب مخالف و نهاد هاي بين المللي اعلام برگزاري انتخابات نمود و در انتخاباتي كه چند ماه بعد در اين كشور برگزار گرديد پيروز عرصه رقابت گرديد. با اين حال احزاب مخالف اعلام تقلب در انتخابات نمودند. رقيب اصلي فائوره در انتخابات فردي به نام "امانوئل آكيتاني" رهبر احزاب مخالف دولت بود.

 نتايج كلي انتخابات رياست جمهوري در سال 2005 ميلادي به صورت ذيل بود:

فائوره 60% كل آراء، امانوئل آكيتاني 38% كل آراء، نيكولاس لاوسون 1% كل آراء، هري المپيو كمتر از يك درصد كل آراء.

در حدود سه ميليون و ششصد هزار نفر در انتخابات نام نويسي نمودند كه در حدود دو ميليون و سيصد هزار نفر در انتخابات شركت كرده و درصد مشاركت در حدود 63% بود. پس از برگزاري انتخابات و اعتراض احزاب مخالف به تقلب در انتخابات موجي از ناآرامي كشور توگو را فرا گرفت كه در اين اعتراضات مطابق اخبار رسمي در حدود 400 نفر و مطابق اخبار غير رسمي در حدود 800 نفر كشته شدند. در حدود 4 هزار نفر از مردم نيز مجروح شده و در حدود 40 هزار نفر نيز به كشور هاي اطراف فرار كردند.

در تاريخ 3 مي سال 2005 ميلادي فائوره به عنوان رئيس جمهور جديد توگو سوگند ياد نمود. پس از اين موضوع اتحاديه اروپا كمك هاي مالي خود را به توگو به حالت تعليق درآورد اما برخلاف آن اتحاديه آفريقا و ايالات متحده نتايج انتخابات را عادلانه دانستند.

درماه جون فائوره رهبر احزاب مخالف دولت "آدم كودجو" را به عنوان نخست وزيري برگزيد. در اكتبر سال 2007 ميلادي انتخابات پارلماني در كشور برگزار شده و حزب RPT كه حزب طرفدار دولت بود اكثريت كرسي هاي مجلس را كسب نمود.

 

انتخابات رياست جمهوري در سال 2010 ميلادي

اين انتخابات در تاريخ 4 مارس سال 2010 ميلادي برگزار خواهد گرديد. مسوول برگزاري انتخابات، كميسيون مستقل برگزاري انتخابات با 17 نفر عضو مي باشد. اين افراد در تاريخ اول سپتامبر سال 2009 ميلادي قسم ياد نموده و شامل  5 نفر از حزب RPT، پتج نفر از مخالفين دولت از پارلمان، 3 نفر از مخالفين دولت خارج از پارلمان، 3 نفر از فعالان اجتماعي و يك نفر نماينده از طرف دولت مي باشند.

"هنري كولاني" يكي از نمايندگان مخالف خارج از دولت در ابتدا به عنوان رئيس كميسيون برگزاري انتخابات تعيين گرديد. مقدمات برگزاري انتخابات در اكتبر سال 2009 ميلادي آغاز گرديده، زمان نام نويسي از كانديدا ها و ساير مراحل انتخاباتي از تاريخ 13 فوريه تا 26 فوريه سال 2010 ميلادي ادامه داشت.

در تاريخ 14 اكتبر سال 2009 ميلادي "ايسيفو تبيو تافا" نماينده فعالان اجتماعي به عنوان رئيس جديد كميسيون انتخابات تعيين گرديد.

در تاريخ 23 دسامبر سال 2009 ميلادي اتحاديه اروپا در حدود 9 ميليون يورو به توگو براي برگزاري انتخابات كمك نمود. در تاريخ 22 ژانويه سال 2010 ميلادي نيز اين اتحاديه مبلغ ديگري را به توگو اختصاص داد. همچنين از طرف اتحاديه اروپا 122 ناظر بر امر برگزاري انتخابات نظارت خواهند نمود.

در حدود سه ميليون و سيصد هزار نفر براي شركت در انتخابات رياست جمهوري نام نويسي نموده اند. مطابق قانون اساسي سال 2002 ميلادي، انتخابات سال 2010 ميلادي در يك دور برگزار خواهد گرديد و كانديدايي كه بيشترين راي را كسب نموده به عنوان رئيس جمهور انتخاب خواهد شد.

مهمترين احزاب مخالف دولت شامل UFC و CAR اين قانون را مورد انتقاد شديد قرار داده اند. در تاريخ 25 ژانويه سال 2010 ميلادي شش كانديداي مخالف دولت در اطلاعيه اي خواستار به تاخير انداختن زمان انتخابات جهت تغيير قانون برگزاري انتخابات و انجام آن در دو دور گرديدند. در تاريخ 28 ژانويه دبير كل حزب RPT بيانيه اي منتشر و در آن از رفتار احزاب مخالف دولت به شدت انتقاد نمود.

هشت كانديدا در انتخابات شركت دارند كه نفر اصلي فائوره رئيس جمهور كنوني و كانديداي حزب  RPTمي باشد. هفت كانديداي ديگر مورد حمايت احزاب مخالف دولت مي باشند كه اسامي انها شامل: 

فابره كانديداي حزب UFC

داهوكو پره (Dahuku Péré)كانديداي مورد حمايت ائتلاف دموكراتيك براي كشور

بريجيتي كافوي ادجاماگبو (Brigitte Kafui Adjamagbo) كانديداي مورد حمايت حزب CDPA

باسابي كاگبارا (Bassabi Kagbara) كانديداي مورد حمايت حزب PDP

ياووي آگبوييبو كانديداي مورد حمايت حزب CAR

كودجو كانديداي حزب OBUTS

نيكولاس لاوسون كانديداي مورد حمايت حزب PRR

 

حزبRPT

اين حزب حزب حاكم كشور از سال 1969 ميلادي تا كنون بوده و هم اكنون فائوره رئيس جمهور كشور، رهبر حزب مي باشد. بعد از تاسيس اين حزب، انتخابات در توگو براي مدت 22 سال به صورت تك حزبي انجام مي گرفت تا اينكه در سال 1991 ميلادي كنفرانسي با حضور مخالفين دولت ايادما در لومه پايتخت توگو برگزار گرديد و سياست اداره كشور بر مبناي چند حزبي در اين كنفرانس مطرح گرديد.

در اين كنفرانس ادامه فعاليت حزب RPT در كشور ممنوع اعلام شد، بعد از اعلام اين موضوع موجي از ناآرامي هاي سياسي كشور را فرا گرفت؛ در اين درگيري ها سربازان طرفدار ايادما نخست وزير كشور "جوزف كوكو كوفيگو" را مجبور به استعفا نمودند.

در انتخابات پارلماني سال 2002 ميلادي اين حزب موفق به كسب 72 كرسي مجلس از 81 كرسي گرديد. بعد از مرگ ايادما اين حزب فرزند او فائوره را به عنوان رهبر خود برگزيد. فائوره در انتخابات سال 2005 ميلادي كانديدا و موفق به كسب 62% كل آراء گرديد.

در انتخابات پارلماني سال 2007 ميلادي نيز اين حزب 50 كرسي پارلمان را تصاحب نمود. دبير كل اين حزب كه در اخرين كنگره انتخاب شده فردي به نام سوليتوكي اسسو (Solitoki Esso) مي باشد. او وزير ارتباطات در سال 1995 ميلادي بوده و در سال 2001 ميلادي به عنوان نائب رئيس كميسيون مبارزه با جرايم مالي و اقتصادي انتخاب گرديد. كانديداي اين حزب در انتخابات سال 2010 ميلادي رئيس جمهور كنوني كشور فائوره مي باشد.

 

شخصيت هاي سياسي

 

فائوره گناسينگبه

او متولد سال 1966 ميلادي است و در سال 2003 ميلادي به عنوان وزير پست و ارتباطات در دولت انتخاب گرديد.

وي تحصيلات خود را در ابتدا در شهر لومه و سپس در دانشگاه سوربون ادامه داد. رشته تحصيلي او در زمينه مديريت مالي بوده و سپس مدرك كارشناسي ارشد خود را از دانشگاه جرج واشنگتن در ايالات متحده امريكا كسب نمود.

فائوره در انتخابات پارلماني سال 2002 ميلادي برگزيده شده و وارد مجلس توگو گرديد. پس از مرگ پدر او به عنوان رئيس جمهور كشور از سوي ارتش توگو انتخاب شده و چند ماه بعد با برگزاري انتخابات در سال 2005 ميلادي به عنوان رئيس جمهور كشور توگو انتخاب گرديد. 

گيلچريست المپيو

او در شهر لومه پايتخت توگو متولد گرديده و تحصيلات خود را در رشته فلسفه و رياضيات در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد در ايالات متحده به پايان رسانده و در انگلستان در دانشگاه اكسفورد مدرك دكتراي خود را دريافت نموده است.

وي در سال هاي 1963 تا 1964 در سازمان ملل متحد در قسمت مطالعات اقتصادي و در سال هاي 1964 تا 1970 ميلادي در صندوق بين المللي پول مشغول به كار بوده است. المپيو در سال 1991 ميلادي به توگو بازگشت و حزب سياسي خود را به نام  UFCرا در سال 1993 ميلادي تاسيس نمود. او در سال 1992 ميلادي مورد يك حمله ترورريستي قرار گرفته و به شدت مجروح گرديد. بعد از اين حمله و گذراندن دوره نقاهت در بيمارستاني در فرانسه و انگلستان او به پاريس رفته و در اين شهر شروع به زندگي نمود. يك نهاد تحقيق و تفحص بعد از اين حمله فاش ساخت كه اين برنامه ترور توسط "ارنست گناسينگبه" فرزند "ايادما گناسينگبه" رئيس جمهور كشور صورت گرفته است.

المپيو در انتخابات سال 1998 ميلادي به عنوان رقيب اصلي ايادما در انتخابات شركت داشت و با كسب 34% كل آراء در مكان دوم قرار گرفت. البته او به نتايج انتخابات تمكين نكرد و اعلام نمود كه برنده اصلي انتخابات شخص خود او مي باشد.

او پس از انتخابات به غنا سفر نمود تا زمان انتخابات سال 2003 ميلادي فرا رسيد، در سال 2002 ميلاي متممي به قانون اساسي ملحق گرديد كه در آن شرط شركت در انتخابات زندگي در كشور توگو به مدت يك سال قبل از زمان برگزاري انتخابات بود.

با وجود چنين شرطي او قادر به شركت در انتخابات نبود زيرا از سال 1993 ميلادي در خارج از توگو زندگي مي كرد.

بعد از مرگ ايادما در فوريه سال 2005 ميلادي، المپيو اعلام نمود كه در انتخابات آينده رياست جمهوري به عنوان كانديداي حزب UFC شركت خواهد داشت. در انتخابات آوريل سال 2005 ميلادي فردي به نام "باب اكيتاني" به عنوان نماينده حزب در انتخابات شركت نمود و در انتخابات شكست خورد.

در آخرين كنگره حزب كه در تاريخ 19 جولاي سال 2008 ميلادي برگزار گرديد او مجدداً به عنوان رهبر حزب انتخاب گرديد. همچنين او در ابتدا به عنوان كانديداي حزب در انتخابات سال 2010 ميلادي انتخاب گرديد. اما در زمان نام نويسي كانديداها در انتخابات به دليل مشكلات جسمي و بيماري در امريكا به سر مي برد و نتوانست در توگو حاضر باشد. بدين ترتيب او از كانديداتوري انصراف داده و فابره دبير كل حزب به عنوان كانديداي حزب در انتخابات سال 2010 ميلادي معرفي گرديد.

 

نيكولاس لاوسون

متولد سال 1953 ميلادي و يكي از سياستمداران توگو مي باشد. او در رشته هتلداري در ايرلند و در رشته اقتصاد در فرانسه تحصيل نموده است. وي شبكه اي از كارهاي تجاري را در غرب آفريقا تاسيس نمود. اين شبكه شامل فروش مواد غذايي در ساحل عاج، توليد دارو در غنا و انتشار روزنامه در توگو بود.

او در كنفرانسي كه در سال 1991 ميلادي جهت تبديل سيستم اداره كشور از تك حزبي به چند حزبي برگزار گرديده بود شركت داشت. لاوسون در انتخابات رياست جمهوري در سال 2003 ميلادي نيز به عنوان كانديداي مستقل شركت داشته و موفق به كسب كمتر از يك درصد كل آراء گرديد.

حزب سياسي او حزب PRR مي باشد. اين حزب در انتخابات پارلماني سال 2007 ميلادي نيز شركت داشت ولي موفق به ورود در مجلس توگو نگرديد. او در انتخابات رياست جمهوري در سال 2010 ميلادي به عنوان كانديدا شركت دارد.

 

هري المپيو

او نيز يكي از سياستمداران توگو و موسس حزب RSDD مي باشد. پسر عموي گيلچريست المپيو رهبر حزب UFC بوده و در سال 1998ميلادي وزير دادگستري بوده است. وي در سال 2000 از سمت خود بركنار شده و در سال 2001 ميلادي به اتهام تلاش براي بر هم زدن امنيت ملي به 18 ماه زندان محكوم گرديد اما رئيس جمهور ايادما او را مورد بخشش قرار داد. او در انتخابات رياست جمهوري در سال 2003 ميلادي شركت داشت ولي موفق به كسب آراء نگرديد.

 

ياوووي اگبوييبو

آگبوييبو متولد سال 1943 ميلادي يكي از سياستمداران توگو مي باشد. او نخست وزير اين كشور در خلال سال هاي 2006 تا 2007 ميلادي بوده و رهبر حزب CAR يكي از احزاب مخالف دولت از سال 1991 تا 2008 ميلادي بوده است.

او هم اكنون رهبر افتخاري اين حزب مي باشد. فردي به نام دودجي اپوون (Dodji Apévon) هم اكنون رهبر اين حزب مي باشد.

در انتخابات پارلماني سال 1994 ميلادي اين حزب در ابتدا موفق به كسب 36 كرسي نمايندگي مجلس شد. بعد از اعلام نتايج، اين حزب و حزب UTD كه با اين حزب ائتلاف داشت تصميم گرفتند تا اگبوييبو را نخست وزير كشور كنند.

در اين ميان حزب  RPT، توانست 35 كرسي مجلس را كسب كرده و نتاج انتخابات در سه حوزه ابطال گرديد. اين سه حوزه متعلق به احزاب UTD و CAR بود. بنابراين دو حزب تصميم گرفتند تا نتايج انتخابات را تحريم نمايند. بعد از اين جريان "ادم كودجو" (Edem Kodjo) رهبر حزب UTD به عنوان نخست وزيري رسيد و حزب  CARاعلام نمود كه حزب UTD  به توافقنامه دو حزب خيانت نموده است.

حزب  CARانتخابات پارلماني سال 1999 ميلادي و 2002 ميلادي را نيز تحريم نمود. اگبوييبو كانديداي اين حزب در انتخابات رياست جمهوري سال 2003ميلادي بود كه در مكان سوم با كسب 5% كل آراء قرار گرفت.

در انتخابات سال 2005 ميلادي اين حزب از كانديداتوري امانوئل آكيتاني در انتخابات حمايت نمود كه در انتخابات آن سال او موفق به كسب 38% كل آراء گرديد. اگبوييبو در انتخابات سال 2010 ميلادي به عنوان كانديداي حزب CAR مطرح گرديده است.

 

آدم كودجو

كودجو متولد 1938 ميلادي يكي از سياستمداران توگو مي باشد كه در خلال سال هاي 1994 تا 1996 ميلادي و 2005 تا 2006 ميلادي نخست وزير كشور بوده است.

او در سال 1999 ميلادي به عنوان رهبر حزبCPP  انتخاب گرديد. در انتخابات پارلماني سال 2007 ميلادي او به عنوان سر ليست اين حزب در انتخابات شركت داشت كه موفق به ورود به پارلمان نگرديد. وي در كنگره سال 2009 ميلادي اين حزب اعلام كرد كه ديگر قادر به ادامه فعاليت سياسي به علت مشكلات جسماني نيست و در انتخابات سال 2010 رياست جمهوري شركت نخواهد داشت.

 

امانوئل آكيتاني

امانوئل اكيتاني متولد سال 1930 ميلادي يكي از سياستمداران توگو مي باشد. او مهمترين كانديداي احزاب مخالف دولت در انتخابات رياست جمهوري در سال هاي 2003 و 2005 ميلادي بوده است.

وي رهبر افتخاري حزب UFC  نيز مي باشد. در انتخابات سال 2003 ميلادي گيلچريست المپيو از شركت در انتخابات محروم گرديده و آكيتاني در انتخابات شركت نمود. او در مكان دوم بعد از ايادما در انتخابات با كسب 33% كل آراء قرار گرفت.

ايادما در اين انتخابات موفق به كسب 57% كل آراء گرديد. آكيتاني اتهام تقلب در انتخابات را متوجه دولت ايادما ساخت.

او در انتخابات سال 2005 نيز كانديداي احزاب مخالف بود كه در رده دوم بعد از فرزند ايادما قرار گرفت. در كنگره حزب  UFCدر جولاي سال 2008 ميلادي او به عنوان رهبر افتخاري حزب مطرح گرديد.

 

لئوپولد گنينوي

او متولد سال 1942 ميلادي يكي ديگر از سياستمداران توگو مي باشد و دبير كل حزب ائتلاف دموكراتيك مردم آفريقا موسوم به CDPA مي باشد. او وزير معادن و انر‍ژي توگو در خلال سال هاي 2006 تا 2007 ميلادي و وزير امور خارجه در خلال سالهاي 2008 تا 2009 بوده است.

وي داري مدرك دكتراي فيزيك و رياضيات از دانشگاه هاي فرانسه در سال 1977 ميلادي بوده و در خلال سال هاي 1978 تا 1993ميلادي در دانشگاه لومه توگو در بخش انرژي خورشيدي مشغول به فعاليت بوده است.

در مارس سال 1991 ميلادي او به عنوان دبير كل حزب CDPA انتخاب گرديده و در انتخابات رياست جمهوري در سال 1998 ميلادي به عنوان كانديداي حزب در انتخابات شركت داشت.

وي دو هفته قبل از برگزاري انتخابات نامه اي به كميته برگزاري انتخابات نوشت و از روند برگزاري انتقاد نمود. دو روز قبل از برگزاري انتخابات او به همراه ساير احزاب مخالف نامه اي نوشته و خواستار به تاخير انداختن انتخابات گرديدند. وي در انتخابات در مكان پنجم قرار گرفت.

گنينوي در انتخابات سال 2003 ميلادي نيز قصد شركت در انتخابات را داشت كه با كانديدا شدن آكيتاني به عنوان كانديداي احزاب مخالف از شركت در انتخابات منصرف گرديد.

در انتخابات پارلماني سال 2007 ميلادي او به عنوان سر ليست حزب  CDPAاز شهر لومه در انتخابات شركت داشت ولي اين حزب در انتخابات موفق به كسب هيچ كدام از كرسي هاي نمايندگي مجلس نگرديد.

او در تاريخ 10 سپتامبر سال 2009 ميلادي از دولت استعفا داده و اعلام نمود كه با دولت همكاري نخواهد نمود.

 

گيلبرت هونگبو

او متولد سال 1961 ميلادي يكي از سياستمدران توگو و نخست وزير اين كشور از سال 2008 ميلادي مي باشد. وي داراي مدرك تحصيلي در رشته مديريت مالي از دانشگاه لومه توگو مي باشد، همچنين در رشته حسابداري نيز مدرك تحصيلي از دانشگاه كبك كانادا كسب نموده است. انتخاب او به عنوان نخست وزير مبهم بوده و مردم توگو و سياستمداران اين كشور را متعجب ساخت. دولت او در تاريخ 15 سپتامبر سال 2008 ميلادي با تعداد 27 وزير شروع به كار نمود.

 

جان پير فابره

او متولد سال 1952 ميلادي در شهر لومه  و يكي از سياستمداران توگو مي باشد. وي دبير كل حزب UFC بوده و كانديداي اين حزب در انتخابات رياست جمهوري سال 2010 ميلادي مي باشد.

او در رشته اقتصاد در فرانسه تحصيل نموده و در سال 1979 ميلادي به توگو بازگشت و در دانشگاه شروع به تدريس نموده و در خلال سال هاي 1981 ميلادي تا 1991 ميلادي دبير كل گروه معماري دانشگاه لومه بود.

در اوايل سال هاي دهه 90 ميلادي به عنوان ويراستار با روزنامه هاي توگويي همكاري داشته و در كنگره سال 1991 ميلادي نيز شركت داشته و به عنوان سخنگوي كنفرانس حضور داشت.

در فوريه سال 1992 ميلادي با اعلام تاسيس حزب UFC فابره به عنوان دبير كل حزب انتخاب گرديد. در اواخر سال 2002 ميلادي هنگامي كه مجلس كشور راي به عدم محدوديت ادامه دوران رياست جمهوري ايادما داد، فابره اعلام نمود كه مردم توگو بايستي در جهت مقابله با اين حركت مخالفت خود را ابراز نمايند.

در زمان برگزاري انتخابات سال 2003 ميلادي فابره و تعدادي از فعالان سياسي حزب به جهت اقدام بر عليه امنيت ملي بازداشت گرديدند.

در انتخابات سال 2007 ميلادي فابره به عنوان سرليست حزب UFC از شهر لومه قرار گرفت و در اين انتخابات حزب موفق به كسب 27 كرسي مجلس گرديد. اين حزب در پارلمان اصلي ترين حزب مخالف دولت مي باشد. بدين ترتيب فابره به عنوان سر ليست حزب وارد پارلمان توگو گرديد.

 

10796 - 88/12/09

منابع در دفتر موسسه آفران موجود است.